شنبه، ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۸
میر عبدالواحد سادات
حوادث دهشتبار و خونین دیروز در شهر كابل به تعقیب آتش زدن و مسدود ساختن دفاتر دولتی در فاریاب، مزارشریف، طرح این سوال را مبرمیت خاص میدهد که:
ما در كجای تاریخ قرار داریم؟
بعد از هفده سال هیاهوی جامعه مدنی، حقوق شهروندی، احزاب سیاسی، قانون اساسی و دموكراسی، از لحاظ عینی و ذهنی Hماده سقوط به انارشی تنظیمی هستیم.
دلیل عدم سقوط در توانایی ها، اراده و فكر و اندیشه ما نمی باشد!!!
ماعادت تاریخی داریم كه نقص خود را نبینیم و یا اینكه آنرا بحساب سلامت و ملامت مطرح کنیم. در حالیكه طاعون در وجود، تهدید علیه تمام وجود است.
واقعیت تلخ این است كه ما برخلاف مرحوم "مستر كچالو[1] " كه نقص خود را چنین توضیح میداد:
"فكر در آسمان و پا در زمین"!
فكر ما در قهر زمین و بدوی است و به خاطر فریب و تظاهر از آسمان و ریسمان گز می کنیم. احترام به "قهرمان ملی" را وجیبه ملی ملت قلمداد می کنیم، اما افاده ملت، بیرق ملی و هویت ملی را قبول نداریم و فرسخ ها از شناخت افاده علمی و تاریخی دولت ملی قانون محور و عدالت گستر و حاكمیت قانون فاصله داریم، از حقوق شهروندی در نزد خارجیان گلو پاره می کنیم و اما با نظم شهری بیگانه و آرامش شهروندان را برهم میزنیم. از دمو كراسی همچون "متاع" توریدی غرب صحبت می کنیم و اما با تساهل و تسامح بیگانه و همدیگر پذیر و دگر اندیش نیستیم. البته این برداشت تنها از شور و جنون جوانان بی بند و بار سر تیر ناشی نمی شود، بل زمانی قوت میگیرد كه "تحلیلگران سیاسی" و جلابان سیاسی به توجیه آن می پردازند. باید صادقانه اعتراف کنیم كه فقط از ترس حضور عساكر "كفار" و بیم انسداد حسابات بانكی و از ترس از دست دادن قصرها و . . . سقوط ما به تعویق می افتد!!! بدبختی مضاعف ما این است كه این مصایب در احوالی بر ما مستولی است كه "طالبان" و "داعش" با در دست داشتن بخش وسیع كشور در عقب دروازه شهر ها قرار دارد و روزانه كربلا ها را تكرار و بقایای لشكر های فاطمیون و زینبیون در جامعه ستر و اخفا کرده است و پاشنه آشیل ما فقدان دولت كارا و مقتدر می باشد. افزون بر آن جنگ اعلام نا شده پاكستان تشدید یافته و ایران و روسیه رقابت با امریكا را در سوریه ساختن افغانستان تجربه می کنند و امریكا و انگلیس با سیاست های كجدار و مریز و اقدامات پر ابهام و مشكوك زمینه ساز تداوم تراژیدی خونبار و ناسور شدن زخم خونین ما می باشند.
در چنین احوال و در حالیكه سونامی دهشتبار در راه است، باید هشدار و هوشدار داد و به یاد داشت كه ناكامی های قبلی ما در این كلام حضرت فردوسی بازتاب دارد كه:
به یزدان اگر ما خرد داشتیم
كجا این سرانجام بد داشتیم
با حرمت.
توجه:
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است
کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد
Copyright©2006Esalat