هر سال، هر ماه و هر روز وقایع رصدی بسیاری در آسمان بالای سر ما رخ می دهد که گاه به آنها اهمیت می دهیم، با شور فراوان به تماشایشان می نشینیم و گاهی هم بدون هیچ توجهی از آنها می گذریم. رویدادهای رصدی از آن مواردی هستند که به خاطر عدم آگاهی عمومی جامعه شایعات بسیاری را با خود به همراه دارند. با هم نگاهی به مهمترین پدیده های رصدی سال ۲۰۱۲ می اندازیم تا ببینیم آیا اتفاق خاصی قرار است رخ بدهد که در گذشته شاهد آن نبوده ایم!؟ مهم ترین رویدادهای رصدی که در طول یک سال رخ می دهد و برای ما قابل اهمیت است می تواند پدیده هایی مانند: خسوف (ماه گرفتگی)، کسوف (خورشید گرفتگی)، مقارنه، اختفا یا یک گذر باشد.
اکثر این رویدادها مانند مقارنه سیارات، به علت مکان قرار گیری زمین و زاویه دید ما نسبت به آن ها رخ می دهند و اگر در سیاره دیگری باشیم همچین مواردی را مشاهده نخواهیم کرد. همانند مقارنه سیارات اورانوس و زهره در تاریخ ۲۱ دلو ماه ۱۳۹۰. این دو سیاره را می توانید پس از غروب خورشید در غرب آسمان کنار یکدیگر مشاهده کنید. مقارنه ی دیگری که به آنها می توانیم اشاره کنیم، مقارنه زهره و زحل در ۷ قوس ۹۱ و عطارد و مشتری در ۲ جوزا ۹۱ است. اصطلاح مقارنه زمانی به کار می رود که از دید ناظر زمینی دو جرم سماوی در آسمان در کنار یکدیگر قرار بگیرند. در طول سال مقارنه های مختلفی از قبیل مقارنه ماه و سیارات، ماه و ستارگان، سیارات و ستاره ها و. . . رخ می دهد که ذکر تمامی آن ها در اینجا امکان پذیر نیست. اجتماع سه سیاره مریخ، اورانوس و نپتون در یک سوی آسمان در ۲۱ میزان ۹۱ نیز پدیده ایست که بسیار تماشایی است.
سال ۲۰۱۲: کسوف ها و خسوف ها نیز پدیده های دیگری هستند که در طول سال های مختلف شاهد آن ها بوده ایم. در سال ۲۰۱۲ شاهد دو ماه گرفتگی جزئی در تاریخ ۸ قوس ۹۱ و ۱۵ جوزا ۹۱ و دو خورشید گرفتگی زیبا یکی در تاریخ ۳۱ ثور ۹۱ و دیگری در ۲۳ عقرب ۹۱ خواهیم بود که البته هیچکدام از آن ها در ایران قابل مشاهده نیستند.
در زمان رخ دادن پدیده های رصدی مختلف، ساکنان بخش هایی از زمین ممکن است قادر به رویت آن رویداد نباشند. این امر در اکثر پدیده هایی که مدت زمان کوتاهی دارند وجود دارد.
برای مثال می توان به گذر زهره از مقابل خورشید اشاره کرد که در ۱۷ جوزا ۹۱ رخ می دهد. این گذر برای ایران در زمانی قابل مشاهده است که زهره تقریبا به مرکز خورشید نزدیک شده است و ما آن را به طور کامل نخواهیم دید، به طور حتم برای برخی از کشور ها نیز قابل مشاهده نیست.
یکی دیگر از آن پدیده هایی که هر ساله امکان وقوع آن وجود دارد اختفای سیاره یا سیارکی با ماه است، بدین معنی که ماه از مقابل سیارکی عبور می کند و برای مدت زمانی آن سیارک در پشت ماه مخفی خواهد شد. بعضی از اختفاهای که در سال ۲۰۱۲ شاهد آن ها خواهیم بود اختفای ماه با سیاره عطارد در ۲۴ عقرب ۹۱ و اختفای ماه با سیاره مشتری در ۲۵ سرطان ۹۱ است.
هنگامی که یک سیاره خارجی در آسمان ناظر زمینی در نقطه مقابل خورشید قرار بگیرد اصطلاحا گفته می شود آن سیاره در وضعیت مقابله قرار گرفته است، می توانیم مقابله سیاره مشتری در تاریخ ۱۲ قوس ۹۱، سیاره زحل در ۲۸ حمل ۹۱ و سیاره مریخ در ۱۶ حوت ۹۰ را در طول سال ۲۰۱۲ تماشا کنیم.
سال ۲۰۱۲: تمام وقایعی که ذکر شد گوشه کوچکی از وقایعی است که در طول یک سال رخ می دهد. مجموعه کوچکتری از این وقایع هم ممکن است در طول یک روز رخ بدهد و یا شاید شاهد هیچکدام هم در روز خاصی نباشیم.
در اینجا قصد اشاره به وقایع تاریخ ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ را داریم که مورد بحث افراد زیادیست. در این روز می توانیم به تماشای سیاره مریخ و مشتری در شامگاه، سیاره زحل در اوایل نیمه شب، سیارات عطارد و زهره در صبحگاه بپردازیم. لازم به ذکر است که سیاره مشتری در این تاریخ در کنار خوشه پروین و ستاره الدبران قرار دارد که پدیده ی زیبا و مناسبی برای عکاسی است.
صورت فلکی که در سرسوی آسمان قرار دارد نیز صورت فلکی ارابه ران است که تمام مدت شب در آسمان به طور کامل دیده می شود. در طول تاریخ آن چه که ما از خورشید می دیدیم این بوده است که در آسمان حرکت می کند و در طول سال بعضی از صور فلکی را می پیماید، یعنی در بازه های زمانی یکسان، در صور فلکی خاصی قرار دارد. خورشید در این ماه در برج قوس قرار دارد. همچنین سن ماه در این تاریخ هفت روز است و در حالت تربیع اول قرار دارد که به سوی ماه کامل پیش می رود.
همانطور که اشاره شد وقایع نجومی مختلفی که به آن ها اشاره شد در سالیان متمادی به وقوع پیوسته و در آینده نیز رخ خواهند داد. این رویدادها سال های سال است که رخ می دهند و هیچکدام قرار نیست موجب اتفاق خاصی بر روی زمین شوند. علل ایجاد تمام آن ها به وسیله منجمان از گذشته تا به امروز مشخص شده و کاملا برای ما آشکار هستند. می توانیم با خیالی آسوده به تماشای زیبایی های خلقت بنشینیم و بدون هیچ هراسی از پایان دنیا از آن ها لذت ببریم.
سال ۲۰۱۲: احتمالا تاکنون با سایت ها و یا کتاب های برخورد داشته اید که انواع طالع بینی ها در آن ها مطرح شده باشد. طالع بینان معتقدند می توانند از روی حرکات و موقعیت اجرام سماوی زندگی و آینده ی ما را پیش بینی کنند! آنها می گویند اجرام سماوی دارای تأثیری طبیعی یا غیرطبیعی روی زندگی ما هستند و این تأثیر بسیار هم جدی است. معمولا اساس این نوع طالع بینی ها صور فلکی منطقه البروج و قرارگیری سیارات منظومه شمسی در موقعیت های خاص است. آشنایی با چند اصطلاح: صور فلکی و “منطقه البروج” دو اصطلاحی هستد که اساس کار طالع بینان واقع شده اند. صور فکلی اشکالی فرضی در آسمان هستند که از متصل کردن ستارگان مجاور هم در آسمان با خطوط فرضی تشکیل شده اند.
برای مثال از دید ما ۴ ستاره به گونه ای در آسمان قرار گرفته اند که اگر آن ها را به یکدیگر متصل کنیم شکل یک صلیب تشکیل خواهد شد. برای تعریف منطقه البروج ابتدا باید دایره البروج را تعریف کنیم. اگر مسیر حرکت ظاهری خورشید در آسمان در طول یک سال را رسم کنیم، دایره ای فرضی به وجود می آید که به آن دایره البروج گفته می شود. بر طبق این تعریف، منطقه البروج ناحیه ای فرضی در بالا و پایین دایره البروج است که حرکت ظاهری سیارات، ماه و خورشید درون ۱۲ صورت فلکی (برج) این ناحیه صورت می گیرد. خورشید نزدیکترین ستاره به ما صبح ها طلوع می کند مسیری ظاهری را در آسمان می پیماید و در غرب غروب می کند، به علت حرکت زمین به دور خورشید، هر ماه خورشید در طی این مسیر ظاهری خود مهمان یکی از صورت های فلکی منطقه البروج است که همراه آن صورت فلکی طلوع کرده، آسمان را می پیماید و سپس غروب می کند. صورت فلکی میزبان خورشید در آن ماه را به ماه و متولدین آن ماه نسبت می دهند. برای مثال در ماه جوزا، خورشید در صورت فلکی جوزا قرار دارد و به این دلیل جوزا را به ماه جوزا نسبت می دهند.
سال ۲۰۱۲: رد یک اصل اساسی در طالع بینی - برخی افراد امروز از طالع بینی به عنوان سرگرمی استفاده می کنند اما هستند انسان های که برای انجام امور مهم زندگی خود به این طالع بینی ها رجوع کرده و سرنوشت زندگی خود را به جای عقل و بررسی توانایی های خود، به دست طالع بینی می سپارند. دلایل بسیاری برای نقض این نوع طالع بینی ها وجود دارد که یکی از آن ها حرکت تقدیمی زمین است. زمین دارای حرکت های مختلفی از قبیل حرکت وضعی (حرکت به دور خود)، حرکت انتقالی (حرکت به دور خورشید) و حرکت تقدیمی است که در ادامه به شرح آن می پردازیم.
دایره البروج با استوای سماوی در آسمان زاویه ۲۳،۵ درجه می سازد. یعنی اگر از استوای زمین صفحه ای گذر دهیم و زمین را به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم کنیم و همین کار را نیز برای خورشید انجام دهیم آنگاه صفحه گذرنده از استوای زمین و خورشید با هم زاویه ۲۳،۵ درجه ای می سازند. این موضوع باعث می شود محور چرخش زمین نیز به صورت مایل و با انحراف ۲۳،۵ درجه ای نسبت به صفحه قرارگیری زمین و خورشید به دور خود بچرخد. امتداد محور چرخش زمین در نیمکره شمالی به سمت ستاره جدی در صورت فلکی دب اصغر قرار گرفته است. به تغییر آرام راستای محور چرخش زمین در فضا که بر اثر عوامل مختلفی نظیر نیروی گرانش خورشید و سیارات هر ۲۶۰۰۰ سال یک مخروط را در فضا طی می کند، حرکت تقدیمی زمین گفته می شود. حرکتی دقیقا شبیه به حرکت یک فرفره.
سال ۲۰۱۲: حرکت تقدیمی زمین باعث بوجود آمدن تغییراتی در منظره آسمان ما می شود از جمله: تغییر ستاره قطبی و همچنین تغییر مکان حرکت ظاهری خورشید. در زمان ما امتداد محور چرخش زمین از موقعیتی که هزاران سال پیش بوده (و طالع بینان به آن استناد می کنند) تغییر مکان داده است. برای مثال هم اکنون اگر کسی در اوایل ماه ثور متولد شود دیگر خورشید در صورت فلکی ثور (صورت فلکی نسبت داده شده به این ماه) قرار ندارد بلکه در صورت فلکی حمل که آن را به حمل نسبت می دهند، قرار گرفته است! و این خود دلیلی بر نقض طالع بینی های رایج امروزیست که خصوصیات مختلف را برای متولدین ماه های مختلف بیان می کنند.
صور فلکی از افسانه تا واقعیت: در تعریف صورت های فلکی بیان شد در گذشته ستاره ها را در تصور خود به هم متصل می کردند و اشکال قهرمانان افسانه ای خود را به آن صورت های فلکی نسبت می دادند. کمی فکر کنید این یعنی چه؟ یعنی اینکه طالع بین ها بر اساس قرار گرفتن سیارات در صورت فلکی خاصی به پیش گویی می پردازند و حال آنکه این صور فلکی زاده ذهن انسان های دوران باستان هستند و می توانستند امروزه اینگونه نباشند! اگر انسان های گذشته به جای اینکه چند ستاره را به هم متصل کنند و صورت فلکی اسد (شیر) را به وجود آورند ستارگان دیگری را به هم متصل می کردند دیگر صورت فلکی های امروزی را نداشتیم و شکل آنها تغییر می کرد و احتمالا بر این اساس سرنوشت تمام انسان ها نیز تغییر می کرد!!!
تاثیر نیروی گرانشی سیارات و ماه بر زمین اگرچه موضوع غیر قابل انکاریست اما به نظر نمی رسد به جز تاثیراتی نظیر جزر و مد بر افزایش حقوق ما نیز اثرگذار باشند!
نیروهای ماورایی در خدمت طالع بینی
طالع بینان توجه خاصی به نیروهایی که از آسمان بر روی ما اثر می گذارند دارند. اما جالب است که بدانید در منشأ نیروها نیز با یکدیگر اختلاف نظر دارند و هر کدام نیروی خاصی را بر سرنوشت انسان زمینی مؤثر می‌دانند. بعضی آن نیرو را نیروی گرانشی می‌دانند، بعضی دیگر نیروی الکترومقناطیسی و بعضی دیگر می گویند نیرویی که بر سرنوشت انسان تأثیر می گذارد، نیرویی است که قابل اندازه گیری نیست! اما تمامی طالع بین ها منشأ این نیروها را سیارات و ستاره‌ها (صورت‌های فلکی) می دانند. تاثیر نیروی گرانشی سیارات و ماه بر زمین اگرچه موضوع غیر قابل انکاریست اما به نظر نمی رسد به جز تاثیراتی نظیر جزر و مد بر افزایش حقوق ما نیز اثرگذار باشند! بر اساس موارد مطرح شده در متن فوق به ضد و نقیض های بسیاری در حوزه طالع بینی برخورد می کنیم که احتمال خطا بودن پیشگویی ها را بسیار بالا می برد. بر این اساس چگونه می توان مطمئن بود که تمام پیشگویی های اقوام مایا در مورد نابودی زمین در سال ۲۰۱۲ بر اساس وضعیت کواکب و سیارات درست از آب در خواهد آمد.
تازیانه های مرگبار خورشید بر زمین در سال ۲۰۱۲ ؟
افزایش فعالیت ها و وقوع طوفان های خورشیدی شاید تنها موردی در میان شایعات مربوط به سال ۲۰۱۲ باشد که اندکی به واقعیت نزدیک است. گفته می شود در سال ۲۰۱۲ تعداد لکه های خورشیدی و به طور کلی فعالیت های خورشیدی به قدری افزایش می باید که باعث از کار افتادن سیستم های مخابراتی و ارتباطی خواهد شد. با این اوصاف به نظر می رسد باید کبوترهای نامه بر را برای برقرار ارتباط دوباره به پرواز دربیاوریم!
خورشید در سال ۲۰۱۲: لکه های خورشیدی نواحی بر روی سطح خورشید هستند که به وسیله فعالیت های شدید مقناطیسی به وجود می آیند و نسبت به سایر نواحی خورشید دمای کمتری دارند. مهمترین علت پیدایش این لکه ها، قوی شدن میدان مقناطیسی روی سطح خورشید است. این میدان مقناطیسی باعث به وجود آمدن نیرویی به سمت بیرون می شود و آنقدر قوی است که اثر گرانش ستاره را خنثی می کند. اغلب فعالیتهای شدید خورشید در نزدیکی لکه های خورشیدی رخ می دهند مانند زبانه های خورشیدی.
زبانه های خورشیدی، فواران هایی از گاز مشتعل هستند که ممکن است صدها هزار کیلومتر در فضا پیش بروند. میدان مقناطیسی خورشید می تواند زبانه های حلقوی را که هفته ها در فضا پیش می روند معلق نگاه دارد. خورشید یک دوره ی فعالیت مقناطیسی یازده ساله دارد. که اوج دوره بعدی این فعالیت در سال ۲۰۱۲ پیش بینی شده است. از زمان گالیله تا کنون، این فعالیت ها رصد شده اند که از بارزترین جلوه های آن می توان به تغییر تعداد لکه های خورشید اشاره کرد. البته تغییر تعداد لکه ها فقط یکی از نشانه های تغییر فعالیت های مقناطیسی خورشید است. در هنگام پیشینه ی فعالیت ها، تعداد زیادی فوران های خورشیدی، شراره ها و ساختارهای حلقه مانند در تاج مشاهده می شود. این حلقه ها نشان دهنده ی موادی با دمای چند صد هزار تا چند میلیون کلوین اند که تقریباً در امتداد خطوط میدان مقناطیسی قرار گرفته اند. آنچه بیشترین تهدید را برای زمین ایجاد می کند، فوران مواد تاج خورشید است. تعداد چنین رویدادهای بین چند تا در هفته تا چند تا در روز متغیر است. اگر امتداد مسیر ذرات رها شده با زمین تلاقی کند و انرژی انفجار به قدر کافی زیاد باشد، ممکن است باعث ایجاد اختلال در کمربند مقناطیسی زمین شود و در کنار آن البته به ماهواره ها، مخابرات و خطوط انتقال نیرو هم آسیب وارد کند. چنین آسیب هایی بیشتر نواحی نزدیک به قطب های مقناطیسی زمین، نظیر کانادا را متاثر می کند هر چند سایر عرض های جغرافیایی هم تحت تاثیر قرار می گیرند. شعله های خورشیدی بزرگ و کوچک همیشه وجود داشته اند. حتی در شدید ترین حالتی که طی سالیان گذشته از جانب خورشید دیده شده است، قدرت شعله‌ها به اندازه‌ای نبوده اند که بتوانند به اتمسفر زمین آسیبی وارد کنند.
همان طور که پیش تر اشاره شد تعداد فوران های مواد و به طور کلی انفجار ها در سطح خورشید در هنگام بیشینه ی فعالیت مقناطیسی خورشید، بیشترین مقدار است. پیش بینی زمان بیشینه ی فعالیت در یک چرخه ی خورشیدی و شدت آن شبیه به پیش بینی وضع هوا در ۴۰ یا ۵۰ سال گذشته است. حتی امروزه هم پیش بینی وضع هوا خیلی دقیق نیست هر چند نسبت به گذشته بهتر شده است. پس به طور خلاصه، پیش بینی دقیق فعالیت خورشید در یک چرخه، به ویژه پیش از آغاز آن، تقریبا غیرممکن است.
خورشید در سال ۲۰۱۲: خورشید پدیده ای است که ما آن را ستاره فعال می نامیم و این ستاره چرخه فعالیتی دارد. طی ۱۱ سال به نقطه اوج آن رسیده و دوباره به دوران آرام آن می رسیم، این سیری ثابت بوده که از زمانی که انسان از آن آگاهی یافته در حال وقوع بوده است. شعله های خورشیدی بزرگ و کوچک همیشه وجود داشته اند. حتی در شدید ترین حالتی که طی سالیان گذشته از جانب خورشید دیده شده است، قدرت شعله ها به اندازه ای نبوده اند که بتوانند به اتمسفر زمین آسیبی وارد کنند. با این حال اگر قدرت شعله ها زیاد هم باشد ما در سیاره ای با اتمسفری بسیار متراکم زندگی می کنیم و این اتمسفر می تواند تمامی پرتوهای مضر خورشیدی را مسدود کند. البته اگر ما خودمان آن را نابود نکنیم!
به جز اتمسفر زمین، محافظ قدرتمند دیگری نیز وجود دارد: میدان مقناطیسی زمین که تا اعماق فضا پیش رفته و از نفوذ تشعشعات مضر خورشید به زمین جلوگیری می کند. طوفان های خورشیدی به صورت مداوم میدان مقناطیسی زمین را مورد تاخت و تاز قرار می دهند و منجر به ایجاد نورهای شفق در قطب های زمین می شود. تاثیر فورانهای خورشید تنها می تواند کمی بیشتر از ایجاد شفقهای قطبی باشد. این فورانها همیشه رخ می دهند و هر یک یا دو بار در هفته با زمین برخورد می کنند. در صورتی که فوران بسیار بزرگی به سوی زمین بیاید، شفق قطبی بسیار بزرگی در قطبها ایجاد خواهد شد و در نهایت ماهواره ها یا شبکه های برق مختل خواهند شد، مشکلاتی که گروه های گرداننده این تجهیزات در رفع آنها مهارت دارند و با آن بیگانه نیز نیستند.
اکنون ما می دانیم در آینده بسیار دور سوخت خورشید به پایان می رسد و این ستاره به یک غول سرخ تبدیل خواهد شد که زمین را در بر خواهد گرفت، اما این اتفاق نه در سال ۲۰۱۲ بلکه حداقل تا ۵ میلیارد سال دیگر رخ نخواهد داد.
سایه شیطان بالای سر ۲۰۱۲
۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ (۳۰ ماه قوس سال ۱۳۹۱) تنها یک تاریخ نیست بلکه در پیشگویی های قومی قدیمی به نام «مایا»، زمانی برای پایان دنیا بیان شده است. سالی که انتظار می رود آشفتگی های جوی زمین به اوج خود برسد و دنیا به سوی نابودی حرکت کند. موضوعی که در چند سال اخیر نیز حجم گسترده ای از ادبیات رسانه ای دنیا را به خود اختصاص داده است. اما؛ آیا واقعا کمتر از دوسال به پایان دنیا باقی مانده است؟ احتمال رخداد این رویدادها چقدر است؟
داستان از چه قرار است؟
در تقویم مایاها، تقویمی که نوشتن آن از سال سه هزار و ۱۱۴ قبل از میلاد آغاز شده است، شواهدی حاکی از آن است که چرخه پنج هزار و ۱۲۶ ساله جهان در تاریخ ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ به پایان خواهد رسید. شواهدی که گفته می شود سال ها در کتابخانه ای پنهان بوده و اکنون پس از چندین سال پیدا شده است و این موضوع خود سرآغازی برای به اجرا در آوردن پروژه ای با نام ۲۰۱۲ شده است. در پروژه ۲۰۱۲، مقرر شده است تا سه نظم کلی کهکشانی، زیست محیطی کره زمین و سیاسی- اقتصادی جهان برهم ریزد و یا اگر این امر به صورت طبیعی محقق نشد برهم بزنند.
سایه شیطان بالای سر ۲۰۱۲: بله همین طور است، تمامی اتفاقاتی که برای سال ۲۰۱۲ بیان شده است جملگی سیاستی است که از سوی صهیون ها مطرح شده است. به گفته این گروه، ۲۱ دسامبر سال ۲۰۱۲، روز رستاخیر خواهد بود و شیطان بر تمام دنیا تسلط خواهد داشت و این خود پایانی برای دنیا و آغازی جدید برای آنها خواهد بود.
در انگاره های پایان دنیای صهیون ها در سال ۲۰۱۲، عوامل زیادی برای نابودی زمین در نظر گرفته شده است مواردی چون برخورد سیاره ای با زمین با نام نیبیرو (Nibiru)/ سیاره ایکس (Planet X)/ یوبی ۳۱۳ (UB 313)، طوفان های خورشیدی، جابجایی قطبین، سرگیری جنگ جهانی سوم.
بیایید با هم به حوادث ۱۲ سال اخیر نگاهی بیاندازیم: پروژه دروغین پایان دنیا، در حقیقت پروژه ای از جانب صهیون هاست که اهدافی چون ازدیاد فشار روانی بر ذهن ها و بزرگ جلوه دادن اتفاقات آینده را دنبال می کند و هنگامی که این پروژه به زمان موعد خود برسد بر خلاف تصور عموم، اتفاقی کوچک تر از آنچه که گفته می شد به وقوع می پیوندد اما کوچک در مقابل نابودی دنیا.
طبق پیش بینی های انجام شده مقرر شده بود سال ۲۰۰۰ پایان جهان باشد، در آن زمان صهیون ها با دست های خود (فراماسون ها، هالیوود، رسانه ها) اعلام می کردند که قرار است در سال ۲۰۰۰ دنیا نابود شود بدین ترتیب که با از کار افتادن ساعت رایانه ها، موشک های هسته ای پرتاپ می شوند و یا قرار است موجودات بیگانه به دنیا حمله کنند و جهان را نابود سازند. از سویی نیز قرار بود هلند به زیر آب رود و بر اثر انفجار در ذرات خانه ها کره زمین از مدار خارج شود. اما تنها اتفاقی که افتاد برخورد دو هواپیما با برج های تجاری دوقلو در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ و به دنبال آن اشغال خاک افغانستان و عراق در سال های آتی بود.
به نقل از یک استراتژیست، به راحتی ماجرا بر روی یک ضرب المثل معروف خلاصه می شود؛ «مردم را به درد بگیرید تا به تب رضایت بدهند». یعنی این که به مردم بگویید دنیا نابود می شود اما به واسطه این القا، اتفاقی کوچک تر از آنچه که گفته می شد به وقوع می پیوندد و مردم در ذهن خود این طور می گویند که - چه خوب شد دنیا پایان نگرفت و این اتفاقات کوچک خیلی مهم نیست (به تب رضایت می دهند) با این تحلیل دریافتیم که پروژه پایان دنیا، تنها یک برگ برنده است تا صهیون ها به هدف خود برسند.
بعد از ماجرای دروغین حمله به برج های دوقلو توسط "القاعده"؛ قرار بود سال ۲۰۰۷ نیز به ایران که از قول خودشان اصلی ترین دشمنشان است حمله شود. اما قبل از حمله به ایران لازم بود اصلی ترین سنگر ایران را نابود سازند به همین دلیل سال ۲۰۰۶ به لبنان که محل حضور حزب الله لبنان بود؛ حمله کردند. اما با شکست مجدد در این پروژه، برنامه بعدی خود یعنی پروژه ۲۰۱۲ را شروع کردند و ذهن ها کم کم آماده ی سال ۲۰۱۲ می شود.
توجه داشته باشید که پروژه رسانه ای ۲۰۱۲ تنها فیلم ۲۰۱۲ و تحلیل آن نیست. نکته ای که در این میان از اهمیت بیشتری برخوردار است توجه به علائم و نشانه های مطرح شده است. علائمی که نشان از تشکیل حکومت یهود بر کل دنیا دارد. نشانه هایی همچون اسلام هراسی و شیطان پرستی که در این بین به راحتی قابل تشخیص است.
به عنوان مثال به نظر شما چه نکته ای در نام سیاراتی که به زمین برخورد خواهند کرد نهفته است؟ به نام سیاره یوبی ۳۱۳ دقت کنید! باتوجه به این نکته که عدد ۳۱۳ برگرفته از اعتقاد شیعیان به تعداد یاران منجی بشریت است در این پروژه تخریب و نابودی را به طرز زیرکانه ای به یاران منجی بشری ارتباط می دهند و اسلام هراسی به بهترین شکل در افکار ناخودآگاه عموم جای می گیرد.
شاید قابل توجه باشد که زمینه سازی برای تشکیل حکومت جهانی یهود تا المپیک ۲۰۱۲ هم پیش رفته است، به طوری که برای آرم المپیک ۲۰۱۲ چهارصد هزار یورو هزینه شده است. اما این آرم آنقدر ساده است که تمام طراحان را به اعجاب آورده که علت این هزینه برای یک آرم ساده چیست؟ حقیقت مطلب آن است که آرم مورد نظر درواقع نشان دهنده ی واژه Zion به معنای صهیون است. طرحی که در ابتدا نشان از عدد ۲۰۱۲ دارد اما با نگاهی دقیق تر واژه شوم صهیون به خوبی نمایان خواهد شد. همچنین عروسک های نمادین این المپیک نیز به وضوح معنای دجال را برای بیننده تداعی خواهد کرد.
سایه شیطان بالای سر ۲۰۱۲: اما ای کاش تمام نمادها به همین جا ختم می شد؛ در نماد دیگری از المپیک ۲۰۱۲ طرحی از یک شیر با یال های رنگین را بر روی عدد ۲۰۱۲ مشاهده می کنید. اگر دقت کرده باشید همین شیر البته به صورت عمودی، در نماد سلطنتی بریتانیا نیز قابل روئت است. شاید جالب باشد که بدانید سرمنشا این شیر، از مکاشفات باب ۱۳ یوحنا به عنوان نماد شیطان گرفته شده است. بازی با رنگ ها نیز در المپیک ۲۰۱۲ صحبت از حضور شیطان پرستان را قوت بیشتری می بخشد. رنگ هایی که اگر در یال های شیر و پس زمینه عروسک های المپیک دقت کنید جملگی نمادی از رنگین کمان را تداعی خواهند کرد.
در روایات ما نقل شده است که به جای واژه قوس قزح از قوس الرحمان استفاده کنید چرا که قزح به عنوان یکی از نام های اصلی شیطان انتخاب شده است. چنانچه در گذشته رنگین کمان پرستی و عبادت آن و اکنون رنگ موی شیطان پرستان به صورت ۷ رنگ رنگین کمان، موید همین مطلب خواهد بود.
مطمئن باشید در سال های آتی، بعد از به نتیجه نرسیدن در پروژه ۲۰۱۲، بازهم سال هایی هست که دنیا به پایان برسد و باز هم صفحاتی از کتب پیشگویان قدیم نسبت به پایان دنیا در سال های آتی پیدا خواهد شد. آنچه از اهمیت بیشتری برخوردار است آگاهی از سیاست های صهیون ها در گسترش شیطان پرستی و اسلام هراسی است. با نکاتی که در این مطلب مطالعه کردید بازهم بر باورد خود نسبت به پایان دنیا در سال ۲۰۱۲ استوار خواهید بود؟
ظاهراگفته میشود، دنیا در ۲۱ دسامبر سال ۲۰۱۲ به پایان می رسد! بله، درست متوجه شدید! یا حداقل بخش بزرگی از نوع بشری نابود خواهند شد! دیگر برای شغل آینده ی خود برنامه ریزی نکنید! بدنبال خرید خانه نباشید، و در عوض، چند سال آخر زندگی تان را هرآنطور که می خواهید بگذرانید.
خُوب این سخنان عجیب و غریب چیست؟ تا بحال ما از این پیش گویی ها زیاد شنیده ایم، ولی هنوز اینجاییم و سیاره مان هنوز سرجایش است. چرا این سال ۲۰۱۲ اینقدر مهم شده است؟ این اخبار در تمام دنیا در حال پخش شدن است.
پایان دنیا در سال ۲۰۱۲؟!: واقعیت این است که تقویم مایا در سال ۲۰۱۲ به پایان می رسد، به همین دلیل مایاها به دنبال هر دلیل مذهبی، علمی، اخترگویانه و تاریخی می گردند تا بیابند که چرا این تقویم می گوید که جهان رو به پایان است. رسالت مایایی کسب قدرتی است که بتواند مردم را در تمام جوامع نگران کند.
تقویم مایایی: تقویم مایا چیست؟ این تقویم توسط تمدنی پیشرفته به نام مایاها در حدود ۲۵۰ تا ۹۰۰ میلادی بوجود آمده است. شواهد مربوط به امپراطوری مایا به قسمتهای جنوبی مکزیک تا گواتمالا و اِل سالوادور می رسد.
آمریکای مرکزی - منطقه ی حضور مایاها: مردمی که در جامعه ی مایایی ساکن بودند، مهارت پیشرفته ای در نوشتن داشتند و در ساختن شهرها و مدنیت توانایی عجیبی پیدا کرده بودند. مایایی ها احتمالا بخاطر اهرام و ساختمانهای بزرگ دیگری که ساخته اند معروف شده اند.
اهرام تمدن مایا: مردم مایا در فرهنگ امریکای مرکزی تأثیر زیادی داشته اند، نه فقط از طریق تمدن خویش، بلکه با جوامع بومی که در این منطقه تشکیل داده اند. در حال حاضر هنوز شمار زیادی از مایاها هنوز زنده اند و سنن باستانی خود را ادامه می دهند.
مایایی ها از تقویم های مختلفی استفاده می کردند و زمان را بعنوان گردش هایی روحانی درنظر می گرفتند. ازآنجایی که این تقویمها استفاده های عملی زیادی داشتند، مثل: کاربردهای اجتماعی، کشاورزی، اقتصادی و . . .، به عنصر مذهبی قوی ای تبدیل شده بودند. این کاملا با تقویم میلادی جدید متباین است که تنها دارای معانی اجتماعی و اقتصادی است.
بیشتر تقویمهای مایایی کوتاه بودند. تقویم تزولکئین (Tzolk”in) در ۲۵۰ روز تمام می شد و تقویم هاآب (Ha”ab) طول سال را ۳۶۵ روز درنظر می گیرد. مایایی ها این دو تقویم را با هم ترکیب کردند تا تقویمی به نام «گرد تقویم» (Calandar Round) تهیه نمودند: که برابر است با یک چرخه از ۵۲ هاآب (تقریبا ۵۲ سال که برابر طول تقریبی یک نسل است.) درون یک گرد تقویم چرخه های ۱۳ و ۲۰ روزه وجود دارد. واضح است که این سیستم تنها زمانی استفاده می شود که ۵۲ سال را ۱۸۹۸۰ روز واحد در نظر بگیریم. بر علاوه ی این سیستمها، مایایی ها چرخه ای داشتند به نام «چرخه ی زهره». ایشان با دقت زیاد تقویمی شکل دادند که بر اساس موقعیت زهره در آسمان شب بود. و همچنین ممکن است که آنها تقویمهای مشابهی برای سیارات دیگر هم داشته اند.
تقویم مایا با استفاده از گرد تقویم هیچ گاه نمی توان سالی قدیمی تر از ۵۲ سال را مشخص کرد! پس چگونه می توان تاریخ های طولانی را با استفاده از تقویم مایایی ها تعیین نمود؟
پایان شمارش طویل= پایان دنیا؟: مایاها برای حل این مشکل روشی ابتکاری بکار بردند. در نهایت تقویم آنها از دوره ی بلندی استفاده کرد که ۵۱۲۶ سال دارد. این دوره بر اساس ملاحظات مذهبی، دوران قاعدگی، محاسبات ریاضی روی اعداد ۱۳ و ۲۰ و همچنین اساطیر اخترگویانه ایجاد شده است.
ولی این تقویم چگونه کار می کند؟: سال مبدأ در شمارش طویل مایایی در «۰٫۰٫۰٫۰٫۰» آغاز می شود. هر صفر از ۰-۱۹ تغییر می کند که هرکدام نشاندهنده ی روزهای مایایی است. مثلا اولین روز از شمارش طویل به صورت ۰٫۰٫۰٫۰٫۱ نوشته می شود. این عدد اضافه می شود تا روز ۱۹٫ با افزوده شدن ۱ روز دیگر یعنی ۲۰ روز به صورت زیر نوشته می شود: ۰٫۰٫۰٫۱٫۰ این شمارش تا ۰٫۰٫۱٫۰٫۰ ادامه می یابد (حدود یک سال) و همینطور تا ۰٫۱٫۰٫۰٫۰ (حدود ۲۰ سال) و ۱٫۰٫۰٫۰٫۰ (حدود ۴۰۰ سال). حالا مثلا تاریخ ۲٫۱۰٫۱۲٫۷٫۱ در تقویم مایایی نشان دهنده ی تاریخ تقریبی ۱۰۱۲ سال و ۷ ماه و ۱ روز است.
سنگ تراش : سه ستون نوشته شده توسط مایایی ها: ستون سمت چپ نشاندهنده ی تاریخ ۸٫۵٫۱۶٫۹٫۹ یا ۱۵۶ میلادی است. واقعا تقویم جالبی است. ولی این تقویم با پایان جهان چه ارتباطی دارد؟ رسالت مایایی تماما بر این اساس است که هنگامی که شمارش بلند مایایی تمام شود، یک اتفاق بدی بوقوع خواهد پیوست. متخصصین مایا از هر دو عدد ۱۳ و ۲۰ استفاده می کنند. طبق نظر ایشان پایان این دوره می تواند در ۱۳٫۰٫۰٫۰٫۰ روی دهد. و این تاریخ برابر با ۵۱۲۶ سال است. این شمارش بلند دوره در ۰٫۰٫۰٫۰٫۰ آغاز شده است که مطابق ۱۱ آگست ۳۱۱۴ پیش از میلاد می شود. حالا مسأله را متوجه شدید؟ شمارش طویل دوره ی مایاها در ۵۱۲۶ سال بعد از این تاریخ یعنی در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ به پایان می رسد.
در نتیجه، این قبیل پیش بینی ها نه تنها مبنای علمی ندارد بلکه از خرافات و اعتقادات اسطوره ای اقوام باستانی ریشه گرفته است. توجه مردم جهان به این قبیل خرافات نشان دهنده ی عمق خرافه پرستی و جهل علمی نسبت به یافته های دقیق و جهانی علمی امروز است. در واقع پیشرفت علم و تکنولوژی تأثیر زیادی در سطح علمی و درک عمومی اقشار جوامع انسانی بازی نکرده است!! اینکه چطور به نتایج عجیب و غریب یک تقویم باستانی گم نام چنین اطمینان و توجهی می شود، روحیه ی غیر علمی و نادقیق مردم تحصیل کرده ی امروز را نشان می دهد.
منبع:
توجه!
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است
کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد
Copyright©2006Esalat