Tuesday, 12 juli 2016 09:43 

  
     دیپلوم انجنیر هاجره «امین»

 

تکرار تراژدی وحشتناک، خبر دلخراش

 که ضمیر انسان را تکان میدهد، قلمم از تحریر آن عاجز است
 

 

میخواهم فریاد دادخواهی و عدالتخواهی را بلند نمایم از فاجعه المناک و درد آور، از اعمال غیر انسانی سیاه دلان و خفاشان شب پرست، از ایجاد رعب، وحشت و هراس افگنی، از جنایت و خشونت، از بی عدالتی و ستمگری بزرگ و ظلم نا بخشودنی در حق مظلومین که با شنیدنش قلبم به درد آمد، ناله و فریادم به آسمانها کشانیده شد گویی با سوختن شان سوختم. درک و احساس شان کردم که چقدر دردناک، رنج آور و نفرت انگیز است.

سخن از غم و درد وعذاب ست از بانوی مهر پرور خوش کلام  و پرعطوفت بانو نفیسه، شخصیتی خوش برخورد  و دارند ه ی رفتار نیک و انسانی که همه دوستان و اطرافیانش او را باین صفات میشناسند. بانو نفیسه با جگر گوشه های معصوم و بی گناه شان با سرور و شادمانی و خوشی های فراوان عید را استقبال میکردند که با قساوت، بی رحمی و وحشیگری قربانی اعمال بربری غیرانسانی کوردلان، تاریک اندیشان و بنیادگرایان مذهبی جنایت پیشه گردیدند. سیاه رویان بی عاطفه ظالمانه به سر و صورت و بدن ایشان تیزاب پاشیدند که منجر به زخمی شدن بیگناهان گردید، و رنج های نا انتظار و روزگار واپسین زشت و ناگوار دامنگیر آنها شد که دل هر انسان آزاده  و روشن ضمیر را به درد می آورد

بانو نفیسه با یاس و نا امیدی بزرگترین پرسش زندگی اش را چنین مطرح میکند که چه کسی این ناروا را بر او داشت و دلیلش چه بود؟؟ بر حق شان چه کرده بود؟؟ که در صورت شان تیزاب پاشیدند، فقط میخواهد بداند. اما کجاست آن گوش شنوا و چشم بینا؟؟؟  تا چه وقت این رنجها و بدبختی ها را یکی پی دیگر متحمل گردید و تجربه نمود؟؟؟ تا چه وقت ساده گذشتن يا به اصطلاح پشت گوش گذاشتن؟؟؟ تا چه وقت بی مسئولیتی، بی توجهی وهتک حرمت به  حق و حقوق زنان؟؟؟

 این خشونت وحشیانه حمله ی تیزاب پاشی، جنایت ضد بشری بوده و بر خلاف تمامی اصول، موازین و ارزش های انسانی می باشد که کاملاً با غرور ملی، اخلاق افغانی و ارزشهای انسانی مغایرت دارد و در هیچ قانونی نمی گنجد حتی در منطق جنگل هم جای ندارد. باید گفت این عمل زشت غیر انسانی و دهشت افگنی هیچ دست آوردی جز رو سیاهی و لکه ی ننگ چیز دیگری را برای جنایت مفتضح این وحشی صفتان زن ستیز به ارمغان نخواهد آورد.

آمار و ارقام تکان دهنده در مورد خشونت و استبداد علیه زنان هر روز بیشتر از پیش اضافه تر و بالاتر میگردد که همه نشاندهنده ی اوج زن ستیزی، حاكمیت سنت ‌های قرون وسطایی، نا‌امنی، عدم قاطعیت محاكم دولتی و فسق و فساد و انحراف در دولت بیکفایت و جامعه بی نظم و بی قانون میباشد.

خشونت و بی حرمتی علیه زنان با همه زشتی هایش به یک پدیده ی اجتماعی مبدل گردیده است و ابعاد خشونت، ظلم و ستم بر زنان را به همه زوایای زندگی اجتماعی و خصوصی زنان کشانده است این بیرحمی و خشونت فشار آزار دهنده و توهینی آشکار به انسانیت میباشد. ولی هیچ واکنشی مقتضی و سازنده مقابل این جنایات هولناک صورت نگرفته است.

دولت پوشالی و بی ثبات همواره کوشیده تا ستیز با زنان و پایمال کردن حقوق انسانی آنان را در چارچوب قوانین شاق و ضد انسانی شان هرچه گسترده تر و بیشتر اعمال نماید. محاکم دولتی حکومت جنایتکار افغانستان رسمأ زن ستیز است، در همدستی با جنایتکاران ضد زن با اعمال قوانین خشونت آمیز بطور همیشگی و نهادینه شده حقوق مدنی و انسانی زنان را پایمال میکند و با زنان به عنوان موجودی فرودست رفتار مینماید. ظلم و زن ستیزی همه جانبه علیه زنان در جامعه و خانواده از طرف حکومت و دولتمردان مشروعیت بخشیده است و این بی حقوقی علیه زنان را امری شخصی، خانوادگی، قومی، فرهنگی، مذهبی میدانند تا مجرمان این جنایات از پیگرد و مجازات در امان بمانند.

به امید استقرار یک دولت قانونی و مردمی که بر پایه های آزادی، دموکراسی واقعی و عدالت اجتماعی استوار باشد و فرا رسیدن آنروزی که هر عبوس و سیاه دل به هر شکلی علیه زنان خشونت اعمال میکند، بدون چون و چرا مجازات شود و به جزای اعمال نفرت انگیز شنیع شان برسد.

 نفرین ابدی بر کوردلان ددمنش و زن ستیز!

نفرین ابدی بر دولت مزدور و ارگ نشینان مزدبگیر!

  هاجره " امین "

 

 

 

 

 

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد

Copyright©2006Esalat

 

www.esalat.org