یک گله ای رفیقانه و یا با صطلاح یک انتقاد رفیقانه

امین الله مفکر امینی

یک گله ای رفیقانه و یا با صطلاح یک انتقاد رفیقانه

از تماماً اعضای پرافتخار حزب دموکراتیک خلق افغانستان (حزب وطن)

قبل از اینکه به بحث بسیار مختصر مرتبط به عنوان فوق بپردازم در قدم اول از آن عده اعضای پرافتخار ح.د.خ.ا. و دست اندر کاران و مسؤولین سایت های انترنتی چپ انقلابی و همچنان آنعده از هم میهنان وطنپرست که به یاد و بود سالگرد وفات، شهادت و یا سالگرد تولد رهبران برجسته حزب قهرمان ما و یا اعضای پرافتخار آن و منجمله نسبت برفیق با خرد و فرزند صدیق زحمتکشان و خلقهای ستمدیده ای میهن عزیز یعنی رفیق ببرک کارمل مطالبی به شکل انفرادی و یا جمعی چه از طریق سایتهای انترنتی و یا سایر منابع نشراتی نگاشته اند و یا طی محافلی از این چنین مراسم و حادثه های تاریخی تجلیل بعمل آورده اند و مِی آورند و با بخوانش گرفتن مضامین علمی و تحلیلی و اشعار انقلابی بزیب و زینت چنین محافل پرداخته اند و میپردازند اظهار سپاس و قدردانی میدارم و خاصتاً در چنین موارد از مسؤولین و دست اندرکاران سایت پرمحتوای «اصالت» که بیاد و بود خدمات ارزنده ای تاریخی رفیق گران ارج ببرک کارمل عزیز فقید منشی عمومی کمیته مرکزی حزب دموکراتیک خلق افغانستان و رئیس شورای انقلابی جمهوری دموکراتیک افغانستان اهدا شده و با تصویر آن رهبر گرامی مزین گردیده است، اظهار سپاس بی پایان میدارم.

در قدم دوم میخواهم بگویم، زمانیکه در چنین موارد که فوقاً تذکر رفت با عجله و شوق عام و تام انقلابی در روز های موعود، بمنابع خبررسانی فردی و جمعی و بخصوص بسایتهای واقعی چپ انقلابی که در راس آنها رفقای شناخته شده و سابقه دار حزب پرافتخار ما نیز قرار دارند مراجعه میدارم و در آنها "مشت گفته از خروار" نمونه هایی از یاد و بود چنین روز های تاریخی و کارنامه های دوران ساز رهبران حزب محبوبم و اعضای قهرمانش رامی یابم، آتشی که در وجودم شعله ور میباشد آبی سردی بر آن انداخته میشود و آن شور و شوق انقلابی ام به سکوت و رکود مبدل می شود. بازدید از چنین تجلیل ها مبنی بر یاد بود سالگردهای تولد، وفات، شهادت و کارنامه های رهبران گرانقدر ح.دخ.ا. و اعضای پرافتخار آن بمقایسه تعداد اعضای حزب که مستند بر ارقام تشکیلاتی وقت بیش از صدهزار یا کم و زیاد گزارش داده شده، در این لحظات حساس تاریخی از لحاظ کمی و کیفی قطعاً در خور پسند و قبول واقع نمیگردد و بر این اساس است که بیاد و بود کارنامه های تاریخی گذشته ای حزب محبوبم می افتم و در پهلوی آن کار نامه ها، تجلیل این قبیل وقایع را نیز در وضع و شرایط فعلی به تحلیل و مقایسه میگیرم.

از تاریخ مبارزا ت قهرمانانه ای رهبران حزب محبوبم و اعضای پرافتخار آن، خاطره هایی را از گذشته ها به نظرم مجسم میسازم و می بینم که چطور تلاش و عزم راسخ انقلابی شان بر ضد ارتجاع ملی و بین المللی لرزه بکاخ های ستم انداخت و اثرگذار بود و پیگیری، مقاومت شجاعانه و از خود گذری های شان بدژ مستحکم آل یحیی ضربه ای سنگین وارد و آنرا با دار و دسته اش بگودال تاریخ سپرد. مثالهای از این کارکرد های انقلابی یک نه دو نه بلکه به صد ها و هزاران وجود دارد که هر کدام از لحاظ شرایط زمانی و مکانی و هدف مندی بس اثر گذار بوده اند.

حادثه روز سوم عقرب سال ۱۳۴۴ که بنام روز شهدای سوم عقرب مسمی بوده و خود نیز یکی از اشتراک کننده گان در پهلوی جوانان رزمنده حزب قهرمانم با سایر جوانان دیگر وطنپرست و عده ای از هم میهنان قرار داشتم و به صدای رهبر برجسته ای ح.د.خ.ا. یعنی رفیق ببرک کارمل که از طریق پارلمان سلطنتی با انتقاد شدید و با صراحت کلام به افشای رژیم سلطنتی و نا همگونی های فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و ارتشا و ستم دستگاه های دولتی صحبت مینمودند تجمع کرده بودیم و باثر زد و خورد پولیس و قوای امنیتی و مسلح آن رژیم و بدستور سردار ولی عده ای شهید گردید و حسن قهرمان حکیم و فرید از جمله آنان میباشد. یکی از این نمونه های مبارزات اعضای پرافتخار حزب ما برهبری رهبران خردمند ما در راس رفیق ببرک کارمل میباشد.

سازماندهی تظاهرات خیابانی و صحبت های آتشین رفقا در آن دوره اختناق و ترور و بزندان انداختن اعضای برجسته ای حزب قهرمان ما و عدم تسلیمی شان بارتجاع ملی و بین المللی و تطمیع نگردیدن شان به مقام و چوکی و پول خود یکی از نمونه های دیگری کارنامه های انقلابی این فرزندان صدیق حزب ما بوده است. ولی در هیچ حالت از زمان دوره ای اختناق و ترور دوره ظاهر شاهی و داود شاهی، اعضای پرافتخار حزب ما تجلیل از ایام تولد و وفات و شهادت رفقای قهرمان را از سطح رهبری تا کادرها و صفوف از یاد نبرده و بشکل شایسته و عالی حتی با بکار انداختن مارشها و میتنگ ها از آنها تجلیل و یاد دهانی کرده اند.

با پیروزی رسیدن انقلاب ثور ۱۳۵۷، تجلیل از یاد و بود اعضای پرافتخار حزب از رهبرانش گرفته تا کادرها و صفوفش، نقطه ای عطفی در تاریخ مبارزات حزب ما محسوب میشود و این چنین تجلیل ها با اشتراک و وحدت همه نیروها و با یک شور و شعف انقلابی صورت میگرفت. ولی با قطع نظر از این دو مثالی که تذکر دادم، ارقام چشمگیری از کارنامه های حزب قهرمان ما، با پیروزی انقلاب ثور ۱۳۵۷ تحت اسناد مرامی آن جلوه گر شد و قدم بقدم با وجود اشتباهات و کمبودات نسبی ماهیوی و تشکیلاتی و میخانیکی تحقق بخشیده شد هم از جمله ی آن کارنامه های تاریخی ما بشمار میرود.

به هر ترتیب، من نمیخواهم که زیاد تر به طفره بروم و با اظهار مختصری که در باره کارنامه های حزبم نموده ام اکتفا میدارم چه رفقای انقلابی و اعضای حزب پر افتخارم یعنی ح.د.خ.ا. بیشتر از من و خوبتر از من بآن اشنایی دارند و همه خوبتر و بهتر تر میدانند. ولی جای تعجبم در این است که آن شور و شعف انقلابی رزمنده گان حزب ما که بصدای رسای رهبران صدیق وطن گوش میدادند و بخاطرتحقق آرمانهای انقلابی که بخاطر نجات مردم و میهن و ایجاد دموکراسی واقعی در میهن و برای مردم شرافتمند و رنجدیده ای آن بوده در اینراه هزاران هزار کشته داده اند، کجا شد؟ آیا این شرم برای ما نمی باشد که زمانیکه بخاطر تجلیل از روزهای تولد، وفات و شهادت رفقای ما بسایتهای انترنتی مراجعه میکنیم از چنین تجلیل ها باصطلاح خال، خال میبنیم. آیا در حزب قهرمان که تپه ای شهدا به دهها هزار از فرزندان مارا (حزب ما را) در سینه جای داده اند صرف در بعضی سایتهای انترنتی از چار یا پنچ رفیق شهید آنهم از کادرهای بزرگ و نه از صفوف یاد دهانی شده و از دیگران خبری نیست.

به همین طور تجلیل از رهبران حزب شهیدان و قهرمان ما و منجمله رفیق ببرک کارمل خاصتاً و خاصتاً در این سالگرد وفاتش که آنرا اولین بار در صفحۀ انترنتی «اصالت» دیدم، و در دیگر سایتهای انترنتی الی تاریخ ۵ و ۶ دسامبر ۲۰۱۰ اثری دیده نشده است. حالانکه سالروز وفات رهبر بزرگ مان ۱۰ قوس مطابق اول دسامبر میباشد.

یک ضرب المثل وطنی ما است که میگویند: "بدهن بخواهی با چه بخوری" و معذرت میخواهم از این ضرب المثل ولی مجبورم آنرا تذکر دهم بیایید هرچه هستیم بین خود باشیم، حس وحدت و همان جوش و خرو ش گذشته های حزب قهرمان خود را زنده سازیم و اگر در دیگر موارد بخاطر همان خصلت های روشنفکرانه بوحدت نمیرسیم و هر قدر فریاد بزنیم باز هم همان است که بود ولی حد اقل در تجلیل مراسم شهادت، وفات و سالگرد های تولد رهبران خود مبادرت ورزیم و همه سایتهای انترنتی که خود را چپ و انقلابی میگویند از همه رهبران تجلیل بعمل آورند و حرف من که طرف خودم هم میباشد به دیگران خصوصاً با آن ارقامی که گفتم و یا گفته اند که اعضای حزب پرافتخار ما طبق ارقام تشکیلاتی به هزاران هزار میرسید، سخنانم بیشتر متوجه است اگر از آن همه اعضای حزب دموکراتیک خلق افغانستان (حزب وطن) و یا فعلا شاخه های جدا شده از بدنه ای آن که هر کدام دعوی دارند که تعداد ما به چندین چندین هزار میرسد فقط یک فیصدی محدودش یعنی از صد فیصد اگر صرف ده فیصد آن در چنین مراسم سهم گیرند باور کنید صفحات انترنتی به نشر آن رسیده گی نخواهد توانست. عمدتاً از سوی دیگر این وحدت نظر مبنی بر چنین تجلیل ها در همه سایت های انترنتی آتشی به جسم و جان دشمنان داخلی و خارجی ما می اندازد.

امین الله مفکر امینی از ایالت منی سوتای امریکا

۶ دسامبر ۲۰۱۰

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد