جمعه، ۸ جولای ۲۰۱۱


مولانا عبدالکبیر فرخاری

 

 

نبض گیتی

 

((زندگی محروم تکرار است و بس             چون شرر این جلوه یکبار است وبس))

نبض  گیتی  می  تپد  شام  و  سحر              هر که را زان ارج و مقدار است وبس

تا  بیا  ساید  دران  صاحب  روان                طفل  خلقت را چو گهوار است و بس

در  خم  و  پیچ  جهان   پر فسون                درس  روز  آیین  پیکار است  و  بس

عشق  می  ورزد  به  میهن فکرتم                د ر شراین خون فرخار است  و  بس

صوفی  گر  نوشد  ز مینای   میم                 تا  ابد  از خواب  بیدار است   و  بس

روز روشن از چه میترسی ز مهر               کار  دزدان  در شب  تار  است و بس

خوردوخواب وجنگ ودعوی وستیز             درک  ما  از چرخ  دوار  است  و بس

قلب  مسکین  و یتیم  و  بیوه   زن               در  دهان  گژدم  و  مار  است  و بس

زد  به   پایم   تیشه   ارباب   ستم               در گلویم  پنجه ی  خار  است  و   بس

دزد  حاکم  ننگ  روز و  روزگار               فقر  کشور  سوء  رفتار  است  و بس

قهقرا   رفتن   ز   سیر    کاروان                بینش  اصحاب  دستار  است  و  بس

در جدال  حق  و  باطل  ای دریغ                حق  زبون  تار  زنار  است   و  بس

حق  پرستان  را  گنه  منصور وار              سر به  پا ی حلقه ی  دار است و بس

حاصل   فکر  تو  طالب  در وطن              فقر و رنج و چشم خونبار است و بس

تا (عزیزی) سرکشد بیرون زخواب              خشک و تر تسلیم  بازار است و بس

می رسی (فرخاری) در  کاخ  فلک

اسپ فکرت خینگ رهوار است و بس

 

 

نوت: بیت نخست شعر که بنای قصیده روی آن قرار دارد، از ابوالمعانی (بیدل) است که جنجال برانگیز نگردد. 

 

 

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد

Copyright©2006Esalat

 

www.esalat.org