قلب پاره

استاد عبدالله «وفا» نورستانی

اهداء به مادران عزیزی که دیگر گلهای حیات شان پر پر شد

قلب پاره

فروزان اختری بودی تو پر نور

ز بیدا د زما نه گشتی مستور

چرا کردی به خاک تیره مد فن

چرا کندی به یک باره دل ا ز من

تگرگ اشک برمن صبح وشا م است

نشا ط زندگی بر من حرا م است

به قلب مهر با نت مهربانی

به لب لبخند و هم شیرین زبا نی

تو بودی چلچر ا غ خا نۀ ما

روانبخش دل دیوا نۀ ما

ندید م در حیا تم چون تو ما در

دو چشمم از فرا قت ما نده بر در

ببو سم من کف پا ها ی سرد ت

بگیرم نا له و زاری و درد ت

جبین سا یم به خاکت ما د ر من

که خا کت سر مۀ چشم تر من

ز هجرت گشته تاریک روز گارم

چو منصور حلاج بر روی دا رم

دگر ا ند ر دلم شور و شرر نیست

نها ل هستی ام را با ر و بر نیست

خمیده قا متم چون بید مجنو ن

دل از سودای هجرت گشته پر خون

بروی کشتز ا ر م برف بارید

حساب زند گا نی سخت شا رید

فغان و داد و بیداد ا ز زما نه

فلک نا مرد و د نیا پر بها نه

مرا روزیکه ا ز لطفت رها شد

به دست و پا ی من زولا نه ها شد

کنو ن با رفتنت یک شاخ گل رفت

ز قلب پاره پاره قا ش دل رفت

اشک

Mon, May 14, 2012 0:39:14

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد