|
پیام امین الله مفکر امینی به مناسبتِ روز جهانی کودک کودکان فرشته خوی میهن آبایی ام یعنی میهن قشنگ آریایی ام سلام بر شما فرزندان دلبند پدران و مادران قهرمان تان و رحمت خداوند بر شما باد! من به حیثِ یک هموطن دور از میهن، این روز مبارک جهانی حمایت از کودکان را به شما کودکان امروز و جوانان و مردان پُر افتخار فردای میهن زیبایم در حالی تبریک و تهنیت میگویم که دستان غارتگر هستی نه تنها از داخل مرز، بلکه از آنطرف اوقیانوسها به خاطر غارت عصمت و شرف و ارزش های مادی و معنوی میهن زیبای ما دراز گشته است. ولی من یقین دارم که شما کودکان هستی ساز دوران، با گذشت هر بهاری از عمر شریف تان باین حقیقت پی خواهید برد که پدران و نیاکان صادق به وطن و فرزندان دلیر و حامی شرف و شان وطن تان در راه کسب آزادی و استرداد استقلال وطن زیبای آریایی تان چه قربانی هایی بود که ندادند و حتی از جانهای شیرین شان در سنگر نبرد علیه دشمنان جان باختند ولی سنگر از دست نداده اند. یعنی آن فرزندان صدیق وطن که جز تلاش به خاطر آزادی و رفاه همگانی و تأمین صلح و دموکراسی واقعی در وطن، آرزوی دیگری به دل و دیده ها نداشته اند و پرچم آزاده گی را راست به دوش داشته و همچنان خلل نا پذیر به خاطر بقای صلح و دموکراسی و قطع تجاوز بیگانگان به پیش تاخته اند و به پیش خواهند تاخت. من همچنان یقین دارم که شما روزی بهای آن گهر های پاک ریخته به دامان پاک تانرا، که چپاولگران و تاراجگران واقعی و آنانیکه شما را در عالم پاک کودکی از مهر و نوازش مادری و پدری برای ابد محروم ساخته اند، خواهید دید و شاهد خواهید بود که همه ای آنها بجزای اعمال شان در محکمهء تاریخ خواهند رسید. شاعری چه خوب گفته است:
قطرۀ اشکی دیدم از چشم یتیم افتاده است گفتم الماس گران بر زیر پا افتاده است آنکه بشمارد سرشک بینوایان را به هیچ این مُسلم دان که ازچشم خدا افتاده است
امین الله مفکر امینی از ایالت منی سوتای امریکا اول جون ۲۰۰۹
به مناسبت روز جهانی حمایت از کودکان اول ماه جون روز جهانی حمایت از کودکان است. کودکانی که ما بارها و بارها گفتیم گلهای زندگی ما هستند و همه ای ما دوست داریم که آنها همیشه مثل گل شاداب و با طراوت باقی بمانند. در هر خانواده ای به طور حتمی اطفال و کودکانی وجود دارند که اگر فرزندان و یا خواهر و برادر کوچک خودما نباشند حداقل برادرزاده ها یا همشیره زاده های ما هستند و یا کمی دورتر. به هر حال نسبت آنها با ما آنچنان مهم است یا نیست، ولی مهم آنست که آخرین بار که ما به آنها گفتیم دوست شان داریم کی بوده؟ آیا آنها واقعاْ می دانند که ما دوست شان داریم یا نه؟ همان بچه هایی وقتی اشک آنها را میبنیم جگرخون می شویم. آخرین بار کی دست آنها را گرفتیم و به پارک بردیم؟ همهء ما روزی چند ساعت پشت کامپیوتر می شینیم؟ روزی چند ثانیه با کوچکتر های خانهء ما بازی میکنیم و یا حتی با آنها حرف می زنیم؟ چرا اینقدر با این معصومان بیگانه هستیم؟ حداقل بیاییم در این روز که به آنها اختصاص دارد برای آنها کمی وقت بگذاریم.
کودک عزیز وطنم! صالحه (رشیدی) روزی را که با آن آشنا نیستی برایت تبریک می گویم، روی زیبا و ترکیدۀ ترا که از فرط خنک و یا خاک و گرد کوچه های که در آن سرگردان استی می بوسم، دستتان کوچکت را که به عنوان خیرات دراز می کنی نوازش می کنم، تبسم ات که به عنوان مقاومت به دیگران مثل گل می شگفی صد بار قربان می شوم. قلب مملو از عشق و صفای ترا ستایش می کنم، میدانم تو آنقدر صبور، متحمل و شکیبا استی که درس عبرت به غربی ها و اروپایی ها شدی، از چهرۀ معصوم و حالت های بد اجتماعی که توسط زورمندان به تو تحمیل شده سوژۀ خوبی برای بهره برداران شده، از قطرات اشک شفافت زمین های تجاری خود را آبیاری می کنند، از شکم گرسنه، تن و پای برهنهء تو هفت طبقهء آسمان می لرزد، اما جابران از حق تو می خورند عیش و نوش می کنند، کودک برهنه پای وطنم! بالای تن تو که با بم افگنی پارچه، پارچه شده گلهای را نثار می کنم که مثل تو نازک و زود در باد خزان پَر- پَر می شود. به نالهء حزینی که در سوگ مادر و پدرت می گیریی آهنگ تحمل را می شنوم. نان خشکِ که با فشار از گلویت پایین می رود به مرمی های می ماند که قلب ترا جان ترا می گیرد اما می خوری چارۀ نداری که آنرا به دور افگنی. قربان تن ضعییف و همت والای تو که زنده ماندی. کودک نازنین امروز و جوان راستین فردا روز نا آشنا و روز بیگانه به فرهنگ کشور ما را برایت تبریک گفته امید دارم مثل کودکان سایر دنیا به بازی های کودکانه و تفریح و استراحت بپردازید و در مسیر طفولیت قرار بیگرید و شانه های تان را فارغ از مسوولیت نان دادن و نان آوردن بیبینم. از موتر شویی، اسپندی، گدایی شما را دور می خواهم، دیدن جوقه های ترا در کودکستان ها و مکاتب در زیر سقف علم و دانش آرزو دارم. در این روز آرزو دارم که شما مثل شگوفه های بهاری ثمرۀ خوبی برای وطن باشید، شما نو نهالان معرفت آیندۀ وطن ما افغانستان به جهان استید. به عوض اشک چشمان تورا از علم و دانش رخشان می خواهم، دستی که مکتب را می سوزاند که تو در آن تحصیل نکنی و فردایت را تاریک می سازند قطع و نابود می خواهم! ۱ جون ۲۰۰۹
بهترین ها برای کودکان اشک و لبخند ناشی از جنگ و صلح است . چرا باید این کودکان نخندند و در صلح زندگی نکنند؟ آرزوی سعادت و خوشی اطفال ما خواست همگانی است که صلح این آرزو را برآورده می سازد . روز جهانی کودک را به همه کودکان کشور و تمام کودکان جهان تبریک میگویم. روز جهانی کودک امسال در شرایطی جشن گرفته میشود که جنگ هزاران خانوادۀ ما را در غم و اندوه نشانده است. جنگ از مادر فرزندش را، از خواهر برادرش را، از طفل معصوم پدرش را و از زن شوهرش را گرفت. در صورت قطع جنگ است که به مردم، اطفال و کودکان ما صلح آرامش، سعادت خوشبختی و فردای شگوفان و مطمئن به ارمغان می آید.
فرخنده باد روز جهانی کودک! سایت «همایون»
|
