Fri, March 2, 2012 13:11

 
مســـعــود «حـــداد»

 

رفیق «همت» گرامی! احتراماتم را بپذیرید. صحتمندی شما آرزوی ما است. بدین وسیله به بهانۀ هشتم مارچ مطلبی را ارسال نمودم  تا تقدیم بانوان عزیز وطن گردد. اگر لازم دانستید به نشر سپرده ممنون خواهید ساخت. با درود دوباره.

مسعود حداد

 

هشتم مارچ بهانه ام

به مادرم، به خواهرم

ای مادرم، ای خواهرم!

زمن بشنو به من بنگر.

به وصف تو چه میگویم

چه زیبائی، چه دانائی

بردباری، توانائی

با وصف این همه غم ها

تن آبادی، زدل شادی

تو از گِل نه، بوالله تو زصخره وز فولادی

ای مادر افغان زمین

از پرده ات بیرون برآ،

اطراف و اکنافت ببین.

بشنو که با تو چه ها کرد این آئین دزدان

بشنو که با تو چه ها کردند این کهنه پرستان

لب هایت را دوختند، به گناه زن بودن

زبانت را بریدند، به جرم از ستم نالیدن

سلب کردند آزادیت را و

بودنت را خلاصه کردند به نفس کشیدن

ولی صدایت در نیامد و دم نزدی.

چه جسوری، چه صبوری!

میخکوب کردند به زمین

آن چشمان جستجو گرت را

که در پی آزادی میچرخید.

ممنوع کردند از تپش

قلب مهربانت را

که در پی عشق می تپید.

محرومت کردند از عاشق بودن

و عادتت دادند به لب نگشودن.

نه طعم محبت چشیده ای

و نه از زندگی جزء درد و غصه

چیز دیگری دیده ای.

نه از باد عدالت به روحت دمیده شد

و نه از باران احترام و "حقوق بشر!"

قطره ای به کام خشکیده ات چکیده شد.

ای مادر عزیزم که این بی خردان سیه دل

به تعبیر خود ترا به غل و زنجیر بستند و

تحقیرت نموده، روح پر غرورت را

سحر گل وار شکستند.

ولی کور خواندند

این کور دلان خرد باخته نمی دانند که

وجود تو به عشق هستی می بخشد

و خانه ای محبت است قلبت.

تو خلق شده ای تا گهوارۀ هستی را بجنبانی

و مادر باشی

نه اینکه بی نام نشان و سیاه سر باشی

تو سزاوار مدح و ثنائی، از آنرو که

مسئوولیت مادری را بر عهده داری.

تو سزاوار فرود سر تعظیم مائی،

از آنرو که دانۀ امید زندگی را

در دل آدمیان میکاری.

با تمام مصایب و مشکلات

مهر ورزیدن را از یاد نبردی

وجود نازنینت را

وقف عشق فرزندانت کردی

در زمانه ای که عشق خریداری ندارد

در جامعه ای که به شدت با تو قهرآمیز رفتار میکنند

در محیط نا مردانی که

وجودت، روح پلید آنهارا می آزارد

تو نطفۀ محبت را در دل جامعه میکاری.

با این همه نا مردمی ها

من در پس حریر نگاه تو آرامش را می بینم

در عقب سکوت تلخ گلویت، فریاد را

در پس لبخند سردت مظلومیت را.

بمیرم برای مظلومیتت ای مادرم، ای خواهرم

ای سحر گل های میهنم!

مسعود حداد

۲۰ فبروری ۲۰۱۱

 

 

 

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد

Copyright©2006Esalat

 

www.esalat.org