امپراتوری قاچاقچیان در قلمروی افغانستان

12 maart 2016 03:32:50

استـــاد (صـبـــــــاح)

امپراتوری قاچاقچیان در قلمروی افغانستان

استاد (صباح)

دولتمردان آمریكایی پس ازحمله نظامی به افغانستان اعلام كردند كه یكی از عمده ترین برنامه آنان نابودی مزارع خشخاش، جلوگیری از كشت آن و ممانعت از قاچاق مواد مخدر است. حقیقت این است كه دولت آمریكا پس از تصرف افغانستان نه تنها هیچ گاه قدمی جدی برای جلوگیری از كشت خشخاش و قاچاق مواد مخدر بر نداشت بلكه در بسیاری از موارد نیز به مافیای مواد مخدر در كشور كمك كرده است. این چند سالی كه از حمله آمریكا به افغانستان می‌ گذرد علی رغم ادعا های آمریكایی‌ها مبنی بر تلاش برای كاهش كشت خشخاش در كشور و جلوگیری از تولید مواد مخدر، ارقام موجود از افزایش تولید مواد مخدر در كشور و قاچاق آن به سایر نقاط جهان خبر می دهد.

مخوف تر از سلاح كشتار جمعی، سلاحی در افغانستان تولید انبوه می شود كه در پایان قرن بیست درآمد حاصل از آن تا دوصد میلیارد دالر تخمین زده می شد. تریاك و هروئین. بزرگترین دغدغه اردو و سازمان اطلاعات پاكستان پذیرش نقش گارد ویژه قاچاق مواد مخدر برای این اردو و سازمان اطلاعاتی از سوی امریكاست. تجارت بین ‌المللی مواد مخدر كه سود سالانه آن به دهها میلیارد دالر سر میزند به اندازه تجارت نفت اهمیت پیدا می‌كند. از این لحاظ كنترول ژئوپولیتیك شبكه های مواد مخدر به همان اندازه كنترول لوله های نفت و گاز اهمیت استراتژیك دارد. از درون همین تجارت مرگ و رخوت حكومت های مرتجع مذهبی سر برآوردند و جنبش های اسلامی از درآمد حاصل از آن ارتزاق كردند.

بعد از سال ۱۹۷۹ میلادی بخشی از فعالیت های مخفی سازمان سیا ایجاد یك شبكه بنیاد‌گرای اسلامی بود كه به آن نام جهاد و جنگ مقدس بر علیه شوروی داده شد. این شبكه از طرف ایالات متحده و عربستان سعودی پشتیبانی می شد. اما بخش اعظم كمك مالی این عملیات از طریق قاچاق مواد مخدر در مثلث طلایی تامین می شد. در سال ۱۹۸۵ ریگن رییس جمهور وقت آمریكا دستورالعمل امنیت ملی شماره ۱۰۶ را امضا كرد. بر اساس این دستورالعمل باید كمك نظامی را به “مجاهدین” هرچه بیشتر تقویت نمود تا به ازهمپاشی قوای شوروی و خروج آنان از افغانستان منجر شود. كمك های نظامی به شدت افزایش یافت، به طوری كه در سال ۱۹۸۷ سلاح های تحویلی به “مجاهدین” به شصت وپنج هزار تن رسید.

در طی این مدت سیل متخصصان سیا و پنتاگون به طور پنهانی و بی وقفه راهی ستاد فرماندهی سازمان اطلاعات پاكستان - آی. اس. آی- واقع در شاهراه اصلی روالپندی شد. در همین محل كارشناسان سیا و پنتاگون برای سازمان دادن جنگ شورشیان افغانستان برعلیه قوای شوروی با ماموران اطلاعاتی پاكستان دیدارمی كردند. سازمان سیا از طریق سرویس اطلاعاتی پاكستان نقش كلیدی در تربیت نظامی “مجاهدین” داشت.

مدارسی كه توسط بنیادگرایان وهابی و پشتیبانی مالی عربستان تشكیل شده بودند تدریجا تدریس تكنیك های جنگ های چریكی سازمان سیا را در تعالیم خود گنجاندند. ایالات متحده آمریكا از دیكتاتور پاكستان جنرال ضیاالحق در تاسیس هزاران مدرسه در پاكستان پشتیبانی كرد، مدارسی كه ازآنان “طالبان” سر برآوردند. بدینسان سازمان سیا تلاش خود را بر ترویج این اندیشه گذاشته بود كه از اسلام یك ایده سیاسی اجتماعی بسازد.

سازمان سیا عملیات براندازی حكومت افغانستان را آغاز كرده بود. اكنون روشن است كه هدف واقعی واشنگتن راه اندازی جنگ داخلی در افغانستان بود، جنگی كه بیش از ۳۰ سال میشود که ادامه دارد. برژینسكی مشاور امنیت ملی دولت كارتر در یك مصاحبه مطبوعاتی در ۱۹۹۸ میلادی حمایت از ”مجاهدین” توسط سازمان سیا را به این شكل تایید كرد. برژینسكی: بر اساس اطلاعات رسمی، سازمان سیا كمك به “مجاهدین” را از سال ۱۹۸۰ یعنی بعد از حمله نظامی شوروی به افغانستان در ۲۴ دسامبر ۱۹۷۹ آغاز كرد.

اما حقیقت امر تا كنون مخفی نگه داشته شده است. متاسفانه این اهداف تا اکنون در کشور ما ادامه داشته و دستهای در زرع، تولید و قاچاق مواد مخدر سهیم اند. میزان کشت و تولید مواد مخدر در افغانستان پس از لشکرکشی نیروهای آمریکایی نسبت به پیش از آن، ده برابر افزایش یافته است. این امر به خوبی بیانگر اهداف سیاسی و استعماری کشورهای غربی به ویژه آمریکا در زمینه توسعه مواد مخدر و گسترش اعتیاد در منطقه است. افزایش تولید و کشت مواد مخدر در افغانستان و گسترش قاچاق این مواد در سطح کشورهای منطقه، اقدامی سیاسی در جهت تحقق اهداف استعماری است. برخی کشورهای غربی، با گسترش پدیده شوم اعتیاد و گمراه کردن فکر و اندیشه جوانان و ایجاد بی انگیزگی در فرد، در پی تحقق اهداف و سیاست های تهاجم فرهنگی خود در منطقه هستند. وی اظهار داشت: یکی از موضوعات مهم در امر مقابله با مواد مخدر و پدیده اعتیاد، بحث مصرف و میزان تقاضاست به شکلی که کنترول تقاضا نقش موثری در مقابله با معضل اعتیاد و کاهش چشمگیر هزینه های جاری در مسیر مبارزه با مواد مخدر و پیشگیری از اعتیاد دارد. بر همین اساس موضوع کنترول و کاهش تقاضا باید به عنوان یک برنامه محوری در دستور کار دولت باشد.

دست ‌اندرکاران مواد مخدر به گروه‌های قدرتمند مافیایی تبدیل شده‌ اند. این گروه‌ها ثروت‌های هنگفت را به دست آورده و تعداد زیاد افراد مسلح را استخدام کرده و اسلحه‌ بی ‌شمار را خریداری کرده‌ اند و مهمتر این که این گروهها اکنون در حکومت‌ها نیز رخنه کرده ‌اند. اینان در ویلاهای خود نشسته، هیچ کار و بار رسمی ندارند، ولی میلیون‌ها دالر در حسابات آنها سرازیر می‌ شود. یکی از عوامل اصلی و نخستین عامل در وجود مزرعه ی تریاک و گسترش این مزرعه در افغانستان مافیای تجارت و قاچاق مواد مخدر است. این مافیا از سه بخش داخلی، منطقوی و بین المللی تشکیل میشود. هیچگاه نه در گذشته و نه امروز، دهقانان و زارعین کوکنار در افغانستان به وجود آورنده ی مافیای تجارت و قاچاق مواد مخدر نبودند و در آینده هم نخواهند بود. این قاچاقچیان و تاجران قدرتمند مواد مخدر چه در داخل و چه در خارج افغانستان هستند که کشت و زرع تریاک را در افغانستان به وجود آورده اند و عامل گسترش و زرع تریاک میشوند.

آیا تریاک و مواد مخدر را دهقانان و زارعین تریاک از افغانستان به بیرون کشور می برند؟ آیا از هر ده گرام هیروئینی که در کوچه ها و جاده های لندن در دست نوجوانان انگلیسی قرار دارد با مرکب و قاطر توسط دهقانان هلمند، ننگرهار، قندهار، و بدخشان انتقال داده شده است؟ مسلماً که پاسخ منفی است. اگر مافیای قدرتمند تجارت و قاچاق داخلی مواد مخدر در افغانستان تریاک و هیروئین را تا آنسوی مرزها می برند، مافیای قدرتمند تر از آنها آنرا تا کوچه ها و پس کوچه های لندن می رسانند. از این رو بار این شرمساری را تنها رئیس جمهور کشور ما در برابر خارجی ها به تنهایی نمی کشد، بلکه قسمت اعظم آن بار بدوش خارجیها نیز میباشد.

تقسیم بار از این زاویه نیز قابل توجیه و منطقی است که اگر در جامعه که فقیر، عقب مانده، جنگ زده، ویران و دارای پایین ترین سطح سواد و تعلیم و تربیه است کشت تریاک و تجارت تریاک و مواد مخدر مایه ی شرمساری و خجالت باشد، در جوامع مدرن، پیشرفته، مرفه، دارای فرهنگ و مدنیت عالی غربی و در لندن مرکز ترقی، دموکراسی و پیشرفت اجتماعی و اقتصادی جهان قاچاق و اعتیاد مواد مخدر بیشتر مایه ی خجلت و شرمساری است.

ازاین ها که بگذریم پرسش این جا است که چرا با قاچقچیان و تاجران مواد مخدر به عنوان یک عامل اصلی زرع و تولید تریاک با شدت و قاطعیت بیشتر از مبارزه علیه زارعین تریاک و مزرعه ی تریاک برخورد نمی شود؟ چرا به همان پیمانه ای که تصویر تخریب مزرعه ی تریاک توسط پولیس و نیروهای امنیتی افغانستان در پرده های تلویزیون به نمایش گذاشته میشود از دستگیری و محاکمه ی تاجران و قاچقبران مواد مخدر در تلویزیونها تصویری به چشم نمی خورد؟.

با وجود تلاش های زیاد دولت و جامعه جهانی برای منصرف کردن دهقانان از کشت کوکنار، سروی ملل متحد در افغانستان در سال ۱۳۹۲ بار دیگر ثابت ساخت که کشت کوکنارهمچنان به گونه نگران کننده در حال رشد و افزایش می باشد. سروی اداره مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد با همکاری وزارت مبارزه با مواد مخدر در سال ۱۳۹۲ نشان میدهد که در ۲۰۹ هزار هکتار زمین در کشور کوکنار کشت شده است.

جنگ واشنگتن در افغانستان در سال ۲۰۰۱ و استقرار حكومت مورد حمایت آمریكا تولید تریاك را به شدت افزایش داد و شبكه قاچاق مواد مخدر را بازسازی نمود. با حمایت دولت كشت خشخاش به طور قابل ملاحظه ای افزایش پیدا كرد. بازارهای تریاك به سرعت احیا شدند و از فردای ۱۱ سپتامبر قیمت تریاك در افغانستان سه برابر شد. در آغاز سال ۲۰۰۲ میلادی بهای هر كیلو تریاك به دالر ده برابر بهای سال ۲۰۰۰ بود. بر اساس ارزیابی صندوق توسعه ملل متحد- آنكتاد- تولید تریاك در سال ۲۰۰۲ نسبت به تولید آن در سال ۲۰۰۱ حدود ۶۷۵ درصد افزایش رانشان می دهد. کشت کوکنار و تولید مواد مخدر به صورت سرسام آور در حال افزایش است و افغانستان هنوز هم از جمله بزرگترین تولید کنندگان مواد مخدر در جهان محسوب می شود. هر سال گراف کشت کوکنار در افغانستان در حال افزایش قرار دارد. پرسشی که در ذهن مردم ما خطور میکند این است که کی ها از کشت مواد مخدر نفع می برند و چرا در بیش از یک دهه گذشته حکومت و همکاران بین المللی نتوانسته اند این پدیده را مهار کنند؟ مفاد اقتصادی غیرقانونی که از مواد مخدر بدست میاید بعد از خروج نیروهای خارجی، چه نقشی را بازی خواهد کرد.

قسمی که مشاهده می شود وضیعت امنیتی در افغانستان خوب نیست و این خبر خوشی را برای حمایت کنندگان کوکنار میدهد و آنان می توانند از وضعیت موجود بیشتر برای کشت کوکناراستفاده نمایند. کشت کوکنار و انواع مواد مخدر منبع خوب عایداتی برای قاچاقبران بین المللی و دهاقین فقیر افغانستان به شمار میرود. در سال ۲۰۱۳ میلادی۵۵۰۰ تن مواد مخدر تولید شده است که در مقایسه با سال ۲۰۱۲ میلادی ۴۹٪ افزایش را نشان میدهد و ولایت های بلخ و فاریاب از جمله ولایت های عاری از کشت کوکنار اعلام شده بودند اما دوباره به حالت اول برگشته اند. در سال ۲۰۱۳ میلادی۵۵۰۰ تن مواد مخدر تولید شده است که در مقایسه با سال ۲۰۱۲ میلادی ۴۹٪ افزایش را نشان میدهد و ولایت های بلخ و فاریاب از جمله ولایت های عاری از کشت کوکنار اعلام شده بودند اما دوباره به حالت اول برگشته اند.

نا امنی و فقر باعث افزایش مواد مخدر در کشوره شده است. در افغانستان مخالفین مسلح دولت و مافیای جهانی مواد مخدر مردم را به شت کوکنار تشویق می کند. درعین حال قیمت بلند مواد مخدر دلیلی دیگری است، که دهاقین را به کشت کوکنار وا میدارد. آگاهان به این باور اند که افزایش کشت کوکنار در سال ۲۰۱۳ مرتبط است به تلاش های بی باکانه یی دهقانان برای کشت کوکنار در سال ۲۰۱۲ که بعد از آن به گونه سرسام آور افزایش کلی را بوجود آورده و بیشتر این مواد در مناطق جنوب و غرب افغانستان زرع میشود. بنابر بلند رفتن قیمت مواد مخدر در سال ۲۰۱۲، دهاقین بیشتر تشویق شدند تا به کشت کوکنار روی آورند. بر اساس معلومات وزارت مبارزه علیه مواد مخدر، ٪۸۹ مواد مخدر تولید شده در سال ۲۰۱۳ تنها در ۹ ولایت های جنوب وغرب افغانستان کشت شده است.

ولایت جنوبی هلمند با تولید ٪۳۴ مواد مخدر یکی از بزرگترین ولایت ها در سطح کشور به شمار میرود و بعد از آن قندهار با تولید ٪۱۶ در مقام دوم قرار گرفته است. ولایت های شرقی، در مجموع ۹٪ مواد مخدر را در سطح کشور تولید مینمایند، در سال ۲۰۱۳ در ولایت ننگرهار کشت تریاک پنج برابر نسبت به سال گذشته افزایش یافته است و در لغمان ٪۴۱ درصد نسبت به سال پیش از آن افزایش را نشان میدهد و در عین حال در ولایت بدخشان ٪۲۳ افزایش یافته است.

ولایت های شرقی، در مجموع ۹٪ مواد مخدر را در سطح کشور تولید می نمایند، در سال ۲۰۱۳ در ولایت ننگرهار کشت تریاک پنج برابر نسبت به سال گذشته افزایش یافته است.

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد