در پاکستان چه می گذرد؟

دوشنبه، ۴ فبروری ۲۰۱۳

۱۸ جنوری ۲۰۱۳

سید داوود مصباح

تاریخ ارسال به «اصالت»:

Jan 25, 2013 12:09

برای بیان اوضاع موجود پاکستان لازم است کمی به عقب برگردیم و این کشور را از آغاز سال ۲۰۱۲ مورد مطالعه قرارداد:

سیاسی:

در تمام طول سال ۲۰۱۲ اختلاف و چند دستگی بین سران دولت به شدت ادامه یافت اختلاف بین ارتش، حکومت از یک طرف و خود اداره آی اس آی و عدم اطاعت از حکومت از جانب دیگر و اجرای قوانین و عدالت از جانب نظام قضایی به سود- حکومت نبود. برکناری دو نخست وزیر از جانب دیوان عالی و پاسخ مثبت در مورد پرونده رئیس جمهور آقای آصف علی زرداری به دادگاه سویس، این رخ دادها – برای حکومت دشواری های غیر قابل حل و مشکلات زیادی بوجود آورد.

فشارهای امریکا و عملیات خود سرانه ارتش امریکا با پهپاد (جنگنده های بدون پلوت در وزیرستان و مناطق مسکونی و تلفات بی شماری از مردم، باعث نارضایتی از – دولت گردید.

در راستای امنیت:

در طول سال درگیری های شدید و خونین در کراچی بزگترین شهر تجارتی ادامه یافت و مانع رشد تجارت و تولید و انکشاف گردید.

در بلوچستان نا آرامی های دوام دار ادامه داشت و یگانه راه ارتباطی تجاری با ایران نا امن و غیر قابل استفاده شد.

صوبه سرحد وزیرستان و نواحی آن تحت نفوذ گروه های جنگجوی عربی، ازبکستانی، چیچینی، طالبان، سپاه صحابه، جیش محمدی و سپاه جنگجو و سایر گروه های مسلح قرار دارد. نفوذ این گروه ها بخصوص طالبان به حدی است که حتی در اسلام آباد می توان بر ضد دولت صحبت کرد، اما بر ضد آنان دشوار است، باید ترسید.

در جریان سال، گروه جنگجو چندین بار در محلات هزاره نشین در کویته حملات خون بار و تلفات سنگین انسانی به بار آوردند و همچنان در صوات پاکستان. در این سال دو بار در راه اسلام آباد و اسکاردو راه کاروان های مسافران را گرفتند و مردم اسکاردو را به قتل رسانیدند چون مردم اسکاردو سمت شمال پاکستان مسلمان شیعه هستند. انفجارات در اماکن اسلامی و بخصوص امام باره ها فراوان بوده. در پشاور در طول سال چندین حملات در بازار های مزدحم صورت گرفت و یکی از این حملات بالای دفتر نشنل پارتی بود که وزیر اعظم پختون خواه جان خود را از دست داد. و حمله دیگر بالای فرودگاه پشاور بود که تلفات سنگینی در قبال داشت.

در راستای اقتصادی:

از چالش های عمده عدم موفقیت در جهت تجارت، تولید و زراعت و دام علاوه بر کمبود شدید برق و گاز، آمدن چند بار سیل و تخریب هزاران هکتار مزرعه – مداخلات آشکار و پنهان امریکا در پاکستان است. برای این که پاکستان با موافقتنامه انتقال لولۀ نفت و گاز از طریق تفتان به پاکستان و هند دست نیابد مناطق بلوچستان را نا امن ساخت و پنهانی گروه های جنگجو و حتی جدایی طلب بلوچ را تمویل نمود و از جانب دیگر امریکا برای برنامه های پشت پرده ای خود و تصرف حوزۀ نفتی بلوچستان که از جمله ذخایر عظیم نفت در دل زمین بلوچستان وجود دارد، امریکا یک گروه جدایی طلب بلوچستان را در اسرایل منتقل نموده آنان را آماده برای حکومت تشیکل کردن می سازند.

سی آی ای در پاکستان دست باز دارد، می تواند برنامه های مطروحه ای سران و سلاطین امپیریالیست های امریکا را به راحتی اجرا کند.

"کیسنجر" یکی از طراحان کانون شیطانی است درست در آن زمانی که "نکسن" – رئیس جمهور شد در بیانیه خود گفت: "دشمن امریکا بودن ممکن است خطر ناک -باشد، اما دوست امریکا بودن مصیبت بار و مهلک است." (از بیانیه دکتر مرتضی- محیط در تلویزیون پیام افغان) اکنون دوستی امریکا با پاکستان زهر خود را می پاشد.

خلاصه که در پاکستان (ضریب چینی) ۹۰ بالای صفر است. وضع معیشتی مردم در حد انفجار است. بالا رفتن قیمت ها، محصول و تکس برق آب و گاز و اجاره منزل – و غیره مردم را پریشان ساخته است.

  راه پیمایی مردمی از لاهور تا اسلام آباد:

از شنبه ۲۲ جدی- ۱۲ جنوری ۲۰۱۳م- هزاران زن و مرد با اطفال از لاهور به مقصد اسلام آباد به راه پیمایی پرداختند، روز دوشنبه ۱۴ جنوری در جاده مقابل - پارلمان تجمع دهها هزار مردمی بودند با پلاکارت ها و بیرق ها و شعارهای تند ضد دولتی و در یکی از شعارها شنیده می شد که "بابو با چهل دزد خود برو کنار!" - "بابو" (زرداری) در میان شور و هیجان مرد روحانی بنام "طاهرالقادری" رهبر بنیاد "منهاج القرآن" در حالی که در یک تختِ روان که با شیشه های ضد مرمی قرار داشت با سخنرانی مهیج و تند دولت را متهم به بی کفایتی، رشوت خوار و فاسد و ناکارا نمود و گفت تنها ارتش و نظام قضایی کار می کند.

خواست های اساسی ایشان را انحلال پارلمان، برکناری حکومت موجود، معرفی – افراد بالایی حکومت به دادگاه و تشکیل یک حکومت کفیل و برگذاری انتخابات آزاد با نظارت ارتش و دادگاه.

آقای مرتضی پویا دست یار ارشد "طاهرالقادری" در مصاحبه روز چهارشنبه ۱۶ج با خبر نگار بی بی سی گفت: "بزودی در پاکستان شاهد تغییرات مهم و اساسی خواهیم بود. "وی در پاسخ یک سوال گفت: "نه من و نه آقای طاهر قادری نمی خواهیم پستی و سمتی در دولت داشته باشیم و گزینه ما در پست تصدی صدارت حکومت موقت – عبدالوحید کاکړ است، گرچه تا هنوز آقای کاکړ بطور کامل موافقت نکرده است.

دست آورد این راه پیمایی :

روز پنجشنبه مذاکره بین سران رژیم و آقای قادری صورت گرفت که در نتیجه توافقات ذیل به عمل آمد:

۱- یک حکومت کفیل یعنی عبوری تحت نظارت مستقیم رئیس دادگاه عالی و آقای طاهرالقادری از عناصری تشکیل شود که مورد اعتماد هردو مقام باشد .

۲- در موقع تعیین شده انتخابات آزاد از کاندیدان پاک، ملی، صادق که در گذشته مرتکب کدام جرم و جنایت نشده باشند.

۳- باید ماده ۳۱-۳۲- ۳۳ قانون اساسی پاکستان در مورد ارزیابی کاندید ها کاملا اجرا شود. در این بخش قانون پاکستان به کمیسیون عالی انتخابات صلاحیت داده تا سوابق کاندید ها را مورد بررسی قرار دهد و صلاحیت حقوقی کاندیدها مشخص گردد .

۴- انتخابات کاملا تحت نظر نظام عدلی و ارتش و نماینده مردمی یعنی نمایندگان آقای القادری قرار داشته باشد تا از شفافیت آن اطیمنان حاصل گردد .

۵- کسانیکه سابقه پولشویی و اختلاس و جرائیم مختلف اداری و حقوقی دارند نمی -توانند خود و یا افراد حزب خود را به کاندیدا توری معرفی کنند.

کمیت و کیفیت سازماندهی این راه پیمایی تاریخی:

  این راه پیمایی بزرگ چهل و پنجاه هزار نفری از لاهور تا اسلام آباد با زن و اطفال و مردان پیر و جوان با نظم و مرتب شگفت آور بود .

زمانی که به اسلام آباد رسیدند در محل تعیین شده قرار گرفتند، برای نشستن فرش و کمپل و سایر ضروریات و آب معدنی، شیر، چای و برای چاشت و شام غذای بسته بندی شده ای گرم از جانب: بنیاد منهاج القرآن به نظم و ترتیب خاص توزیع می شد. و کوچکترین بی نظمی به ملاحظه نمی رسید. مواد غذایی بسیار فراوان و نوشیدنی گرم و سرد به قدری فراوان بود که با آب معدنی وضو می گرفتند و برای اطفال شیر و شیرینی هر لحظه که می خواستند آماده بود. برای استراحت شبانه کمپل های اضافی وجود داشت .

پشت پرده این راه پیمایی:

به ارتباط این که در پشت پرده ای این کار که قرار داشته هنوز روشن نیست. اما نمی توان باور کرد که دستی پشت این حرکت وجود ندارد، اول از لحاظ هزینه ای این راه پیمایی، تنها دو وقت غذا و یک وقت صبحانه که به هر نفر توزیع می شد به نرخ روز در پاکستان دونیم دالر است. دونیم ضرب در پنجاه هزار مساوی به دو صدو پنجاه هزار دالر ضرب در شش روز مساوی نه صد هزار دالر و باقی مصارف.

به این ترتیب سوال بر انگیز است که این پول های بی صاحب را کی داده که در این راه پیمایی و قدرت نمایی به مصرف برسد.

اینجا حرف های است. از جمله خواست ها برجسته ساختن نقش ار تش بود، باید این را دریافت که آیا ارتش پاکستان می تواند برگشت نیروهای اشغال گر ناتو و امریکا را تامین و تضمین کند؟! سپردن بلوچستان به ارتش آغاز کار است. امریکا نمی خواهد که در پاکستان توسط یک کودتا قدرت را به ارتش منتقل نماید، صرف می خواهد راه بیرونرفت نیرو های شان را تضمین کند. و این کار از غیر نظامیان بر نمی آید اکنون محیط عبور کاروان های سنگین وزن اشغال گران امپریالیست ها در بلوچستان از قندهار تا کراچی در کنترول ارتش و شبه نظامیان آن (گروه های مسلح) قرار گرفته است. این بیخود نیست که "اوباما" می گوید که ما با "طالبان" جنگ نداریم.

سران و سلاطین امپریالیسم امریکا به گفته درژنسکی و کسینجر که به افسانه های مثل دموکراسی، جامعه مدنی و حقوق زنان و غیره کار نداریم، فقط منافع امریکا مهم است و تسلط بر منابع نفت. ما می خواهیم که راه و میدان های نفتی را از هر فضولی باید پاک کرد. چه فرق می کند که در منطقه حکومت های مثل عربستان سعودی باشد.

خوب دوستان عزیز گپ های دیگر سر خرمن. شاد باشید.

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد