رسوایی دیگری از صدها رسوایی

شنبه، ۵ سپتمبر ۲۰۰۹

رسوایی دیگری از صدها رسوایی که غرب و در راًس آمریکا

در کشور تحت اشغال خود یعنی افغانستان ضعیف و ناتوان براه انداخته اند

غلام سخی

از مدت هشت سال بدینسو قوای نظامی تمام کشورهای سرمایه داری مصروف "تاًمین امنیت و برگرداندن صلح" در افغانستان اند. بقول خود غرب، این "تضمین کننده های صلح" تنها در طول سال جاری بیش از سیصد افغان بیگناه، اعم از زنان و اطفال، را در بمباری های خود از حق زنده گی محروم نمودند. احتمالا" دربین آنها یک طالب و جنایتکار هم نبوده است. گاهی بمباران محفل عروسی افغانها و گاهی هم پیشبرد عملیات نظامی و تالاشی افراد ملکی بنام پاکسازی محلات از وجود طالب ها در فهرست فعالیت های اینها قرار داشته است.

کار های مشابه اینرا شاید شوروی ها نیز در موقعی که در افغانستان حضور داشتند انجام داده باشند که حتی قابل مقایسه هم شاید نباشد، اما سر و صداهای کرکنندهً مطبوعات غرب و متحدین عرب شان از بام تا شام از ورای امواج رادیو، تلویزیون و از طریق رسانه های جمعی، راپورتاژها و غیره تمام شدنی نبود. از ژورنالیست گرفته تا داکتران بدون سرحد و مشاورین نظامی چریک های افغانی که در آنموقع بنام آزادی طلبان و قهرمانان مشهور بودند و تا اکنون نیز این افراد به همین نام مجاهد به آن "جهاد" افتخار میکنند و خودها را بنام ابرقدرت شکن جاه میزنند، و از سیاستمداران دست اول گرفته تا نرس های داوطلب فرانسوی و غیره مصروف جمع آوری اسناد در مورد تخلف شوریها از قانون حقوق بشر در هنگام عملیات نظامی بودند. بیاد میآورم که دوستی از کانادا به سویس سفر کرده بود و در هنگامی که مهمان ما بود برایما حکایت کرد که هدف سفرش در ضمن دیدار از ما همچنان تحویل یکصدو هشتاد قطعه فوتوی مستند(!) از جنایات(!) شورویها در افغانستان به دفتر ملل متحد در ژنیو بود. ما هرگز آن عکس ها را ندیدیم.

خوب هرچه بود در آندوران گذشت و ما تا حال از شلاق طعنه های مخالفین داخلی و خارجی خود رهایی نداریم که ما را بنام وطنفروش، کافر و کمونیست یاد میکردند. هدف ازین نوشته نیز برائت دادن آنعده نظامیان شوروی و یا قدرتمندان داخلی که از قدرت شان سوء استفاده نموده باشند و یا باعث آزار و اذیت مردم شده باشند، نیست. اما چه خوب است که زمان در گذر است و ممتحن تاریخ از همه امتحان میگیرد. حالا که نوبت دیگران است تا فعالیتهای خود را در صحنه نمایش دهند ما شاهد رسوایی های هستیم که در آندوران از گناه های کبیره محسوب میگردید، اما دریغا که اکنون با چشم اغماض به آن نگاه و برخورد میشود و از آندوستان ما که فوتوهای جنایات خارجی ها در وطن ما را در آندوران جمع آوری میکردند اکنون هیچ خبری نیست. خوب، احتمالاً حالا کسی برایشان اجازهً گرفتن چنین عکس ها و اسناد را نمیدهد. دیگر نه سیاستمدار، نه ژورنالیست، نه نرس فرانسوی و نه هیچکسی دیگر علاقه به افشای چنین صحنه ها را ندارد. اما از آنجایی که امروز همه در امور زنده گی خود " آزاد" اند گاهگاهی آدم های پیدا میشوند که، احتمالاً بخاطر بدست آوردن پول از طریق نشر چنین مطلب در مطبوعات، به صحنه های افشا کننده دست مییابند و کاسهً رسوایی "دموکراسی" را طوری سرنگون میسازند که در هیچ دورانی سابقه نداشته است.

دیروز از طریق روزنامهً «بلیک» چاپ سویس آگاه شدم که نیروهای امنیتی سفارت آمریکا در کابل عجیب گلهای را در شهر کابل و کشور مسلمان افغانستان به آب داده اند که شورویها تصورش را نیز نمیکردند. من گاهی شنیده بودم که شوریها برای عساکر خود دختر های دوست آنهارا از اتحادشوروی تحت حفاطت اردو به افغانستان می آوردند تا سربازان شان باعث آزار و اذیت زنان افغان نگردند. ولی در اردوی اجیر آمریکا همجنس بازی شبه نظامیان یک عمل عادی بوده که در اطراف چی که در پایتخت کشور تحت اشغال شان نیز به آن مبادرت می ورزند.

قرار خبری که نشر شد، و اکنون از برکت تکنولوژی پیشرفته همهً جهان از آن اطلاع یافته اند، در سفارت کبرای ایالات متحدهً امریکا در شهر کابل نیروهای امنیتی که از یک کمپنی خصوصی بنام "گروپ آرمور" برای امنیت سفارت آنکشور در مرکز شهر کابل استخدام شده اند در صحنه های مضحک همجنس بازی بطور برهنه عکاسی شده اند که بعداً توسط یکی از شرکت کننده های این دعوت در اختیار مطبوعات گذاشته شده است. البته که این صحنه ها به هیچ صورت با کلتور و عنعنات مردم افغان سازگاری ندارد.

با مطالعه و مشاهدهً این شاهکاری های امریکایی ها در کشور ما، قول معروف رییس جمهور پیشین آمریکا، جورج بوش پسر، بیادم آمد که در هنگام آغاز عملیات نظامی آمریکا در سال ٢٠٠۱ از طریق بیانیهً تلویزیونی به ارتباط حوادث یازدهم سپتامبر گفته بود: "ما دشمن خویش را به محکمه میکشانیم و یا محکمه را به نزد دشمن میبریم". اکنون که "محکمه" را بنزد دشمن برده اند، ضمناً چه چیزهای دیگری را نیز انتقال داده اند! "اخلاق و کلتور" خود، که در کشور خودشان حتی قانونی تلقی میگردد، یعنی همجنس بازی را نیز برای مردم ما به ارمغان برده اند. از همه جالبتر اینکه دولت آمریکا برای تخفیف درجهً رسوایی خویش ازین فضیحت فاصله گرفته و اعلام نموده که این صحنه ها "ارزشهای اخلاقی" ما را صدمه زده است، اما در عین زمان، بقول اخبار «بلیک»، در همین نزدیکی ها قرارداد وزارت خارجهً امریکا با همین کمپنی آرمور گروپ برای یکسال دیگر در کابل تمدید شده است. این کمپنی با وزارت خارجهً ایالات متحده در همکاری تنگاتنگ فعالیت دارد. قرار خبر روزنامه، در محوطهً بزرگ سفارت آمریکا بیش از هزار آمریکایی، دپلومات و مشاروین سایر بخشها زنده گی و فعالیت دارند.

از قول روزنامهً سویسی، خودِ مسوول گروپ آرمور در سفارت این دعوت را سازماندهی کرده بود. گفته شده که تازه واردین به این کمپنی را سابقه داران مجبور به چنین اعمال نموده اند، اما قراری که در فوتو ها مشاهده میشود شرکت کننده های این محفل همجنس بازی خیلی مسرور به نظر میرسند، مثل اینکه لذت میبرند.

ژورنالیست اخبار «بلیک»، گابرییله بتاگلیا، بجا گفته است که مشاهدهً این صحنه ها ما را بیاد رسوایی زندان «ابوغریب» در عراق می اندازد. به کرات در راپورتاژهای خود غربی ها مشاهده شده که زندانی های عراقی و افغانی در «گوانتانامو» و دیگر زندانهای شخصی آمریکایی ها در افغانستان و عراق را در هنگام تحقیق و شکنجه برهنه نموده، گاهی با خود شان و گاهی در مقابل چشمان شان با دیگران عمل جنسی را انجام داده اند. همان دختر جوان، عسکر آمریکایی، لیندی انگلند ،که در زندان «ابوغریب» به چنین عمل دست زده بود، بعد از محکمهً نمایشی تنها برای مدت دو- سه سال زندانی شد و هیچ گرنتی وجود ندارد که اصلا به زندان رفته باشد. ایوان فردریک افسر امریکایی دیگر که به جرم برق دادن زندانی های عراقی گرفتار شده بود نیز تنها نیم دورهً حبس خود را، چار سال، که از جانب محکمه هشت سال تصویب شده بود، گذشتاند و رها گردید. شاید بخاطری که زندانیان عراقی، افغانی و غیره ارزش ازین بیشتر نداشته باشند که متخلفین در مورد آنها ازین بیشتر مجازات شوند. اما تصور براین است که اگر تبعهً امریکایی، انگلیسی یا فرانسوی از جانب عراقی، افغان و یا افریقایی چنین مورد جنایت قرار گیرد، شاید تحت فشار دولت های کشورهای شان از جانب کشور میزبان اعدام گردد. مثالی بخاطرم آمد که در حدود دو سال قبل در دبی سه عرب، اتباع امارات متحدهً عربی، به یک پسر جوان فرانسوی تجاوز جنسی نموده بودند که بعد از محکمه دو تن یعنی عاملین اصلی اعدام و یکی دیگر، یعنی شریک جرم، به بیست سال حبس محکوم گردید.

به گفتهً موسفیدان افغان، کشور و مردم ما عجب دیدنی دار اند، چه روزها و صحنه های دیگری که در انتظارشان است. خوشبختانه که چشم بینای تاریخ همه چیز را ثبت و بایگانی میکند.

به تصاویر مستند زیر نگاه کنید، بداخلاقی را که محصول نظام سرمایه داری و اخلاق حاکم در جامعۀ سرمایه داری میباشد به چشم سر ملاحظه نمایید!

تصاویر از منابع انترنیتی

رسوایی نگهبانان سفارت آمریکا در کابل، بررسی می شود

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد