جوش می

Sat, June 19, 2010 03:00

نجیب (بهروش)

ونکوور، کانادا

به استقبال از مطلع غزل صائب:

دل کجا درسینه ی ویرانه میگیرد قرار کوچه گرد زلف کی در خانه میگیرد قرار

و خواست محترم معظم شاه (روستا)

جوش می

تا تبسم بر لب جـــانانه میگیـــرد قـــرار               جوش می در ساغرو پیمانه میگیرد قرار

عشوه و نازواداهایش سراپــــا دلنشیـــن              غمزه اش دردیده بس مستانه میگیرد قرار

نقش اوبرجابود انــدرخـــراب آبــــاد دل               گنج دایم دردل ویـرانــه میگیـــرد قـــرار

نگهت زلف بتان تاره بپوید کــوبــه کـــو              بروزیدن باد بی صبرانــه میگیــرد قــرار

درهوای وصل آن تک شهریارملـک دل              جان وتن دربستر شاهانـه میگیــرد قـــرار

باتکافو میتوان نایل شدن برهـــر مـــراد               وزتکاسل تابه کنج خانــه میگیــرد قـــرار

دربساط زندگی ازبهـــرشخـص کــوردل              تیره بختی بین که درغمخانه میگیرد قرار

علم میباشــــد دلیـــل فخـــرآدم درجهـــان              فکر عالی در سر فرزانــه میگیــرد قـرار

لفظ شیرین بیانم زیب گفتار دریســــت

هر سخن در نظم من دردانه

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد