ناتو در باتلاق هندوکش

چنین به نظر میرسد که پس از گذشت بیشتر از ۶ سال هجوم کشور های عضو پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) به افغانستان، اوضاع کشور نتنها بهبود حاصل نکرد، بلکه آنها به چالش های جدید و بیشتر در اوضاع سیاسی ـ نظامی مواجه میشوند . .

گزارشات مبنی بر اختلافات و عدم هماهنگی بازیکنان اصلی «خارجی» در میدان بازی افغانستان، اخیراً در سرخط اخبار داغ رسانه های گروهی جهان قرار گرفته است.

پس از اخراج دو دیپلمات بریتانیایی به اتهام داشتن روابط "مشکوک!" با طالبان در موسی قلعه و به دنبال نپذیرفتن انتصاب آقای پدی آشدوان بریتانیایی به پُست نماینده ویژۀ سازمان ملل متحد، از جانب کرزی، روابط لندن ـ کابل به تنش های جدی و غیر قابل پیشبینی مواجه گردید، اگرچه آقای کرزی طی کنفرانس مطبوعاتی در حضور وزرای خارجه ایالات متحده و انگلستان چنین توجیه نمود گویا مبارزه با پروبلم فساد اداری از وظایف افغانها میباشد، اما پاسخ آقای کرزی پرسش های جدیدی را مبنی بر تجارب آقای آشدوان و موفقیت های وی در این راستا در بوسنیا به میان می آورد. اما آقای کرزی هیچ گاهی نه توانسته و نخواهد توانست به این پرسش پاسخ درست بدهد، چون از یاد میبرد که دولت اش تا گلو در فساد اداری غرق بوده و توانمندی مبارزه با این مرض خانمانسوز را ندارد.

از جانب دیگر درخواست ایالات متحده،انگلستان، کانادا و هلند از دگر بازیگران.صحنه افغانستان به ویژه آلمان و فرانسه مبنی بر سهم گیری بیشتر آنها در عملیات جنگی علیه جنگ جویان طالبان و پاسخ منفی آنها به این درخواست درز میان ناتو را بزرگتر ساخت. قابل یاد آوری است که در هفته گذشته وزیر دفاع ایالات متحده طی نامه ای از همتای آلمانی خود این تقاضا را نمود که پاسخ منفی به دست آورد .

پرسش به میان می آید که چرا موضع گیری آلمان در جنگ عراق، در ارتباط با مخالفت آن کشور در فرستادن ارتش و تجهیزات نظامی به آن کشور به مثابه هم پیمان ناتو، ایالات متحده را زیاد ناراحت نساخته.؟ که هم اکنون در سهم گیری بیشتر نظامی از آلمان و فرانسه پیهم گله مند است.

همچنان در این اواخر سر و صدای تهدید گونه ای از کانادا، که گویا اگر هم پیمانان دیگر با فرستادن نیرو های شان در مناطق داغ ! جنوب افغانستان از آنها حمایت نکنند، آن کشور نیرو های ۲۵۰۰ نفری خود را از افغانستان برون خواهد نمود. از جانب دیگر پیام ها و تماس های دیپلماتیک میان بازیگران میدان افغانستان به کدام نتیجه ای نه انجامید پیامد آن، نشست ویژه ای کشور های پیمان آتلانتیک شمالی در ویلنوس و کنفرانس امنیت در شهر مونشن بود . بعد از فشار آوردن دوستان! بزرگ به آلمان و فرانسه، این کشور ها تعهد سپردند که در آینده یکی دو هزار! نیرو دیگر به افغانستان بفرستند، اما نه باید از یاد برد که تعهد مقامات حکومت آلمان مبنی بر فرستادن نیرو های بیشتر به افغانستان، و سهم گیری این نیرو ها در عملیات جنگی ای مناطق داغ ! (جنوب و شرق) افغانستان بستگی به تصمیم پارلمان کشور دارد آیا نماینده های مردم در "بوندستاگ" به این خواست دوستان و تعهد حکومت داران کشورشان چراغ سبز ! نشان خواهند داد، در پرده ای ابهام قرار دارد. به اساس گزارش روزنامه معتبر آلمانی "زود دویج سایتونگ" ۲ و ۳ فیبروری، فراکسیون های اپوزیسیونی در پارلمان کشور و بسیاری از نماینده گان احزاب حاکم، مخالف هرگونه گسترش تعهدات کشور شان در راستای عملیات نظامی در جنوب و شرق افغانستان میباشند .

ناظرین تصمیم دولت ناروی را مبنی به برون نمودن ارتش چند صد نفری آن کشور از افغانستان را و پاسخ منفی دولت پولند، در ارتباط با ارسال نیرو های کمکی برای نظامیان کانادایی، یکی از چالش های جدید ناتو در صحنه سیاسی ـ نظامی افغانستان می خوانند ... قابل یاد آوری ست، که کشور پولند فقط با فرستادن دو هلی کوپتر دگر به افغانستان بسنده شد .

اجلاس ناتو بدون کدام نتیجه ای چشمگیری پایان یافت. از جانب دیگر درز ایجاد شده میان بازیگران پیمان ناتو در کشور ما، روز تا روز ابعاد وسیعتر به خود گرفته و در نتیجه دورنمای اوضاع سیاسی ـ نظامی در پرده ابهامات بیشتر قرار میگیرد .

مفسر روزنامهء تایمز چاپ لندن، در هفتهء گذشته، در رابطه با اوضاع افغانستان چنین مینویسد :

"امریکا، آلمان، فرانسه و ایتالیا خود میدانند، اما بریتانیا توان اعزام نیروی بیشتر به افغانستان را ندارد، در حالیکه رهبران سیاسی در پی یافتن راه حل هستند، سربازان ما جان های خود را می بازند، پس تنها گزینه عملی آنست که سربازان ما کوله پشتی های شان را بسته و افغانستان را ترک کنند ...."

بدون شک شنیدن همچو سر و صدا ها در آینده، از کشور های دگر که پایشان در باتلاق افغانستان گیر مانده خارج از تصور نخواهد بود .

 

پاورقی :

۱ زود دویچ سایتونگ  مورخ  ۸/ ۲/ ۲۰۰۸

تعداد نیرو های کشور های عضو پیمان ناتو و تعداد تلفات آنان :

آلمان ۳۳۳۳ نفر قرارگاه در کندوز و مزارشریف  تلفات ۲۶ نفر

ایالات متحده ۳۱۰۰۰ نفر قرارگاه بگرام تلفات ۴۸۳ نفر

هالیند ۱۶۵۰ نفر قرارگاه ترین کوت تلفات ۱۴ نفر

کانادا ۲۵۰۰ نفر قرارگاه قندهار تلفات ۷۸ نفر

بریتانیا ۷۸۰۰ نفر قرارگاه لشکرگاه تلفات ۸۷ نفر

ایتالیا ۲۸۸۰ نفر قرارگاه هرات تلفات ۱۱ نفر

ناروی ۴۹۵ نفر قرارگاه میمنه تلفات ۳ نفر

 

 

 www.esalat.org