رنجور روزگار

سه شنبه، ۷ مارچ ۲۰۱۷

نورالدین همسنگـر

با درود های فراوان و عرض تبریکی بمناست روز جهانی زن اینک سروده ام را به مناسبت هشتم مارچ روز جهانی زن جهت نشر به سایت ارزشمند شما ارسال نمودم، از همکاری های دایمی تان جهانی سپاس.

همسنگر

به مناسبت روز جهانی زن

رنجور روزگار

بانوی دردها

ای مام دل شکستهء رنجور روزگار

غمگین ترین ترانۀ دلهای سوگوار

تا کی غم چو کوه گران میبری بدوش

تا کی ز درد می شکنی گوشه ای خموش

تا کی نشسته در دل خود گریه می کنی

تا کی اسیر کنج قفس بال و پر زنی

بر زخم سینه خنجر خشم دگر زنی

درین فضای سرد و غم آلود مرگبار

نخل امید خویش به تیر و تبر زنی

تا کی چو بیقرار

شام دریغ و حسرت دیرینه سر کنی

با آه و ناله هر شب خود را سحر کنی

دگر بس است بار ستمها به شانه ات

چون لاله داغ سینه خونین نشانه ات

آری دگر بس است

از خویشتن برآی و تلاطم بپا بکن

رسم پلید کوی اسارت بهم بریز

آری بپا بخیز

پهنای آسمان وطن بال و پر بزن

ساز زمانه را به نوای دگر بزن

بی ترس و بیهراس

از عمق سینه نالۀ سوزنده تر بزن

دام و قفس شکن

آتش بکام هستی بیداد گر بزن

هر خار و خس بسوز

خود را ز دام حلقۀ غمها رها بکن

برخیز استوار

تا آنکه دست خویش نیاری زمام خویش

هرگز گره مشکل تو وا نمی شود

بی آنکه هر قدم

با کاروان سیر زمان همسفر شوی

دربی گشوده از پی شبها نمی شود

بی آنکه این کرانۀ دشوار بگذری

این زنده گی برای تو زیبا نمی شود

کاین درد بیکران

هرگز بدست غیر مداوا نمی شود

خورشید گر نتابد از آنسوی آسمان

شبها زپا فتاده و فردا نمی شود

باید شکست هر در و دیوار کهنه را

باید دوباره ساخت ز نو عالم دگر

این نکته ثبت دفتر اندیشه ها نمود

بی کار زار مشترک و عزم پایدار

درین فضای سرد

هرگز نشاط راحتی بر پا نمی شود

هرگز جدا ز هم

دنیا سرای زیستن ما نمی شود

هالند-مارچ ۲۰۱۷

نورالدین همسنگر

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد