انقلاب اکتبر در ۱۹۱۷ و پیامی که آن وقت داشت
اکتبر سرخ می آید.
اکتبر سرخ کارگران،
اکتبر سرخ سربازان،
اکتبر سرخ گرسنگان،
اکتبرسرخ می آید!
از این انبوه مهاجم
بر زمین پیر در زیر گامهای جوانش
به خویش می لرزد.
آنچه به دیده می آید
گوئی که جنگلی است
از هزاز هزار شاخه آشوبگر
مشت بر افراشته
گوئی که دریائیست
از بستر بزرگ خویش به پا خواسته
گویی که خود روح پر تلاطم زندگی است
زیباترین غریب شادمانی خویش را
در موج موی بیدارش انباشته
آه این سیلاب مردم است
که در کوچه های مصمم پتروگراد
مشت می کوبد بر دیوارهای حکومت سازش
این، این دهان باز گرسنگی است
که با بانگ رعد آسا
در خیابانهای شعله ور مسکو
پیروزی پرولتاریا را فریاد می زند
این شلیک توپ های تاغیست
که درهای بسته انبارهای من را باز می کند
این صف بی پایان پرچم سرخ است در اهتزاز
بر دوش مردان بسته به زنجیر بردگی
که کارخانه به کارخانه می جوشد
و در میادین پوشیده از برف زبانه می کشد
تا بسوزاند بندهای عصری پایان گرفته را
این، این انبوه سربازان باز گشته
از جبهه نبردی نا عادلانه است
زخم بر زخم در هم کوفته پای خونین
که پاره پاره می کنند
ورقه های اعتمادشان را به ژنرالها
و پشت می کنند به سنگرهایی که گورشان بود
و گودالهای مرگبار فریبشان و می آیند،
می آیند، می آیند تا گوش فرا دهند
به فرمانی برای آخرین نبرد.
فرمانی برای صلح
کارگران، سربازان، دهقانان پیش بسوی اسمندی، اسمندی بستر طوفان، اسمندی ستاد جنگی پرولتاریا، اسمندی آنجا که کفشهای گل آلود می کوبد مهر مردم را بر چهره تالارهای فتح شده سرمایه. آنجا که همهمه ها، فریادها و هلهله ها خفه می کند زوزه های سازش را. آنجا که نه دیر و نه زود منفجر می شود فرمان پیش بسوی قدرت!
آی کارگران، کارگران به کجا سر ریز می کنید با ارتش شکست نا پذیر تان این چنین شتابان ؟ ما می رویم تا در هم کوبیم کاخهای قدرتشان را. ما می رویم تا باز ستانیم تخت حاکمیتمان را.
آی، سربازان، سربازان به کجا یورش می برید با صقوف پر سلابطتان این چنین سرود خوانان ؟ ما می رویم تا پایان دهیم به سر نوشت شوم ما می رویم تا بنانهیم ارتش سرخ رهایمان را.
آی دهقانان، دهقانان به کجا راه می سپارید با کوله بارهای خالیتان این چنین در کف نهاده جان ؟ ما می رویم تا درو کنیم حاصل رنجهایمان را ما می رویم تا به پا کنیم کشت گاهای مشترکمان را.
آه اکتبر سرخ، اکتبر سرخ شعله می کشد از زیر خاکستر روزهای گذشته و خاطرات دور شلیک می شود بر سینه زمان این پرچم به خاک افتاده آیا. آن بیرق خونین دیروز نیست این طنین گم آیا آن سرود پر غریب فاتح دیروز نیست؟ این چهره شکست به رنج آیا آن قامت جوان به پا خواسته دیروز نیست ؟ بر تو چه رفته است ای لحظه های سرخ پیروزی که این گونه خائنین بر گرده های تو گام می فشارند که این گونه یله داده بر تخت دیکتاتوری پرولتاریا سر فرو برده در آغورخیانتها جام بر جام می سایند.
آری اکتبر سرخ ای دفتر بازگوشده فتح، ای طلایه دار روزهای نو ای دروازه خونین سوسیالیسم به چه هنگام، به چه هنگام دیگر بار در سپیده دمان تقویم سرخ تو ورق خواهد خورد. و بار دیگر توپ های تو شلیک خواهد شد.
دنیا امروز صد بار بیشتر به اکتبر دیگر احتیاج دارد و این نیاز و ضرورت در همه جا موج می زند. و باید صف منظم و سازمان یافته ارتش سرخ کارگران پشت توپهای آماده شلیک اکتبر سرخ دیگر آماده این شلیک تاریخی باشند.
زنده باد انقلاب سرخ اکتبر
زنده باد انقلاب سرخ پرولتاریا
منبع: Galavej Rostami
توجه!
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است
کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد
Copyright©2006Esalat