پیام عیدی
کمیسیون تجلیل و بزرگداشت از هشتادمین سالروز تولد رفیق کارمل عزیز
کمیسیون تجلیل و بزرگداشت از هشتادمین سالروز تولد و جاودانه شدن زنده یاد رفیق ببرک کارمل رهبر خردمند حزب دموکراتیک خلق افغانستان – پیش آهنگ طبقه کارگر و همه زحمتکشان کشور فرارسیدن ایام خجسته عید سعید فطر را به ملت ستمدیده و دردمند کشور، اعضای پُرافتخار حزب دموکراتیک خلق افغانستان و همه وطنپرستان واقعی با صفا و صمیمیت تبریک و تهنیت میگویند. آرزومندیم که روزهای پُرمیمنت ایام عید و هشتادمین سالروز گرامیداشت کارمل عزیز منجر به اتحاد و اتفاق خانواده بزرگ حزب ما، ح.د.خ.ا.، و سایر هم اندیشان صلحشورما گردیده و همه باهم متحدانه و یکپارچه در راه سعادتمندی زحمتکشان و صلح و امنیت سراسری و مبارزۀ مشترک در راه خوشبختی انسان وطن به پیش برویم و حماسه های ماندگار بی آفرینیم.
بلی رفقای گرامی! آدم موفق کسی است که بنایی محکم از خشت هایی که دیگران به طرفش پرتاب کرده اند، می سازد.
کارمل گرامی میفرمودند: «تحلیل و ارزیابی دقیق و واقعبینانه سیاسی و مسایل بغرنج گوناگونی که در اوضاع و احوال کنونی در برابر کشور ما قرار دارد و بررسی انتقادی دستاوردهای موجود، زمینه آنرا فراهم میسازد تا راه های هرچه مناسب تر رشد و ترقی جامعه ما متناسب با شرایط موجود کشور و جامعه تشخیص گردند . . .»
هرگز از مرگ نهراسیده ایم
هرچند دستانش از ابتذال شکننده تر بود
هراس ما - باری- همه از مردن در سرزمینی است
که مزد گورکن از بهای آزادی آدمی بیشتر باشد.
بیائید با هدفمندی رسالتمندانه، با خودگزری دلسوزانه، با تفکر اندیشمندانه، با وطنپرستی دلیرانه و با همیاری رفیقانه سنگ بنایی محکمی اتحاد و همدلی راهمه باهم متحدانه و یکپارچه گذاشته و کشور را از تنگنایی فلاکت و بدبختی نجات داده و به مثابه پیام اوران هستی آفرین این مرز و بوم با گردن افراشته و با غرور میهن پرستانه به استقبال فردا های بهتر و آینده مطمین تر بشتابیم.
رهبر بزرگ وطن شادروان کارمل در تزس های دهگانه اش عالمانه میگوید:
((بدین جهت ما از کلیه هموطنان و وطنپرستان واقعی افغانستان آزاد و مستقل دعوت مینمائیم تا در امر نوسازی تاریخی رستاخیز ملی کشور و سعادت فرزندان آینده خویش فعالانه سهم بگیرند.))
در وطن چه میگذرد؟ هر انسان با درک و هر مبارز با وجدان از حالت موجود و از سیه کاری های ارتجاع و کهنه پرستان به ستوه آمده اند. مردم وطن در کشاکش قدرت مندان و بیگانه پرستان اسیر شده اند. سیاوش کسرایی شاعر اندیشمند، انسان انقلابی، مرد مبارز، دوست خلاق نیروهای چپ دموکراتیک کشور که سالهای دور و درازی در کشور زیبای ما به مثابه مهمان عزیز تشریف داشتند چه دردمندانه میسراید:
به نظر می رسد
که قلب شهر ایستاده است
و تنها
صدای گام سربازان است
که در کوچه ها طنین می افکند
ما اما
هراسی نداریم
چه درین سکوت
واژه ی مقدس نه
گسترشی با ابعاد جغرافیای وطن
یافته است
چه این بار سرنیزه های قلم
از کاغذها برخاسته
و در برابر سینه استبداد
نشانه رفته است
ما تنها نبوده ایم
هیچگاه تنها نبوده ایم
آنک تلاش و خروش خلق
ولی این بار
سپاهیانی با سلاحی دیگر
به یاری رسیده اند
دوستان !
به آن کارگر حروفچین از من پیام بفرستید
حروف را آماده کن
آزادی از راه می رسد.
زندگی سعادتمند و آینده بهتر و پُربارتر به همۀ شما تمنا داریم.
با تقدیم درودهای گرم و رفیقانه.