دوشنبه، ۲۸ نوامبر ۲۰۱۱
نبرد در دو جبهه برای یک هدف
جمال عبدالناصر نورزاد
تاریخ: ۷/۹/۱۳۹۰
میدان رقابت های جهانی هر روز گرم تر شده و ابعاد وسیع تر بخود می گیرد. از کشور های ایران گرفته تا سوریه و پاکستان. ولی آنچه در ارتباط به این کشور ها، که سر خط تمام رسانه های جهانی شده و توجه همه را بخود جلب میکند، مهم است، حقیقت این ماجرا است که نیاز است تا دانسته شود که نقش روسیه و چین در مسائل سوریه، ایران و پاکستان تا چه اندازه است؟
روسیه و چین که در مقابله با غرب مواضع واحدی دارند این روزها یکی با قرار گرفتن در کنار سوریه و دیگری با همگرایی با پاکستان نبرد در دو جبهه برای رسیدن به یک هدف واحد که همانا ضربه زدن به اهداف و منافع امریکا است را اجرا می کنند. روابط روسیه و چین با غرب از جمله اصلی ترین مسائل حاکم بر صحنه نزاع های بین الملل است که بسیاری از مسائل را تحت الشعاع قرار داده و بیشتر اذهان جهانی را بخود معطوف کرده است. سیر تحولات نا همگون ولی با هم مرتبط جهان در این روز ها نشان میدهد که روسیه و چین از این کشور ها سوریه، پاکستان و ایران در دوجبهه ای حساس و مخاطره برانگیز برای امریکا به رویارویی به آن می پردازند که می تواند منافع امریکا را در هردو جبهه به خطرات کوتاه مدت و بحث برانگیز مبدل کند.
سرگی لاوروف، وزیر خارجه روسیه، با انتقاد از بر خورد سطحی غرب با مسائل مربوط به سوریه تاکید کرده بود که کشورش بخاطر تجربۀ بدست آمده در خصوص لیبیا از پیش نویس قطعنامه پیشنهادی غرب در مورد سوریه حمایت نخواهد کرد. که همینطور هم شد. طرح ارائه شده غرب برای اعمال بیشتر تحریم ها بالای سوریه با عکس العمل جدی هردو هم پیمان (چین - روسیه) روبرو شد.
هردو عضو دائمی سازمان ملل، با وتو کردن قطعنامه اعمال بیشتر تحریم ها بالای سوریه یکبار دیگر برای رقیب خود امریکا نشان دادند که آنچنان که امریکا و متحدینش تصور میکنند که حرف اول و آخر را در منازعات و مسائل جهانی امریکا باید بزند نیست.
اکثریت سوریه را صحنه تقابل غیر مستقیم روسیه و غرب می دانند، بویژه اینکه، روسیه در لیبیا فریب ترفند های غرب را خورده و منافع بسیاری را از دست داده و نمی خواهد این روند تکرار شود. زیرا سوریه در گذشته هم یکی از هم پیمانان نزدیک روسیه بوده و همواره به زعم بشار اسد رییس جمهور این کشور در مقابل امریکا یک جواب داشته و آن هم (نه) بوده است. و در نزاع های بین المللی جانب روسیه را گر فته است. در ضمن دخالت بعضی کشور های دیگر در بحران سوریه، مانند عربستان و اتحادیه عرب هم محسوس است زیرا عربستان و اتحادیه عرب همواره در مقابل روسیه و چین به نفع امریکا و متحدین غربی اش نقش بازی کرده اند.
امریکا با اتخاذ سیاست های معمول خود همواره در مقابل منافع و مصلحت های روسیه در منطقه قرار گرفته و به نحوی پلان های روسیه و چین را در منطقه بخصوص سوریه خنثی کرده است که نمونه بارز آن نشست سران اتحادیه عرب بود که با داد فرصت ۲۴ ساعته به سوریه جهت توقف خشونت ها در مقابل مخالفین دولت سوریه، خواستار اجرای بیشتر سیاست های امریکا و نقش بازی آنکشور در بحران سوریه شدند. بعد از آنکه دولت سوریه در مقابل این تصمیم سران اتحادیه عرب کدام موقف رسمی نشان نداد اتحادیه عرب به اشاره امریکا عضویت سوریه را در اتحادیه عرب به حال تعلیق درآورده و خواستار بررسی طرح پیشنهادی قطعنامه تحریم های بیشتر اقتصادی بالای سوریه شدند.
در شرائطی که روسیه در سوریه به مقابله با امریکا روی آورده، چین نیز تحرکات مشابهی را در پاکستان تشدید کرده است تا چالشهای امریکا با رقبایش دو چند شود. همزمان با افزایش تنش ها در روابط واشنگتن و اسلام آباد، وزیر امنیت چین در سفری به پاکستان تاکید کرد که در صورت نیاز پکن بطور کامل از اسلام آباد حمایت خواهد کرد.
چندی قبل هنگ جیانگ هو عضو شورای دولتی و وزیر امنیت چین برای دیدار با مقامات بلند پایه پاکستان وارد اسلام آباد شد تا راه های افزایش همکاری های دوجانبه میان دو کشور در حوزه امنیتی را مورد بحث قرار دهد. از سوی دیگر، یوسف رضا گیلانی، نخست وزیر پاکستان، در حاشیه دیدار با وزیر امنیت چین تاکید کرد: هر گونه تلاش امریکا برای ورود به داخل خاک پاکستان به بهانه مقابله با گروه تروریستی بخصوص شاخه حقانی، تجاوز علنی به تمامیت ارضی پاکستان خواهد بود.
در همین حال، چین همزمان با تلاش های واشنگتن مبنی بر فروش سلاح های پیشرفته به تایوان اعلام کرد، به موشک های میان برد زمین به هوا با قابلیت عملیاتی دست یافته است. رویکرد همگرایانه چین و پاکستان تا حدودی تحرک امریکا در منطقه را به همراه داشته است. چنانکه علی الرغم تنش ها در روابط میان امریکا و پاکستان، امریکا اعلام کرد که همکاری با پاکستان را برای حل اختلاف نظر های دو جانبه ادامه خواهد داد. این در حالیست که در حمله هواپیما های بدون پیلوت امریکا در منطقه مهمند ایجنیسی در خاک پاکستان بروز شنبه ۲۴ افسر پاکستانی کشته شدند و یکبار دیگر فصل از سردی روابط میان امریکا و پاکستان بعد از کشته شدن اسامه بن لادن در ایبت آباد اسلام آباد در ماه می آغاز گردید. که بدنبال آن پاکستان هرگونه ترانزیت محموله های تدارکاتی نیروهای امریکا و ائتلاف از خاک آنکشور به افغانستان را متوقف ساخت. و در نهایت خواستار مسدود شدن پایگاه شمسی در جنوب ایالت بلوچستان شد. ولی در نهایت امر امریکا جز رویکرد مصالحه با پاکستان بعنوان متحد استراتیژیک در منطقه، هم در مقابل چین و روسیه و هم در نبرد با هراس افگنی در افغانستان چاره دیگری ندارد. چرا که ادامه تنش ها میان امریکا و پاکستان در نهایت به نفع چین و روسیه و به ضرر امریکا تمام خواهد شد.
رقابت میان چین- روسیه و امریکا در حالی شدت میگیرد که معضله اتومی ایران هنوز حل نا شده باقی مانده و امریکا هر روز با ارسال هشدار ها زمینه عینی حمله به تاسیسات اتومی انکشور را مهیا می سازد. در حالیکه روسیه و چین همواره در صحنه نزاع های جهانی میان امریکا و ایران، جانب ایران گرفته و همانند سوریه هرگونه تحریم را بالای ایران وتو کرده اند.
با توجه به گفته های بالا میتوان گفت که هردو رقیب در سه ضل (روسیه- چین، اتحادیه اروپا و امریکا) در صدد برنده شدن در نزاع های کنونی در جهان میباشند. در حالیکه شدت این نا آرامی ها هر روز بیشتر شده و زمینه گرم شدن بیشتر میدان تقابل گری ها و رقابت ها را میان سه ضل یاد شده فراهم می سازد در عین زمان، هستند کشور های که بطور آگاهانه و غیر آگاهانه دارند رفته رفته به یکی از این اضلاع می پیوندند. که با بیشتر شدن اعضای هریک از طرف های رقیب، میدان رقابت بیشتر جالب شده و یک قطبی بودن جهان خاتمه داده و باعث تشکیل یک مثلث سه بعدی (روسیه- چین، اتحادیه اروپا و امریکا) خواهد شد.
# # #
(«اصالت» در قبال مطالب منتشره در دیدگاه ها هيچ مسووليتي ندارد و با احترام به آزادي بیان و دموکراسي نميخواهد سانسور نمايد و دست رد به سينه نويسنده گان بزند)
