ما اگر سر ندهیم . . .
چیست میدانی تو ای رهرو راه مردم
اندرین صحنه رزم آفرین و لوله خواه؟
طلب رنج ز من
طلب رنج ز تو
طلب رنج ز ما
آتش شعله ور خلق نمرد
همه پُر خشم شدن
و ندرین سنگر رزم آفرین دورانساز
باد و باران بهاران، رخ شبتاب شدن
یا ره آورد نسیم، بر دل مستانه موج
گل خورشید شدن، آب شدن، باد شدن.
من اگر سر ندهم
تو اگر سر ندهی
ما اگر سر ندهیم
که سر اندر ره ماتمزده گان خواهد داد؟
که از آتشگه میلاد شفق تا رگ صبح
شعر فردای زمان را ز زمین خواهد خواند؟
سر من میباید
سر تو میباید
سر ما میباید
که شود شمع شب افروز شب رنجبران
شیرمردانه بمیر
که ز خون رگ هر یک تن ما
سر کشد نسترن و، لاله و کاج
به سر تربت ما
به سر تربت تو
به سر تربت من!
((مراویز))
برگرفته از روزنامه «حقیقت انقلاب ثور»، پنجشنبه ۷ جوزا ۱۳۶۰ شماره ۱۱۵
تهیه و انتخاب از ع . ق . فضلی
توجه:
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است
کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد
Copyright©2006Esalat