موج رستاخیز

عبدالوکیل کوچی

موج رستـــــــاخیز

زمین را سوختند ای موج رستاخیز بـــاران شو

برآ از قلهء آفاق خورشیـــــــد بهـــــــــــاران شو

هوای دیگری میخواهد این او ضاع بی سامــــان

زبون کن لشکر شب را نسیم صبحگاهــــان شو

غریو تازه بر پا کن و زین بنبست هـــا بگـــــذر

بهم شو قطره قطره موج دریای خروشــــــان شو

فرو رفتن به گرداب بلا هنگامه عشــــــــق است

اگرپا بند عشق استی حریف موج و توفــــان شو

طلسم دیو را بشکن، سر آید ظلمت شــــــــب ها

چراغ روشن تــــــاریخ اجداد و نیاکـــــــــان شو

در آنجایی که حــــــق پا مال و آزادی بود در بند

فروغ راه آزادی و حق خواهی و احســــــان شو

تن بیمار میهن خسته و محتاج درمــــــــان است

بروی زخم مرهم کن برای درد درمـــــــــان شو

علاج درد هجران با شعار و شکوه نتوان کــــرد

به ملاک عمل، نوش و نوای این نیستــــــان شو

نجات مردمان در همدلی و وحدت و یـــــاریست

به پا کن جنبش و حمــــاسه پیشآهنگ دوران شو

درین آشفته بازار سیاست ها مکن بیـــــــــــــداد

زجا بر خیز اگر خواهی رفیق داد خــــواهان شو

اصول کار همسویی ز خود بگذشتن است ای دل

فدای ملــــــــــت هردم شهید و قهرمانـــــــان شو

جهان کهنه را بگذار با جنگ و جــــــــدل هایش

جهان نو به پا کن مشعل ره جــــــــــــــوانان شو

جهان علم مشحون از هزاران آفـــــرینش هاست

برآ از قعر ظلمت، افتخار عصر کیهــــــــان شو

زمین را سوختند، اما به عمقش ریشه ها باقیست

بزر کن دانهء همبستگی، همرزم دهقــــــــان شو

که سوختنها سر آغازیست رویشهای دیــــگر را

بیا ای باغبان آینده ساز این گلستــــــــــــــان شو

عبدالوکیل کوچی

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد