پس از انتخابات، اکنون چه؟

تاریخ ارسال به «اصالت»:

Sun, June 14, 2009 06:18

پس از انتخابات، اکنون چه؟

مصاحبه میلیتانت با رفیق مازیار رازی*

رفیق مازیار شما در مصاحبه پیش از انتخابات اعلام کردید که باید این انتخابات را تحریم فعال کرد. و اینکه نباید به هیچ یک از نامزدها رای داد زیرا انتخابات ریاست جمهوری یک مضحکه بیش نیست و رئیس جمهورها (چه اصول گرا و چه اصلاح طلب) "هیچ کاره" هستند. نظر شما در مورد اعلام شمارش آرا تا کنونی از طرف ستاد انتخاباتی چیست؟

با درود به همه خوانندگان گرامی. صبح زود روز ۲۳ خرداد (چند ساعت پس از پایان انتخابات) کامران دانشجو، رئیس ستاد انتخابات ایران اعلام کرد که از ۲۹ میلیون آرای شمارش شده احمدی نژاد ۱۹ میلیون را به خود اختصاص داده و به احتمال یقین با ۶۵ در صد آرای در دوراول به ریاست جمهوری انتخاب می شود! میرحسین موسوی نیز با ۹ میلیون رأی یا ۳۲ درصد آرا نفر دوم شده است.

بدیهی است که این انتخابات چیزی بیش از یک مضحکه نیست. بدیهی است تقلب گسترده صورت گرفته است. تمام تدارکات از پیش دیده شده، و با اعلام «رزمایش اقتدار» (پلیس سرکوبگر) برای خفه کردن هر گونه اعتراضی پس از این «تقلب بزرگ» از پیش برنامه ریزی شده است. هیچک کس حتی طرفداران احمدی نژاد هم نمی توانند نتایج انتخاباتی را جدی بگیرند. اما مسایل اینها نیست. نتیجه این انتخابات پس از سخنرانی خامنه ای در حمایت مستقیم اواز احمدی نژاد قابل پیش بینی بود. «شورای نگهبان» و «رهبر انقلاب» تصمیم خود را از پیش گرفته بوده و تدارکات آن را از پیش دیده بودند. با استفاده از امکانات نیروهای نظامی (پاسداران و بسیجی ها) و رسانه های عمومی و غیره، به سرعت تصمیم را به مورد اجرا گذاشتند. این اقدام دولت سرمایه داری، حداقل مارکسیست های انقلابی را متعجب نکرد. گرایش ما از پیش به جوانان و کارگران و زحمتکشان هشدار داده بود که این انتخابات یک مضحکه بیش نیست.

مسئله بر سر این است که اکنون که این «تقلب بزرگ» صورت گرفته است جناح اصلاح طلب هیئت حاکم که ظاهراٌ در انتخابات پیروز شده بود (بنا بر گفته محسن مخملباف نماینده ستاد انتخاباتی موسوی در خارج)، چه می خواهند انجام دهند؟ سعید شریعتی عضو ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی گفته بود که آقای موسوی در اعتراض به روند انتخابات و شیوه اعلام نتایج شمارش آرا، نامه ای به آیت الله خامنه ای نوشته است!!! سعید رضوی فقیه، سخنگوی ستاد مهدی کروبی گفت که این ستاد نمی تواند به آمار اعلام شده اعتماد کند او گفت: "مشغول گفت و گو و رایزنی هستیم و آقای کروبی فعلا قصد سکوت دارد تا اصل مسئله روشن شود"!!!

آیا اینها رهبران اصلاح طلبانی هستند که می خواستند رئیس جمهور شوند؟ و آزادی سیاسی و مدنی در جامعه ایجاد کنند؟ همانطور که در مصاحبه پیش با میلیتانت اشاره شد اینها فاقد قدرت و حتی جرأت سیاسی هستند. رأی به این عده توسط برخی از جوانان اشتباه محض بوده است. این رهبران اصلاح طلبان به جای به صحنه فرا خواندن پایه های اجتماعی خود (که اکنون به چند میلیون می رسد) و در خواست مقاومت در مقابل این «تقلب بزرگ»، مردم را به خویشتن داری و سکوت و خانه نشینی دعوت کرده و به «رهبر انقلاب» که خود مسئول و مسبب این تقلب است شکایت نامه می نویسند!!! (چقدر مسخره) و با این کار عملاً پشت مردم را خالی کردند! آیا رهبران اصلاح طلبان قابل اعتمادند؟ آیا در افت و خیز های آتی موسوی ها می توانستند در مقابل ولایت فقیه تاب مقاومت بیاورند و از منافع توده های حمایت کنند؟

رفیق مازیار آیا جوانان انتخاب دیگری داشتند؟ آنها ما بین «بد» و «بدتر»؛ «بد» را انتخاب کردند.

بله در وضعیت کنونی جوانان ما انتخاب دیگری نداشتند. آنها از این فرصت طلایی چند روزه برای فریاد کشیدن مطالبات به حقشان و شادی در مورد کاندیداهایی که تصور می کردند قادر به تحقق خواست های آنان هستند، استفاده کردند. این جوانان را نمی توان سرزنش کرد. اما عده ای از افراد با تجربه در میان اصلاح طلبان و حتی برخی از نیروهای چپگرا و به اصطلاح سوسیالیست با علم به این مسئله که رهبران اصلاح طلبان بی قدرت و بی هویت هستند؛ هم خود به موسوی رأی دادند و هم سایرین را به حمایت از او تشویق و ترغیت کردند. این عده دوره ی خاتمی را خوب بیاد داشته و به رغم آن به جای کمک رسانی به ایجاد یک صف مستقل ضد سرمایه داری برای چندمین بار از رهبری یک بخش از دولت سرکوبگر سرمایه داری حمایت کردند.

حتی چنانچه موسوی انتخاب می شد؛ باز موضع حمایت از رهبری اصلاح طبان اشتباه می بود (در دوره خاتمی این اشتباه دو بار تکرار شده بود). زیرا این واقعه یعنی تقابل بین رئیس جمهور و ولایت فقیه چند ماه پس از انتخابات رخ می داد و نشان داده می شد که موسوی نیز همانند خاتمی در مقابل رهبر انقلاب سکوت کرده و مقابل سیاست های کجروانه شورای نگهبان و رهبر انقلاب نمی توانست تاب بیاورد. رهبران و طرفداران اصلاح طلبان باید توجه داشته باشند که تنها راه توفیق آنها در تحقق "اصلاحات"، همانا گسست کامل از ولایت فقیه است. تا زمانی که این تصمیم را نگرفته باشند همواره محکوم به شکستند. وقایع دیروز این نکته را برای چندمین بار به اثبات رساند.

جوانان ما نیز از این تجربه کوتاه باید درس های لازم را بگیرند. تنها سیاست های ضد سرمایه داری مارکسیست های انقلابی است که می تواند راه آتی را به آنها نشان دهد. زیرا ۲۰۰ سال تجربه مبارزات طبقاتی در سطح جهانی در برنامه و سیاست های مارکسیست های انقلابی نهفته شده است. جهت گیری به سوی مارکسیزم انقلابی و گسست کامل از هر گونه اصلاح طلبی برای جوانان ما امری است حیاتی.

رفیق مازیار پس چرا سیاست مارکسیست های انقلابی در انتخابات اخیر اجرا نشد؟

باید توجه باشیم گرایش مارکسیست های انقلابی در وضعیت اختناق آمیز و سرکوب شدید توسط نیروهای سرمایه داری همواره باید خلاف جریان گام بردارند. در نتیجه برای دوره ی تا باز شدن گشایش های واقعی اجتماعی اقلیتی از جامعه هستند. بدیهی است که گرایش ما به تنها در وضعیت کنونی قادر نمی بود که به یک حرکت توده ای دامن بزند. اما نکته جالب توجه این است که گرایش ما در کنار حد اقل پیشروی کارگری که مقابل دولت سرمایه داری در چند سال پیش مقاومت و مبارزه کرده و هزینه نیز پرداخته (همانند زندانی شدن منصور اسالو از رهبران شرکت واحد) و بخشی از کارگران ایران خودرو و غیره قرار گرفتیم. کارگران پیشرو و مبارزان کارگری و دانشجویی که در رودررویی با دولت نقش مهمی داشته اند؛ وارد این مضحکه انتخابات نشدند. برخلاف جوانان بی تجربه و نا آگاه و افراد با تجربه و سردرگم که به موسوی رأی داده، کارگران پیشرو این انتخابات را عملا تحریم کردند. زیرا چندین سال دولت و سیاست های آن را تجربه کرده اند. در اطلاعیه انتخاباتی شان کارگران شرکت واحد چنین اعلام کردند:" ...امروزه برای کارگران و خانواده هایشان تشویق به شرکت در انتخابات یکی از بی معنا ترین بحث های موجود می باشد چرا که کارگران در سه دهه گذشته ، تمام روسای جمهور از دوره جنگ و دوره سازندگی و دوره اصلاحات و هم چنین رئیس جمهور مهرورز را تجربه کرده اند ( انتخابات و تشکلات کارگری) سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه). یا بخشی از کارگران ایران خودرو عنوان مقاله ی انتخاباتی شان چنین بود: "ما تنها در انتخاباتی شرکت می کنیم که حافظ منافع ما کارگران باشد". تمام اینها نشان دهنده آگاهی برخی از کارگران از ماهیت هر دو جناح هیئت حاکم است. اما علت دیگری که منجر به عدم اجرای گسترده خط مشترک کارگری در این انتخابات شده، عدم اتحاد و کار مشترک درازمدت میان کارگران توسط نهادهای کارگری در دوره پیش بوده است (مقاله ای تحت عنوان «از اول ماه مه امسال چه می توان آموخت؟» در ارزیابی اول ماه مه نگاشته شده که در نشریه میلیتانت شماره ۲۳ انتشار یافته است. در این مقاله به این موضوع بیشتر پرداخته شده است).

درسهای این انتخابات برای کارگران و جوانان چیست؟

نخستین درس این است که به هیچوجه و تحت هیچ شرایطی نباید به هیچ یک از جناح های موجود دولت سرمایه داری اعتماد داشته و از یکی علیه دیگری حمایت کنیم. ما باید صف مستقل خود را همواره علیه هر دو جناح ایجاد کنیم، حتی اگر در اقلیت باشیم و نیروی کافی نداشته باشیم. با این سیاست به تدریج به یک نیروی قوی و مورد اعتماد مبدل می شویم.

دومین درس این است که تمامی نیروهای مترقی ضد دولت سرمایه داری کنونی و آزادی خواه باید فرقه گرایی و دامن زدن به انشقاق ها و حذف گرایی علیه یکدیگر را کنار گذاشته و در کنار هم در یک اتحاد عمل گسترده علیه دولت سرمایه داری گرد آیند. افتراق و چند دستگی میان ما، یک دولت متزلزل و ضعیف را قدرتمند جلوه می دهد و نیروی میلیونی کارگری، زنان، جوانان و ملیت های تحت ستم را متفرق و ضعیف جلوه می دهد. سرکوب های اعمال شده توسط دولت سرمایه داری نتیجه قدرت آن دولت نیست بلکه نتیجه مستقیم افتراق میان نیروهای مترقی در جامعه است. اتحاد عمل سراسری نشان خواهد داد که خواست های دموکراتیک ما می تواند متکی بر نیروی مستقل خودمان به چنگ آید و نه متکی بر رهبری موسوی. این رهبران اصلاح طب بارها نشان داده اند که قادر به دفاع از خواست های دموکراتیک جامعه در مقابل ولایت فقیه نمی باشند. باید از آنها گسست کرد و صف مستقل را ایجاد کرد. جوانان باید توجه کنند که برای باز پس گرفتن حق آرای انتخاباتی شان باید در صحنه بمانند و خود را سازمان دهند و در انتظار موسوی نماند. جوانان باید رهبران خود را انتخاب کنند.

۲۳ خرداد (جوزا) ۱۳۸۸

* این مصاحبه نخستین بار در ۲۳ خرداد ۱۳۸۸ در وبلاگ میلیتانت انتشار یافت. اما از آنجا که اکثر وبلاگ ها از جمله میلیتانت توسط وزرات اطلاعات مسدود شده اند؛ ما نسخه وورد و پی دی اف آن را برای خوانندگان می فرستیم. لطفا در صورت توافق در تکثیر و توزیع آن ما را یاری دهید (میلیتانت)

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد