در نخستین روز آغاز بازی های المپیک پکن، درگیری هایی جدّی در مرزهای میان روسیه- گرجستان به راه افتاد. دلیل آن، حمله ی ارتش گرجستان به منطقه ی اوستیای جنوبی بود که بخشی از کشور [گرجستان] است، امّا با این استدلال که اکثریّت ساکنین منطقه شهروندان روسیه هستند، به دنبال استقلال می باشد. تمامی این ها درست، امّا بهانه هایی سطحی و کم ارزش اند.

در حقیقت، جنگ میان ایالات متحده ی آمریکا و روسیه و آن هم بر سر کنترل منطقه است. این منطقه به لحاظ موادّ خام و ذخایر طبیعی، غنی است و از نظر جغرافیایی نقطه ی بسیار مهمّ عبور لوله های نفت از شرق به غرب می باشد.

دولت گرجستان، دولت دست نشانده ی آمریکاست. رئیس جمهور این کشور هم برای چندین سال شهروند آمریکا بود و اکنون، او به دنبال الحاق گرجستان به ناتو است.

روسیه کاملاً با این موضوع مخالف است. ماه گذشته، یعنی ژوئیه، وزیر امور خارجه ی ایالات متحده در گرجستان بود و عملاً به ستیزه جویی گرجستان مجوّز داد. چند روز پیش، تمرین های نظامی و تعلیم ارتش گرجستان به وسیله ی ۱۰۰۰ تن از نظامیان آمریکایی که در کشور حضور داشتند، به پایان رسید. عنوان رمزی این مانورها "پاسخ فوری ۲۰۰۸" (immediate response 2008) بود.

هم زمان، به رسمیّت شناختن کوزوو در صربستان به عنوان کشوری مستقل از سوی اتحادیه ی اروپا، چراغ سبزی بود برای اوستیای جنوبی تا خواهان تبدیل شدن به کشوری مستقل باشد.

فدراسیون جهانی اتحادیه های کارگری (WFTU) همبستگی خود را با خانواده های هزاران نفر از قربانیان اعلام می دارد و کارگران گرجستان، اوستیای جنوبی و روسیه را به گفتن "نه به جنگ"، افشای منافع نفتی بزرگی که در پس این درگیری قرار دارد، بیرون انداختن نیروهای نظامی خارجی از منطقه و تصمیم گیری مستقل و دموکراتیک برای حال و آینده ی خود فرا می خواند.

ما می خواهیم که حملات، از هر سو، سریعاً متوقّف گردد.

ما از سازمان ملل می خواهیم تا در عمل و نه با حرف، جهت برقراری آتش بس مداخله نماید.

    منبع: میلیتانت

 

 

 http://www.wftucentral.org/?p=2101&language=en

 

 

 

 

توجه !

کاپی و نقل مطلب فوق صرف با ذکر نام و ادرس سایت «اصالت» مجاز است !

  

www.esalat.org