مردی که از تبار راست قامتان به تاریخ پیوست

محمد عیسی فــریــد

زنده یاد ببرک کارمل از جمله مبارزان سابقه دار راه آزادی و دموکراسی در تاریخ افغانستان معاصراست. او با عشق و علاقه به وطن محبوب اش افغانستان، و رهائی کشور از بی عدالتی ها، در سازماندهی مردم بخصوص نسل جوان علیه آزادی ستیزان فعالانه شرکت داشت، و علرغم فشار ژاندارم سلطنت، پیوسته و خستگی ناپذیر در کنار دیگر آزادی خواهان قرار داشت. رفیق کارمل از آغاز جوانی وارد فعالیت های سیاسی گردید. هدف او تامین عدالت اجتماعی در تمام عرصه های زنده گی، برای تمام باشنده گان این سرزمین بدون تمام تعصبات کور که متاسفانه امروز دامنگیر عدهء از پیروان مکتب او گردیده، و حفظ تمامیت ارضی کشور و فراتر از همه به رفاه همگانی و انسان زحمتکش افغان و رهائی آن اعتقاد بیشتر داشت. موصوف در جهت نیل به این ارمان مقدس مشکلاتی را به جان خرید، و بیشتر از چهار سال زندان وحشتناک دهمزنگ را در اوج جوانی با تمام دشواری های آن متقبل گردید، ولی از راه خویش برنگشت و زندان قامت اش را خم کرده نتوانست. او در هر جایی که مسئله ملی، منافع علیای کشور مطرح میشد، بر آن بود که باید پایداری کرد و از منافع مردم و کشور دفاع نمود، این شعار او بود. ببرک کارمل فرزانه انسانی بود که خورشید فروزان وجودش از سال های مبارزه نهضت مشروطیت افغانستان شکل گرفته بود. شادروان کارمل سازمان دهی مبتکر و آموزگاری خردمند برای همرزمان، دوستان مبارز و تمام تحول پسندان کشور بود. او قبل از بدست گرفتن قدرت سیاسی هیچ گاه از مبارزه برای تحقق آرمان های ملی و نجات وطن وطندار از ظلم و استبداد و رسیدن به آزادی و رفاه طبقات محروم افغان از پای نه ایستاد و نا امید نشد. زنده یاد کارمل اعتماد به نفس ملی را که در پرتو جنبش مشروطیت، جوانان بیدار و ویش زلمیان آموخته بود، در عمل بکار بست و به این ترتیب با دیگر رهبران و بطور خاص با شهید میر اکبر خیبر این انسان خبره و سمبول تقوا، حزب دموکراتیک خلق افغانستان را پایه گذاری کردند، و عملاً نشان داد که میتوان در تمام زمینه ها به شکل وسیع و سازمان یافته علیه بیداد گری آستین بر زد. این حزب بالاخره به مرکز تجمع بهترین فرزندان وطن مبدل گردید و سهم فعالانه در بیداری نسل جوان کشور داشت. چنان که عیان است در ثور ۱۳۵۷ در نتیجه قیام مسلحانه، حزب قدرت سیاسی را بدست گرفت. ولی با تاسف که از اثر بعضی پرخاشگریها وعقده شکنی ها در درون حزب و حاکمیت، رفیق کارمل برای مدتی از صحنه قدرت کنار زده شد. زنده یاد کارمل در جدی ۱۳۵۸ به وطن برگشت و به صفت منشی عمومی کمیته مرکزی حزب و رئیس شورای انقلابی ج.د.ا. ایفای وظیفه میکرد.

تحت رهبری شادروان ببرک کارمل به خود سری ها پایان داده شد، و در تمام نقاط تحت حاکمیت او قوانین مدنی جاری گردید. اشد مجازات طبق قانون صلاحیت شورای انقلابی ج.د.ا. بود که بعد از طی مراحلی څارنوالی و محاکم در شورای انقلابی ج.د.ا. به تصویب میرسید و هیچکس نمی توانست خودسرانه اعمال خلاف قانون انجام دهد. رقابت میان دو ابر قدرت جهانی و تسلط فضای جنگ سرد بر روان مردمان جهان و استفاده غیر انسانی پاکستان از آن باعث گردید، تا خون های به ناحق فراوان ریختانده شود و رهبری موقع مرهم گذاری را نیابد. طبیعی است که در چنین حالات اضطراری کجی ها و نا هنجاری های زیاد ممکن میگردد،. به هر حال، نگاه حسرت آمیز به گذشته و افسوس خوردن بر آنچه که رخ داده است نه سود مند است و نه آموزنده. اما اندیشه در چند و چون علل سقوط آن حاکمیت، مارا در شناخت ساختار ها و نیروهای که عامل باز دارنده پیشرفت به سوی حاکمیت ملی، آزادی خواهی و جامعه مرفه در افغانستان بوده اند، تواناتر و در عملکرد های آینده دقیقتر و دور اندیشتر خواهد کرد. همچو روزگار و دیدگاه های زنده یاد ببرک کارمل در مورد مطالب ایام قدرت سیاسی مانع آن نمی شود تا از او به عنوان چهرهء مبارز نستوه که بیش از نیم قرن عمر خویش را وقف خدمت به انسان افغان نمود یاد نکنیم. رفیق کارمل بعد از زدوبند تعداد از کادرها و رهبران حزب و دولت با مجاهدین(!) و تحویل قدرت سیاسی به ایشان، روانه حیرتان گردید، و در آنجا زنده گی بسیار فقیرانه داشت، قابل یاد دهانی است که او در طول مدت قدرت خویش با تقوا زنده گی کرد، حتی موصوف در تمام افغانستان صاحب یک منزل شخصی هم نیست. برخلافِ تیکه داران اسلام تنها در شهر کابل به جریب ها زمین رابه نام خود و اهل بیت شان قباله کرده اند. به هر حال، موصوف در حیرتان هم بسیار فقیرانه زنده گی کرد. متاسفانه بیماری امکان خدمت بیشتر به مردم افغان را از وی گرفت و نتوانست رسالت ناتمام خود را در دفاع از مردم و سرزمین اش به انجام برساند، و قلبی که مالامال از عشق به وطن ودر آرزوی همبستگی همه نیروهای ملی و وطن بود، سرانجام تحت مسئولیت های سنگین سیاسی و فشار های گوناگون در ۱۰ قوس ۱۳۷۵ مطابق اول دسامبر ۱۹۹۶ عمر ۶۷ ساله اش به پایان رسید و نقاب در چهره خاک کشید. جنبش دموکراتیک چپ افغان فقدان این شخصیتِ پر تلاش را بیشتر از هر روز دیگر احساس میکند. او برای این جنبش مظهر توانستن و شدن بود.

روحش شاد باد و خاطراتش جاویدان !

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد