روز جهانی (محو خشونت علیه زنان)

دوشنبه، ۲۴ نوامبر ۲۰۰۸

درود دوستان، با تشکر و سپاس از محبتهای همیشگی تان، لطف نموده گزارشی از گردهمایی روز شنبه ۲۲ نوامبر را که تهیه شده بدست نشر بسپارید.

قبلاً از همکاری تان ممنون

انجیلا پگاهی

از بیست و پنجم نوامبر روز جهانی (محو خشونت علیه زنان) گردهمایی به ابتکار شورای همبستگی زنان افغانستان مقیم ایالت هیسن و شورای مهاجران مقیم ایالت هیسن روز ۲۲ نوامبر سال ۲۰۰۸ عیسایی در مرکز شهر فرانکفورت برگزار گردید تجلیل بعمل آمد.

گردهمایی ساعت ۲ بعد از ظهر با شرکت تعداد کثیری از زنان و مردان مقیم شهر و اطراف فرانکفورت، نمایندگان گروه ها و احزاب و شخصیتهای مستقل سیاسی و اجتماعی آغازشد.

خانم اناهیتا صفدر با صحبت همه جانبه ضمن پیشتیبانی ازین روز تاریخی و توضیحات در مورد زندگی دشوار و پرعذاب زنان افغانستان آغازگر این گردهمایی با شکوه بود. بعدا خانمها نسرین منصور رییس شورای همبستگی زنان افغانستان مقیم آلمان، لیدا امین پور عضو کمیته اجراییه این شورا، زرغونه ژواک ژورنالیست، دوشیزگان: رودابه صفدر دانشجوی دانشکده طب، یلدا عطا دانشجو، فرشته شمال والهیه یوسف دانش آموزان و همچنان آقایان: داکتر عبدالظاهر بارز رییس شورای مهاجران، زمان اکبر، داکتر احمدشاه حمیدی و نجیب شمال طی صحبتهایی همبستگی شانرا ازین روز جهانی اعلام نموده و تداوم مبارزه را برای تامین حقوق زنان عذابدیده افغانستان تعهد سپردند.

اعتراض کننده گان که با خود بیرقها، شعارها و تصاویری از قربانیان خشونتها در افغانستان را داشتند. آنها با تایید شعارهای صحبت کننده گان، برخوردهای وحشیانه و غیر انسانی گروه های اجیر، بنیادگرا، تروریست و طالب را علیه زنان از جمله ترور شخصیتهای زنان پیشرو، تیزاب پاشی بروی دختران دانش آموز در ولایت قندهار، تجاوز جنسی بر دختران خورد سال، عقد دختران جوان به پیرمردان، ازدواجهای اجباری و مبادله آنان با حیوانات و دیگر انواع خشونت ها علیه زنان رنجدیده و ستمکشیده توسط اینها را تقبیح و انزجار و نفرت خود را در برابر این اعمال غیر انسانیی قرون وسطایی اظهار کردند.

در جریان گردهمایی اوراق تبلیغاتی به زبان آلمانی که حاوی تصاویر و فاکتهای از واقعیتهای زندگی مصیبتبار زنان کشور بود توسط دوشیزگان آگاه و بادرک به علاقمندان آلمانی البته با توضیحاتی توزیع شد.

میتنگ حوالی ساعت ۴ عصر با صدور قطعنامه ِ بپایان رسید.

قطعنامه

شورای همبستگی زنان افغانستان مقیم آلمان

مورخ ۲۲ نوامبر ۲۰۰۸

در مورد ضرورت همبستگی بین المللی زنان در مبارزه مشترک علیه خشونت

ما شرکت کننده گان این میتنگ اعتراضی که به ابتکار شورای همبستگی زنان افغانستان مقیم آلمان و شورای مهاجران افغان مقیم ایالت هیسن برگزار گردیده، برین عقیده ایم که خشونت در تمام مظاهر آن بعنوان یکی از مهمترین چالشهای جامعه بشری تلقی میگردد.

درحال حاضر خشونت تقریبا در همه عرصه های زندگی سیاسی اجتماعی و اقتصادی جوامع بشری راه یافته که با تاسف زنان بیشتر از مردان ازین پدیده شوم متاثر اند.

طی سالیان متمادی جنگ، زنان کشور ما خشونت را در شدید ترین انواع با گوشت، پوست و استخوان حس کرده و جنگ، فرزندان و عزیزان شانرا قربانی گرفته آنان طی این سالیان پر مشقت با فقر، بیکاری، بی امنیتی، استبداد طالبی، جهل و خرافات قبیله و استبداد قرون وسطایی دست و پنجه نرم کرده اند.

بعد از حوادث یازده سپتمبر و سقوط امارت فرهنگ ستیز و زن ستیز طالبان با ورود جامعه بین المللی امیدواریی بود که تغیرات مثبت ِ در زندگی زنان کشور ما پدید آمده و زندگی نا بسامان زن ستمدیده و ستم کشیده ما با این همه تبلیغات و هیاهوی غربیها سرو سامانی گیرد اما شوربختانه تداوم چند سال اخیر نشان داد که خشونت برعلیه زنان هم میهن ما در اشکال خشن تری، قوس صعودی میپیماید.

امروز در کشور، تجاوز جنسی بر دختران خوردسال، بریدن گوش و بینی زنان، پاشیدن تیزاب بروی دختران مکتبی، عقد دختران خورد سال به پیرمردان، ازدواجهای اجباری و مبادله زنان و دختران با حیوانات به امر عادی روزمره تبدیل گشته است.

ما شرکت کننده گان این میتنگ ِ از مجامع بین المللی و دولت افغانستان اکیدا موارد ذیل را تقاضا میکنیم :

۱- دولت افغانستان باید قوانین جدیدی را که بتواند از تمام انواع خشونتها علیه زنان جلوگیری نماید طرحریزی ومورد اجرا قرار دهد.

۲ - لت و کوب زنان و دختران وبه ازدواج درآوردن اجباری آنان ممنوع و قابل مجازات شدید تلقی گردد.

۳ - جلوگیری از خشونت در برابر زنان میطلبد، در پیشداوریهای که ریشه در مسایل مذهبی، فرهنگی و اجتماعی دارند تجدید نظر شود.

۴ - همه آن نکاتی که خشونت در برابر زنان را زمینه سازی نموده و مینماید، مردود اعلام شده و حقوق انسانی زنان محترم شمرده شود.

۵ - قوانین جدید بخاطر تامین کار، تامین حقوق دوران بارداری، رخصتی های ولادی، مواظبت از مادران ِ که مسوولیت مواظبت کودکان شانرا به تنهایی بدوش دارند، طرح و مورد اجرا قرار دهند.

۶ - کلینیکهای حمایه از طفل و مادر توسعه یافته تا مادران بتوانند اطفال سالم تقدیم جامعه کنند.

ما شرکت کنندگان این گردهمایی یکبار دیگر نفرت و انزجار خویشرا بر همه ِانواع مظالم و خشونت ها ابراز کرده و خواهان محو خشونت علیه زنان در افغانستان و جهانیم، ما امیدواریم تا جامعه بین المللی، سازمانهای حقوق بشری و سازمانهای مدافع حقوق زنان گوش شنوا پیدا کرده و صدای دادخواهانه ِ خواهران ِما را بشنوند و انساندوستانه یکجا با دیگر نهاد های حمایه کننده حقوق زنان آنان را درین راه دشوار مبارزه، یاری رسانند.

توجه !