پاسخ کوتاه به رفیق شهاب الدین سرمند،
با درنظرداشت و تایید نوشتهء نجیب روشن: «تبصره ای بر یک تبصره»
گنجعلی عبدالله از سویدن
من دیدگاه شخصی ندارم، بلکه به حیث یک عضو پرافتخار ح.د.خ.ا در دفاع از حقایق و واقعیتهای دوران مبارزه سیاسی قرار دارم و با مسؤولیت حزبی و سیاسی شرایط کشورم، تجاوزات بیگانه گان، در راس امپریالیستان و متحدینش، بر حریم کشورم و فعالیت های مثبت و خرابکارانه احزاب و سازمانها را مطالعه و به برسی می گیرم، لهذا در پاسخ به نوشتۀ رفیق شهاب الدین سرمند که در سایت پندار در رابطه به مکث من بر اعلامیه حزب متحد ملی به نشر رسیده است چنین ابراز نظر میدارم:
رفیق سرمند برداشت من را از اعلامیه حزب متحد ملی نامکمل و درک من را نسبت به این حزب در اشتباه و به انتقاد گرفته است. رفیق محترم! برداشت من از اعلامیه حزب متحد ملی به خاطری مکمل است که این اولین اعلامیه و اولین فریاد فریبکارانه در رابطه با تفاهم و همبستگی نیست، بلکه چندین بار چنین اعلامیه ها از طرف حزب متحد ملی و نهضت ترقی و دموکراسی فقط در حرف عنوانی نیروهای ملی و دموکراتیک صادر گردیده که مانند نوشتن روی یخ و گذاشتن در افتاب میباشد. اگر روشنتر بنویسم، رهبری حزب متحد ملی، در راس آن رفیق علومی، چطور و چرا نتوانست در ابتدا و آغازین کار با زنده یاد محمود بریالی، رفقا: پیگیر، نوراحمد نور، سرور منگل، عبدالله نایبی، شوریده، دکتور اناهیتا راتبزاد قهرمان زن حزب و سایری اعضای ح.د.خ.ا، که سالهای متمادی و در روزهای دشوار در کنار هم قرار داشتند، در تفاهم و وحدت سیاسی باهم گام بردارند، اما برعکس آن، با افراد و اشخاص جنایتکار و قاتلین مردم چون مارشال؟ فهیم، عبدالله عبدالله، برهان الدین ربانی، صدیق چکری، سید محمد گلاب زوی و احمد ضیا مسعود در جبهه و سایر قاتلین دیگر در پارلمان بسیار به سادگی باهم در تفاهم قرار گرفتند.
شناخت و درک من از حزب متحد ملی از آن وقت شروع میشود که این حزب فقط یک فرکسیون چند نفری بیش نبود و این شناخت و درک من مکملتر زمانی گردید که رفیق علومی با همراهانش جهت اشتراک در یک جلسه به شهر گوتنبرگ سویدن آمده بودند که من و خانواده ام میزبان ایشان بودیم.
در آن جلسه بعد از شنیدن صحبتهای رفیق علومی که: «رفقا! مجاهدین با پای برهنه و شکم گرسنه جهاد کردند.»، «وطن را سلاح بدستان خراب نکردند، بلکه قلم بدستان خراب کردند»، و هم در پاسخ به سوال یکی از رفقا که منبع مالی و تامین امنیت شما از کجا صورت میگیرد، رفیق علومی پاسخ ارایه کردند : «واضح است که ما کمک مالی را از حکومت کرزی و امنیت ما از جانب نیروهای ایساف تأمین میگردد»، درک من از این حزب غنی تر و غنی تر شد و به شما باید گفت که همه صحبتها و جریان جلسه را ثبت نوار ویدیویی با خود دارم.
آنهاییکه در مورد منافع شخصی افراد در مکثی که من ارایه کرده ام، فریاد کشیده و برای شما هم خنده آور است، باید یادآور شوم، که من نام و تخلص مستعار ندارم، تعدادی کثیری از رفقای ح.د.خ.ا من را می شناسند و من در این رابطه اسم وار افراد را میشناسم، شما شماره تیلیفون من را از رفیقی که شما را تشویق به تحریر پاسخ به "مکثی من" نموده است و یا هم از رفیق اختری مسؤول مالی حزب متحد ملی در سویدن گرفته و تماس حاصل نمایید تا به قناعت شما شفاهی بپردازم.
رفیق محترم، این نکته دید شما خود قابل خنده است که چنین نوشته اید: «انانیکه در دامان بدنه اصلی صادقانه تربیت، پرورش و رشد نموده اند در هر حالت خود را وقف وطن و مردم نموده وهرگز در مورد منافع شخصی خویش نه اندیشیده اند . و نمونه بارز ان فعالیت رفقای حزب متحد ملی، نهضت فراگیر و سایر جزایر به وجود امده از بدنه اصلی در داخل کشور میباشد»، بدین ترتیب شما خود نیز معترف به ایجاد فرکسیونها و ازهم پاشیدن قوی ترین نیروی سیاسی جامعه، یعنی ح.د.خ.ا، شده اید و باز دوباره به خاطر تحکیم وحدت با جزایر در تلاش قرار گرفته اید.
رفیق محترم، من عضویت پرافتخار ح.د.خ.ا را قبل از سالهای ۱۳۵۷ حاصل نموده ام، تا همین لحظه با شجاعت و مردانگی و بی هراس ایستاده ام و از دستاوردهای پرافتخار سیاسی حزبم دفاع مینمایم. ترسو و بزدل آنهای اند که در معامله با جنایات کاران از در مسامحه و سازش پیش آمده اند که مبادا در آینده خطری متوجه آنها نشود.
آنانیکه عملاًً علیه تیزسهای دهگانه رهبر خردمند حزب رفیق ببرک کارمل، که در آن آشتی و صلح از دید علمی مطرح گردیده بود، قرار گرفتند، خود خون را با خون شستند. من چندین سال قبل نوشته بودم آنهاییکه می خواهند خارج از کشور مبارزه کنند، مبارزه شان زیاد مثمر نیست، لطفاً بستر های خودرا بسته و عازم کشور شوند، که شاید شما آنرا مطالعه نکرده باشید.
بلی، به امید آن روزیکه رهبران و حلقات رهبری فرکسیونها از جاه طلبی ها و خودخواهی های خویش دست بکشند و فقط با هم رفیقانه دست وحدت تفاهم و همبستگی را بفشارند، به اشتباهات خود اعتراف کنند تا من و تو از رد و بدل نمودن کلمات تلخ و تند علیه یکدیگر رهایی حاصل نماییم .
با احترام
گنجعلی عبدالله
از سویدن
دوشنبه، ۱۷ مارچ ۲۰۰۸