پیام
 

کمیسیون محترم برگزاری هشتادمین سالروز ولادت شادروان ببرک کارمل !

امید است این ابتکار سراغاز نزدیکی، وحدت و فشردگی رزمندگان حزب ما، ح.د.خ.ا.، باشد. همانگونه که این روز خجسته و با میمنت را به تجلیل میگیریم، در فردای نه چندان دور، انسجام و ازسرگیری فعالیت دوبارۀ حزب واحدی ما، ح.د.خ.ا.، که فارغ از همه گرایش های منفی باشد به استقبال بنشینیم. اساس نامه و مرامنامه احزاب جداشده از بدنه حزب دموکراتیک خلق افغانستان و یا حزب وطن را مطالعه و بر رسی نمایید، اندک تفاوتی از نظر محتوئ از هم فرق ندارند. بناء خنده آور نیست که افراد همفکر و همنظر، سازمان های گوناگونی ایجاد نمایند و به رخش نفاق افگنی تازیانه بزنند؟

به پاس خاطر وطن، مردم، شهدای گلگون کفن و رنجی را که امروز تودۀ بی دفاع تحمل مینمایند و کشور در مرداب نا ملایمات فرو رفته است، از خودخواهی ها، خودمحوری ها و امراض بچگانه بپرهیزیم و به سوی وحدت سازمانی و تشکیلاتیکه حرف از خلقی ، پرچمی و . . .  نباشد بتازیم.

به استقبال از این روز فرخنده قصیده یی را در دست تهیه دیدم امید است ضمن نشر در سایتِ وزین «اصالت» در جلسۀ که بدین مناسبت دایر میشود به وسیله فرد با سواد خوانده شود.

خورشید خاور

وان رهبر سترگ که خورشید خاور است چـــون آفــتاب برج فــــلک روشـــناگر اســـت
از
کـــارمل گرفت جهان تابــــش و فروغ در لــــــوح روزگــــار حدیثش مصـور اســـت
افکـــار او چو زورق رهوار در محــــیط در بــــحر پـــرتـــلاطم گـــیتی شنـــاور اســـت
بـــــر کــــام دل صـدف بکشد در آبـــــدار حکــــم زمـان و گـــنبد گردون شش در اســـت
در تنـــگنای ظـــــلمت اوهام و روزگـــار افــــــکار ما ز پـــــرتو فکرش منــــور اســـت
بـــر تارک سپــــهر درخـــشد چو آفــتاب تــــا روز رســتخــیز گرین چرخ چمبر اســـت
دود از دمــــاغ کـــبر زمان برد در هـــوا گفت از چه دزد رهبر این خاک و کشور اســت
آســـــان مـــدان حکایت پـــروانی و امیر بــــالا شــــدن به قــــلهء ســـــد ســـکندر اســت
از نـــــــان تلخ برد نشـــان بر حریم شـاه آثــــار کـــــار دولـــت و دست ستمگــــر اســت
بــــیرون نهاد جامهء چــرک ریا ز خـود دزد زمانـــه حــــــامـــــی الله اکــــــبـــر اســـت
بــا چـــشم دل اگر نگری فکرتش هـــمی خــــدمت گـــذار تودهء مظلوم و چاکــــر اســـت
مـــــیداند هر که در بن این کاخ زرنــگار از عـــــلــــم روز در دل تـاریخ رهـــــبر اســت
شــــاگرد اوست افــضل لودین قهرمـــان نامــــــش به قلب و ســینهء اشرار خـنجر اســت
نــــازا شود نهال تر از باد تـند و خشک (لایـــق)از آن چو شاخهء خشکیده بی بــر اســت
آلــود اگر ضمیر به چرک درون گـــهی بــــا آب صــــاف هـــر چه بشویی مکـــدر اـست
دارم امـــید، خـــــــالق آســـوده از زوال جــــایش بهشـــت در دل صحرای محـــشر اـست

(فــــرخاری) از پنــاه خــــــرد دید راه آن
زان قدر او ز هرچه تو دانی فزونتر است

مولانا عبدالکبیر (فرخاری)، کانادا، ونکوور

 


ورود به صفحۀ نخست «اصالت»