پیام رهروان راه و مکتب رفیق کارمل

چهارشنبه، ۱۷ دسمبر ۲۰۰۸

پیام رهروان راه و مکتب رفیق کارمل به کج اند یشان، همرهان نیمه راه و تسلیم طلبان از زبان: احسان طبری

سوگندِ دیگر

به ایمان های خارائین که در یلدای ستم از دمیدن سپیده نومید نمی شود

به آنان که «شک» و «وسوسه» آنها را به سوی منجلاب نمیراند

به مادران بی شمار که در برابر گور شهیدان خود ایستاده اند

و آن گلها که بر این گورها پژمردند

به آن خشم مقدس که سرمستیِ زور و پستی در جانهای شریف بر می انگیزد

به قهرمانان بنام و گمنام

به آنان که هستی خود را چون گوگردی به خاطر کیمیای حقیقت فرو سوختند

به شب های بی خواب پاکانی که سینه اشان از ضربت دغلان زخمدار است

به «روگردانندگان» از « جاده ی طلا » و رو آورندگان به « جاده ی صلیب»

به آنها که « نعمت » چاکری، خیانت و حیله گری را دیدند،

ولی کماکان با « نکبت » اصولیت و آزادگی ساختند

به آنان که به همراه مردم نیامدند تا از آنها برای خود نردبانی بسازند

به آنان که ایمان را در نبرد با شکنجه پیروز کردند

به آنان که با « حقیقت » تنها ماندند ولی به لشکر مغرور « دروغ » نپیوستند

به آن موهای مشکین که در جاده ی پایداری سیمگون شد

به آنان که علی رغم پیمان شکنان به راه خود رفتند، زیرا با شرف و خلق خود پیمان داشتند

به لخته های خون دلی که چون گل های سرخ لبخند بر چهره ها روئید

به همه ی مسافران تا آخر خط و به پاکبازی بی دریغ و توقع آنها

به آنان که در لحظه های قطعی از کوره ی آزمایش، تابناک بر آمدند

به سمندر انقلاب که از هیچ آتشی خاکستر نمی شود

به شکست خوردگان دیروز که پیروزمندان فردایند

که تا واپسین دم

به سوگند نخستین خود وفادار خواهیم ماند.

احسان طبری

توجه !