امین الله مفـــــــکر امینی

 

 

دام تزویر گستردند!

 

مرغ آزاده ای میهن بـــودیم و غزلخـوان برچمـن

نسیـم سحرگاهی اش جانفزای کـوه ودشـت ودمـن

هرکـه را خوش نواها بودست با خوی آزاده گـیها

خلق را نبودست  نشــان  از غلامــی وبـرده گیـها

دل ودیده ای دشمن شررافروزشد زاین راه ورسـم

به بربادی ای مٌلک آبای  ما دشمنان خوردند قســم

پروریدند دشمنانی گوش بفرمان بر دامان  شــــان

تا مُلک آبایی  ما زیروزبر کنند  برپیمان  شــــــان

نظام مردمی ازهم پاشیدند  بربنای کــــذب وجهـل

نعره های تکبیر گفتند زهرکنــج وکــــــــنارومحــل

شادمانی کـردند برتغییر نظام، مردم عاری خـــــرد

نظام جهادی  گفتند شایسته سالاران وشیـر مــــرد

قتـل وعصمت دری وآدم ربایـــی هــا  شــد پــــدید

هزاران فساد دیگری که مــردم نذیرش نــــــــد یـد

عاقبــــــت نا اندیشی ها را باشد آخر این  ثمـــــــر

مولودش غم و اندوه گسترده شد وحال چومحـشـر

مفکـر فرصت اینست تا مردم آگاه  این   بدا ننــــد

طـایقه ای اوباشان را  ازسٌلطه ای قدـــرت براننـد

تـا نظام صلح وصفای مردمی را  بیارنــد پــــد یـد

ورنــه بـه تاریخ نیکمردان میهن خـط بطلان کشید

 

۵ اپریل ۲۰۲۰

 

 

 

 

 

 

 

توجه:

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد

Copyright©2006Esalat

 

 

 

 

www.esalat.org