سه شنبه، ۱۵ اپریل ۲۰۱۴
مصاحبه «اصالت» با رفیق محمد طاهر نسیم:
محمد طاهر نسیم
"نامزد" برنده در خدمت منافع
و بهره برداری اربابان است!!
مبارزه کنونی به رهبری سازمانی پایدار
و قاطعیت نیاز دارد!
وحدت نیروهای مترقی، تضمین کننده
راه پیروزیست
"پروسۀ" انتخابات ریاست جمهوری افغانستان در رابطه به "رأی گیری" تکامل یافت، و اجرأت بعدی در جهت بررسی اعتراضات و شکایات وارده به "کمیسیون" شکایات چند هفته دیگری را دربر خواهد گرفت.
سایت «اصالت» مصاحبه ای را با رفیق محمد طاهر نسیم کارشناس سیاسی و امور بین المللی درین مورد انجام داده است که ذیلاً بنشر میرسد:
سوال اول: پیشبینی شما دربارۀ نتایج انتخابات ریاست جمهوری افغانستان چیست؟ آیا مردم افغانستان میتوانند امیدوار باشند؟
جواب: نمایشهای دور اول بازیهای "پروسه" انتخابات ریاست جمهوری افغانستان که به "رای گیری" ارتباط داشت پایان یافت. و سر و صداهای بعدی به اصطلاح بررسی تقلب و تخلف در پروسه بخاطر تثبیت ماهیت "دموکراسی" قلابی و "قانونیت" بخشیدن به نامزد "برنده" نیز به اکمال خواهد رسید.
در آغازین روز ها گفته شد که "نامزدان" به هیچ وجه پایه سالم توده ای و قانونی ندارند و اصلاً به اساس وابسته گی های خصمانه ضد ملی و ضد دموکراسی شان بشکل کلی نمیتوانند که در دفاع از منافع و نیازمندیهای خلق های رنجدیده افغانستان و بهبود زنده گی شان، تحقق بازسازی و ساختار افغانستان نوین، آزاد، مستقل و یکپارچه، دارای تمامیت ارضی، حاکمیت و وحدت ملی، متکی بر دموکراسی و عدالت اجتماعی، در اجرای اقدامات عملی گامهای مناسبی بردارند!
هر "نامزد" که آموزش ویژه گی را در تربیه گاه های اربابان سپری کرده باشد، "قانونیت" و اعتماد را بدست آورد، و تخت و تاج مدیریت را اشغال کند، باید عمده ترین وظیفه سپرده شده خویش را در امضای قرارداد امنیتی با آمریکا، پیشبرد و سازماندهی پلان های بهره برداری مطابق به خواهشات آن ایفا و سر تعظیم فرود نماید!
بر اساس این واقعیت های دردناک ناشی از تسلط خارجی و حاکمیت دست نشانده و شیوه های چپاول و غارتگری، مردمان افغانستان هیچ نوع امیدواری را نخواهد داشت! امروز با مدارک میتوان گفت که قدرت و نفوذ نیروی عقب گرا و بنیاد گرای سیاه و مافیایی و استخباراتی، مداخله خارجی بویژه از ماورای خط تحمیلی "دیورند"، حملات تروریستی و دهشت افگنی بیش از وقت دیگر گسترش و شدت یافته است، و در عرصه های مختلف زندگی ریشه دوانده است!
سوال دوم: در مقابل چنین اوضاع و شرایط چه اقداماتی تازه ای باید در نظر گرفت و اجرا نمود؟
جواب: مهم ترین اقدام، راه مبارزه همگانی ملی و دموکراتیک خلق های افغانستان بمنظور آزادی، تحکیم استقلال، تمامیت ارضی کامل، ایجاد حاکمیت و وحدت ملی و دستیابی به ارگانهای انتخابی و دموکراتیک، و تحقق نیازمندیهای توده های وسیع مردم در زندگی مرفه، عادلانه، و ساختار افغانستان نوین ترقّیخواه و پایدار، دارای اتوریته منطقوی و بین المللی.
سوال سوم: به کدام وسیله؟
جواب: بوسیله ایجاد یک تشکل نیرومند سیاسی مجهز به اندیشه های ملی و دموکراتیک، ترقّیخواه و هدفمند، دارای مرامنامه روشن، دقیق و بنیادی و قاطعیت در اجرای وظایف و مکلفیت ها، و دیسیپلین پذیر، دور از هرگونه انارشیزم و دیماگوگی، میتوان مبارزه را سازماندهی، به پیش برد.
در چنین تشکل سازمانی، بخشهای گسترده ای توده ای، و اقشار مختلف جامعه بویژه از طبقات و اقشار پائینی جامعه که با غارت گران، چپاولگران استثمار گران و عناصر ستمگر و مافیایی، منافع مشترک و وابسته گی های طبقاتی عمده نداشته باشند، بسیج شده میتوانند.
چنانچه در مبارزه ملی و دموکراتیک، کلیه نیروهای سیاسی که با اندیشه ها و آرمانهای پیشرفت و ترقی اجتماعی، هم نوا و هم نظر اند، و یا تحت بیرق آرمانهای حزب دموکراتیک خلق افغانستان در هر گوشه و کنار صادقانه میرزمند، میتوانند در جنبش متحد و پیکار همگانی، سهم سازنده ای را ایفا نمایند.
سوال چهارم: مناسب خواهد بود که ماهیت چنین تشکل بیشتر توضیح و روشن گردد؟
جواب: با درنظرداشت شرایط جامعۀ کنونی افغانستان، بحیث جامعۀ عقبگرای طبقاتی، نیمه فئودالی، قبیله سالاری و بنیاد گرای مذهبی، توام با پدیده های قرون وسطائی، و دوره های برده گی- و در برخی از اماکن حتی رسم و رواج دوره ماقبل از برده گی بملاحظه میرسد- و عقبمانده گی زیربنايی جامعه بشکل عموم، زمینه برای تحولات رادیکال طفره ای، آماده و مهیا نیست! یگانه راه سالم، راه اجرای تغییرات و اطلاعات مرحلوی ملی و دموکراتیک و آماده سازی عرصه های زنده گی برای تحولات آینده و گسترده، میباشد.
باید مطالبات و توجهات دقیق و علمی به سوی پیشرفت و انکشاف اقتصادی در بخشهای خصوصی، دولتی، مختلط، کوپراتیفی و صنعتی سازی کشور، زراعت و مالداری، مبذول گردد.
روند چنین انکشاف و پیشرفت به استراتیژی درازمدت تحولات بنیادی بعدی یاری میرساند.
سوال پنجم: آیا درین مورد کدام نظرخواهی ضرورت است؟
جواب: هر تصمیم و اقدامی در ایجاد یک تشکل- سازمان و یا حزب سیاسی- باید در جهت آماده کردن مرامنامه- و یا برنامه- دربرگیرنده اهداف و نیازمندیهای گوناگون زندگی جامعه، و اساسنامه که اصول تشکیلاتی و ترکیب سازمانی را دربر میگیرد بوسیله رسانه های دست داشته به نشر سپرده، و نظرخواهی مناسبی صورت گیرد، و بعد از بررسی و تکامل در عرصۀ اجرات عملی گذاشته میشود.
البته از لحاظ اصول سازمانی و اجرات عملی در زمینه، هر دو سند عمده مرامنامه و اساسنامه باید یکجا برای نظر خواهی آماده گردد.
به پیش در راه هماهنگی و پیروزی!
توجه!
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است
کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد
Copyright©2006Esalat