12 juni 2016 20:50:00
عــــاصـــــم شـــــــرار
معنای چند واژه خانواده در خراسان قديم
مَرد از مُردن است زيرا زايندگي ندارد. مرگ نيز با مرد هم ريشه است. زَن از زادَدن است و زِندگي نيز از زن است. دُختر از ريشه «دوغ» است که در ميان مردمان آريايي به معني «شير» بوده و ريشه واژهي دختر «دوغ دَر» بوده به معني «شير دوش» زيرا در جامعه کهن ايران باستان کار اصلي او شير دوشيدن بود. به daughter در انگليسي توجه کنيد. واژه daughter نيز همين دختر است اگر بيبينم gh در انگليس کهن تلفظي مانند تلفظ آلماني آن داشته و «خ» گفته مي شده. در اوستا اين واژه به صورت دوغْــذَر doogh thar و در پهلوي دوخت آمده است. دوغ در در اثر فرسايش کلمه به دختر تبديل شد. اما پسر، «پوسْتْ دَر» بوده. کار کندن پوست جانوران بر عهده پسران بود و آنان چنين ناميده شدند. پوست در، به پسر تبديل شده است. در پارسي باستان puthar پوثرَ و در پهلوي پوسَـر و پوهر و در هند باستان پسورَ است در بسياري از گويشهاي کردي از جمله کردي فهلوي (فَيلي) هنوز پسوند «دَر» به کار مي رود. مانند «نان دَر» که به معني «کسي است که وظيفهي غذا دادن به خانواده و اطرافيانش را بر عهده دارد.» حرف «پـِ» در «پدر» از پاييدن است. پدر يعني پاينده کسي که مي پايد. کسي که مراقب خانواده اش است و آنان را مي پايد. پدر در اصل پايدر يا پادر بوده است. جالب است که تلفظ «فادر» در انگليسي بيشتر به «پادَر» شبيه است تا تلفظ «پدر»! خواهر (خواهَر) از ريشه «خواه» است يعني آنکه خواهان خانواده و آسايش آن است. خواه + ــَر يا ــار. در اوستا خواهر به صورت خْـوَنگْهَر آمده است بَرادر نيز در اصل بَرا + در است. يعني کسي که براي ما کار انجام مي دهد. يعني کار انجام دهنده براي ما و براي آسايش ما. «مادر» يعني «پديد آورندهي ما»
سايت هاى انترنتى وكيپديا، لغت نامه دهخدا و فرهنگ عميد و كتاب اوستا
توجه!
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است
کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد
Copyright©2006Esalat