چهارشنبه، ۷ اکتوبر ۲۰۰۹
روز جهانی سالمندان!!!
ملالی (افغان)
با باز کردن سایت بی بی سی با عنوان زیر برخوردم:
"اول اکتبر (نهم میزان/ مهر) روز جهانی سالمندان است. در این روز توجه مجامع جهانی به وضعیت جمعیت رو به رشد سالمندان بیشتر می شود."
واقعا رنج میبرم که ما زن و مرد جوان و پیر از همه مسایل رنج ببریم و این روز های نام نهاد و زجر دهنده سالمندان کنارِ جاده های کابل را در ذهنم زنده کرد.
با تجلیل و بزرگ داشت از روز های نام نهاد عجیب و غریب که درد و اندوه ما افغانها را زیاد تر میکند و یادی از این روز برای هموطنان ما مرگ تدریجی بیش نیست، زندگی شبا روزی سالمندان ما در کنار جاده ها، مساجد، زیارت ها و خانه های ویرانه شده در جنگ سپری می شود و اکثریت آن ها نان آور خانه اند که با تن نحیف و دستان لرزان یا به کار های شاقه که سن شان ایجاب نمیکند مشغول اند و یا دست به تگدی دراز کرده اند و عمر آخر را هم به پریشانی و خواری سپری میکنند، توجه کدام مجامع جهانی به وضعیت این جمع کثیری سالمندان افغان شده و یا سالمندان افغان از این توجه و نعمت بنده گی مبرا شناخته شده است؟ یا افغانستان در شمار کشور های جهان حساب نمی‌شود؟ یا سالمندان افغان در جملهء بشر در نزد جامعه ملل به شمار نمیرود همان طوریکه خون افغان روز تا روز بی بها می شود کشتار های جمعی توسط قوای ناتو در ساحات ملکی، سلب حقوق پناهندگی و بستن اتهامات در کشور شاهی لعنتی هالند، اخراج افغانها از کشور فرانسه، سویدن، یونان، ایتالیا همه تراژیدی استخوان سوز برای ما افغانها است نمیدانم به کدام عنوان همه جبر زمان و تاریخ را بکشیم زجر اقتصادی و اجتماعی که مرض مزمن شده با ناگزیری باید تن داد اما زجر این خدایان سیم و زر و ابر قدرت را چگونه تحمل کرد. داد میزند از حقوق بشر و همکاری‌های بشر دوستانه اما چنگال خون آشام شان گلوی فرد فرد ما را خفه ساخته است.
* تصاویر از BBC
توجه!
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است
کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد
Copyright©2006Esalat