طوريکه درين روزها ازورای اخبارهای راديوها وتلويزيونها شنيده ميشودودرجرايد ، مجلات وسايتهای انترنيتی مطالعه ميګردد، سخن از<<انتخابات ازاد>> است، انهم در افغانستان کشوريکه کمر ان تحت اشغالهای متواتر توسط نيرو های مختلف استعماری خم ګرديده است، جای بسا تاسف است که از بعضی ګروهکهائيکه خودرا سکولار، روشنفکر، مترقی و حتی چپی مينامند هم از انتخابات ازاد و اشتراک دران و حتی معرفی کانديدان برای انتخاب شدن سخن بميان ميا ورند، ولی هيچکس به اين سوالات جواب نميدهد:
١ - آيا دريک کشوری تحت اشغال انتخابات غير از اينکه اين اشغال را تائيد نمايد کدام مفهومی ديګر ی را ارايه ميدارد؟
٢ - آيا با اشتراک ما در انتخابات نکتۀ تاېيد به رژيمی دست نشانده و مزدور موجوده که نماينده ګی از سلاح بدستان، زورګويان، قاچاقبران، الوده با هرنوع فساد، قاتلین مردم، جنايتکاران جنګی، مافيای زمين، هيروئين، اقتصاد وغيره مينمايد نميګذاريم؟
٣ - آيا برای امنيت و شفافيت اين انتخابات کدام ګرنتی وجود دارد؟
٤ - آيا کانديد های ديګر غير از مزدوران و اجنتان کشور های اشغالګر چانس پيروزې در انتخابات را دارند؟
٥ - آيا پارلمان موجوده بخاطر مردم، ارامی و ابادی وطن و ازادی ان درين مدت کدام کاری مثبتی را به پيش برده اند؟
٦- آيا در پارلمان موجوده نماينده ګان حقيقی مردم نشسته اند؟
٧- آيا پارلمان موجوده بجز از سمبول تائيد اشغال وطن توسط بيګانه ها، و تائيد رژيم مزدور و دست نشانده در مجموع کدام مفهومی ديګری را ارايه ميدارد؟
و دهها آيا های ديګر.
هموطنان عزيز !
بنظر من در صورتيکه اشتراک ما در انتخابات غير از اينکه به دوام اشغال کشور خود توسط اشغالګران و رژيم دست نشاندۀ ان مهر تائېد بګذارد و کدام مفهومی ديګری نداشته باشد و هم برای بهبودی زنده ګی مردم عذاب ديده، ګرسنه، پابرهنه، مريض، تحت ستم، و بيخانۀ ما کدام نتيجۀ از ان بدست نيايد، چرا ما بايد دران اشتراک کنيم؟ چرا ما زنده ګی خود و اولادهای خودرا بخطر بياندازيم؟ چرا ما وجدانهای خودرا ناارام بسازيم در صورتيکه پايان قضيه از همين حالا براي ما روشن است ؟
ما برای فعلاً يک راه داريم و ان تحريم اين انتخابات است !
پای
ذکريا يوسفزې
! توجه
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با کسب مجوز کتبی از «اصالت» مجاز است !
کليه ی حقوق بر اساس قوانين کپی رايت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد.
Copyright©2006Esalat