پـیـام تسلیت استـاد (صـبـاح) به امین الله مفکر امینی

استـاد (صـبـاح)

گفتم که چرا رفتی و تدبیر تو این بود
گفتا چه توان کرد که تقدیر همین بود
گفتم که نه وقت سفرت بود چنین زود
گفتا که نگو مصلحت دوست در این بود . . . .

فرهیخته مردِ اندیشمند و دوستِ بینهایت گرامی مفکر امینی، تسلیتِ عمیقِ من و خانواده ام را به مناسبتِ وفاتِ نابهنگامِ مادرِ عزیز پذیرا شوید.

دوستِ متفکر! تسلیت قطره ایست در برابرِ غمِ دریا گونه ی شما، از خداوند صبرِ عظیم برای شما و خانوادۀ محترمتان تمنا دارم و امیدوارم غم آخر تان باشد. اندوه ما در غم از دست دادن آن عزیز بزرگوار در واژه ها نمی گنجد، تنها می توانیم از خداوند برایتان صبرِ عظیم و برای آن مرحومه روح شاد و آرام طلب کنیم. فقدانِ مادرِ بزرگوارِ تان ما را سخت اندوهگین ساخت، غفران و رحمتِ الهی برای آن عزیزِ از دست رفته و سلامتی و طولِ عمرِ با عزت برای جناب شما از پروردگار متعال خواهانیم.

و همچنان تاسف عمیق ما را از طریق «اصالت» قبول فرموده و به همه بستگان تسلیت گفته و آرزوی مغفرت و آمرزش برای مرحومه و بازهم صبر جزیل از درگاه خداوند متعال مسئلت نماییم. روحش شاد و یادش گرامی باد.

مادر تو را به وسعت شبهای كه برایم نخوابیدی

تو را به لطافت لالایی ها كه برایم خواندی

تو را به شیرینی خوابهایی كه برایم دیدی

تو را به گرمی روزهای جوانی كه به خاطرم ندیدی

تو را به پاس لحظاتی كه فدای من كردی

تو را به یاد شكایتها كه میتوانستی اما نكردی

مادر به خاطر رفتن نابهنگامت مرا شدیداً متاثرنموده ای، بهشت برین جایت باد! . آمین یا رب العالمین.

۲۰ اگست ۲۰۱۵

توجه:

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد