ریا کار

دوشنبه، ۲۰ جولای ۲۰۰۹

مولانا عبدالکبیر (فرخاری)

* * *

ریا کار

"هـزارساله ره است از توتا مسلمانــــی         هزارسال دگرتابه حــــــــد انسانــــــــی"
فضای سینۀ پاکان حریم ایمانســــــــــــت         گهربه کام صدف میکند درافشانــــــــــی
به دعوی کس نشود مومن خجسته درون         خصال ویژۀ مومن چرا نمیدانـــــــــــــی
رسول عالم بالاشنو که میگویــــــــــــــد          بدست وحرف نباید کسی بگریانــــــــــی
کسی به قتل کسی زوبین ازنیام کشــــــد          مدال بی گنهی میدهد به شیطانــــــــــــی
بنام راه جهاد افشرد گلوی یتیــــــــــــــم          زصفره اش ببرد لقمه ازلب نانـــــــــــی
غریب راببردمال وحال وحاصل رنــــج         سرش چوگوی زندبرکنارچوگانـــــــــــی
زخوان مردم بیچاره دربساط وطــــــــن         ببردی نان ونمک ریدی درنمکدانـــــــــی
ببین به چشم دل آیین زندگانی نـــــــــــو         زکنه کهنه دهددرس نودبستانـــــــــــــــی
نظام غرب بردکاروان به اوج زحــــــل          توسودیی به زمین چین های پیشانـــــــی
به نردبان هنرمیرود به فرق سپهـــــــــر         زعلم تازه کند مسند سلیمانــــــــــــــــــی
نیابد حاصلی ازخرمنش به وفق مــــراد         به خاک دانۀ گندم نه هشت دهقانـــــــــی
اگربه پای زمان ره نرفت مرد خبیــــــر         برغم خاطرخود میکشد پشیمانــــــــــــی
نمیشودبه تو رام آدم فرشته سرشــــــت          ببند پای خرانت بریش پغمانـــــــــــــــی
تلاش تازۀ نسل جوان شودقرین عمــــل         سکوی معرفت افتد به کام دورانــــــــــی
بریزبادۀ دانش به جام نسل زمــــــــــان          رسدبه کام دلش بچۀ سمنگانـــــــــــــــی
دروغ وکج نگری میبرد وقار بشــــــــر         به حرف راست توان ازشرف نگهبانــی

بیاض راه تو (فرخاری) درنبردو ستیز
شکست دردل شب ظلمت شبستانـــــی

مولانا عبدالکبیر (فرخاری)

ونکوور، کانادا

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد