August 16, 2012 16:46

 
امین الله مفکر امینی

 

 

راه نجات

 

من زخود رفته ای بیـــــخودم در ایــــن ماتم سرا

نشان خوشیها نیســـــــــت بدیده ودلی پر غم مـرا

ندانم چه سان نــــــــــوشید و خورد ز نعمات خدا

که همــــــــــنوعی محتاج اند بلقمه نانی چون گدا

این چســــــــان ترازوی عدل وانصاف است ربا

یکی بنازونعمـــت وزدیگرنــــاید به گشنگی صدا

این طلسم زنده گی بخشــــــیدنت وهم رازش بگو

که یک چون است و دیـــــگربی سروسامان بدنیا

گربگویی و یا نگویی طور و طریقت مــن میدانم

که به صبروقناعت وتقدیر بستهء ایــن ما جرا ها

که گر بندند محتاجان عـــنان بـــــه بخت و تقدیر

ززنجیر غلامی نخواهند رُست تا ابد زین جفا ها

ای برادروخواهر، وگرخواهــــــی آرامش و ظفر

بخت و تقدیر مـــــــــگردان تو میزان فقیر و دارا

که آسایش به همـت والا و پرتو علم گردد حاصل

که این راه نجــات تُست ودیگر هرچه است باطل

مفکر پرده بــــردارد ز راز هستی بصدق و صفا

که خالق خلق کـــــــرده مخلوقش یکسان بدنیـــــا

 

۱۴ اگست ۲۰۱۲

  

 

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد

Copyright©2006Esalat

 

www.esalat.org