سه شنبه، ۱۷ جون ۲۰۰۸
نامۀ سرگشاده ی رفیق محمد طاهر نسیم
برای آگاهی تمام رفقا و دوستان
به تعقیب تبصره ی محترم نجیب روشن: "چپ رنگ و تعلقیت های نژادی را نمی پذیرد"، مکثی بر اظهارات غیرمسئولانه بعضی اعضای "کمیته فعالین ح.د.خ.ا." در برابر یک رفیق، منتشرۀ صفحه ۲۴ مجله آزادی، شماره ۸۱ سال یازدهم مورخ جون ۲۰۰۸، ابراز میدارم:
با کمال احترام به ملیت ها و خلق ها، اینجانب محمد طاهر نسیم قطعاً عراقی نبوده، بلکه یک افغان از افغانستان "شهر قندهار" بودم و هستم، و خانۀ میراثی فامیلی مان تا اکنون در بازار هرات موجود و به فروش نرسیده و برحال است.
تحصیلات خودرا در رشته زبان، ادبیات و تاریخ عربی در عراق و دوره ژورنالیستی را در لبنان به اتمام رسانیده ام. و بعد از ختم دوره تحصیل و به اساس پیشنهاد سفیرکبیر افغانستان وقت مرحوم غلام حسن صافی و به موافقه مراجع ذیصلاح افغانی به حیث کارمند و مسؤول امور کلتوری مدت ۱۸ سال در دوره سه سفیر: غلام حسن صافی، سید تاج الدین و استاد خلیل الله خلیلی ایفای وظیفه نموده ام.
بعد از قیام ۷ ثور ۱۳۵۷ و با آمدن یک هیئت عالیرتبه افغانی به عراق به ریاست یک رفیق از بیروی سیاسی کمیته مرکزی ح.د.خ.ا. و تماس و مذاکره "خارج از مذاکرات رسمی با دولت عراق" با تعدادی از رهبری حزب کمونیست عراق، اینجانب را رژیم صدام حسین متهم به آماده ساختن چنین ذمینه برای چنین ملاقات کرد، بعد از عودت هیئت افغان به وطن، که نام های شان فعلاً ضرورت به یادآوری ندارد، و چند روز بعد رفقای عراقی اشتراک کننده در ملاقات دستگیر و محبوس شده و ۷۰ نفر تقریباً از زندانیان نظامی حزب مترقی عراق که گویا می خواهند تجربه انقلاب افغانستان را در عراق پیاده سازند اعدام گردیدند. به تعقیب آن، یادداشت وزارت خارجه عراق به سفارت افغانی مواصلت و تقاضای ترک خاک عراق را در ۴۸ ساعت از اینجانب کرد.
لهذا به وطن خود با کمال افتخار عودت کرده و خودرا در خدمت مردم و حزب خود، ح.د.خ.ا.، به اساس معرفی خط که شامل سوانح و فعالیت های سیاسی و سازمانی من بود و در دست داشتم، قرار دادم. در افغانستان در بخش های مختلف حزبی مطابق با پرنسیپ ها مسؤولیت حزبی خویشرا انجام دادم. که آخرین آن، کارشناس شعبه امور بین المللی کمیته مرکزی حزب بوده است. البته نزد رفیق نجم الدین کاویانی که اکنون مقیم هالند میباشد و قبلاً در تشکیلات و بعداً به حیث رئیس شعبه امور بین المللی حزب مسئولیت را به دوش داشتند معلومات کافی دراین ذمینه نزدشان وجود دارد.
با وجود آنکه چنین سوالات و دست اندازی ها در زندگی اشخاص به ویژه اعضای حزب در سایت ها، نشریه ها و مجلات دور از اخلاق و اصول زندگی حزبی و نورم های پذیرفته شده ی تشکیلاتی میباشد، لذا باید همه رفقا و دوستان از آن خودداری نمایند.
موضوعاتی که تا اکنون از طرف اینجانب نگاشته شده است تعرض به زندگی اشخاص و افراد قطعاً نبوده، بلکه به خصوصیت، ماهیت سیاسی و سازمانی و شیوه های فعالیت و نورم های تشکیلاتی متکی بر اصول پذیرفته شده و پسندیده ی حزب پُرافتخار ما و اعراف ژورنالیستیکی تطابق داشته است.
اینجانب با درک مسئولیت تاریخی خود دراین مرحلۀ حساس و دقیق کشور لازم نمی بینم که نیروی وطندوستان ما در مسایل بیهودۀ حاشیوی مصرف، بلکه در مبارزه برای آزادی خلق های افغانستان استفاده شود. با اُمیدواری کامل که چنین توضیح مختصر جوابگوی تمام سوالات رفقا و دوستان قرار گرفته باشد.
با عرض احترام
توجه !
کاپی و نقل مطلب فوق صرف با ذکر نام و ادرس سایت «اصالت» مجاز است !