دو شنبه، ۱۵ اگست ۲۰۱۶
میر عبدالواحد سادات
دهم اکتوبر از سال (۲۰۰۲ م) توسط سازمان عفو بین المللی و سازمان «جهانی علیه مجازات اعدام» بمثابه روز جهانی منع جزای اعدام تجلیل میگردد.
این جزا که سابقه طولانی دارد و بعد از تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاقهای ناشی از آن، کماکان در(۴۸) کشور عضو موسسه ملل متحد اعمال میگردد (در قوانین ۹۸ کشور جزای اعدام لغو گردیده و در (۳۶) کشور با وجودی که در قانون وجود دارد عملی نمیگردد و (۶) کشور تطبیق آنرا به شرایط جنگی محول ساخته اند) در کشور های ایالات متحده امریکا، چین، سعودی، ایران و کوریای شمالی زیادترین اعدام عملی میگردد.
مخالفان منع اعدام استدلال مینمایند که جزای اعدام، مخالف حق زندگی و یا حق حیات بوده و نوعی شکنجه محسوب میگردد که با اصول مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر تناقض دارد. البته ملل متحد تا کنون نتوانسته در رابطه به منع جزای اعدام کدام میثاق خاص را تصویب نماید، زیرا با مخالفت و حتی ویتوی دولت های چین و امریکا مواجه میگردد.
تلاش برای منع جزای اعدام که از احترام به کرامت انسانی ناشی میگردد قابل تایید بوده و این قلم بحیث شاگرد حقوق با این نتیجه گیری کمیشنر عالی موسسه ملل متحد در امور حقوق بشر (در سال ۲۰۰۷ م) که «شواهد موثقی وجود ندارد که نشان دهد، اعدام سبب کاهش جرایم میگردد» موافقت کامل دارد.
اما اشک تمساح مدعیان دروغین حقوق بشر و اظهارات امروزی آقای نماینده اتحادیه اروپا در افغانستان کــه «نگرانی خود را از سلب حق حیات» ابراز نموده، بسیار مزورانه، کاذب، فریبنده و «پروژه یی» میباشد، زیرا:
اول در افغانستان اجرای حکم اعدام بالای مجرمین بسیار خطرناک در جرایم انفجار، ترور، غارت مسلحانه، خیانت ملی، جاسوسی و . . . که باعث سلب حق حیات هزاران انسان بیگناه گردیده، فقط در چند مورد زیاد وجود نداشته است (که بسیار سوال برانگیز میباشد).
دوم: در سال (۱۹۹۰ م) در افغانستان «قانون منع و تحدید جزای اعدام» نافذ گردیده و مرعی الاجرا میباشد (تصویب این قانون که در آنوقت با استقبال پروفیسر آرماکورا گزارشگر خاص ملل متحد در امور حقوق بشر قرار گرفت، درین قانون جزای اعدام بخاطر عقیده و مخالفت سیاسی مطرح نبوده و در تعدادی از جرایم، تحدید و در جرایم خطرناک ضد امنیت داخلی و خارجی که در بالا تذکار یافت، جزای اعدام تجویز گردید).
سوم: در حالیکه تراژیدی خونبار افغانستان که معلول و محصول مداخله خارجی میباشد به زخم ناسور مبدل گردیده، بالاثر تداوم سیاست های کجدار و مریز امریکا و انگلیس، تشدید جنگ اعلام نا شده پاکستان در وجود شرارت پیشه گان طالب و داعش و جرایم تروریستی آنان، صد ها هموطن ما قربان میگردد و همه روزه در اطراف و اکناف کشور کربلا، تکرار میگردد و همین اکنون دوزخ در کندز و هلمند بر مردم تحمیل گردیده است و یزیدیان داعشی محرومترین خلق خدا را از حق حیات محروم میگردانند و (حسب ارقام منتشره در رسانه ها، روزانه تا سه صد افغان از حق حیات محروم میگردد) کجا هستند؟ این آقایان مدافعان دروغین حقوق بشر، تا در مورد حقوق بشر و حق حیات حرافی نمایند.
با حرمت،
میر عبدالواحد سادات
(«اصالت» در قبال مطالب منتشره در دیدگاه ها هيچ مسووليتي ندارد و با احترام به آزادي بیان و دموکراسي
نميخواهد سانسور نمايد و دست رد به سينه نويسنده گان بزند)
