سرنوشت مزدوری کرزی

یکشنبه، ۲۵ جنوری ۲۰۰۹

سرنوشت مزدوری کرزی

نویسنده: رحیم آریا

۱۹ سال از فروپاشی حاکمیت حزب و دولت دموکراتیک افغانستان می گذرد. دراین خلای ۱۹ سال افغانستان و مردمش مصایب و الام بی شماری را از دست نیروهای مرتجع و حلقه های وفادار به پاکستان، امریکا، اسراییل، اروپا و ایران تحمل کردند.

به اشاره این کشورها، میلیونها افغان کشته شده و میلیونها تن دیگر به کشورهای خارجی فرار کردند.

فرهنگ و ارزشهای مادی و معنوی افغانستان نابود شد و کشور به مرحله نیستی بشری سوق داده شد.

بعد از سالها، نیروهای وحشی و متجاوز امریکا و اروپا که به جز از خودکامی، استثمار و جنایت به چیزی دیگری فکر نمیکردند، مانند ملخ به افغانستان ریختند و تجربه سالهای ۱۸۳۹ را تکرار کردند.

درسال ۲۰۰۱ میلادی با سقوط حاکمیت مستبدانه و خائنانه مزدوران پاکستانی و حلقه های وفادار به مدراس دیوبند که سراغاز و بنیاد کشتار، جنایت، انتحار، خیانت در جهان و بالخصوص در منطقه است، نیروهای اشغالگر خارجی به رهبری امریکا دست نشانده خود حامد کرزی را به سر قدرت اوردند و حلقه نفرت، برده گی، خیانت و وطن فروشی را به گردنش اویختند.

در طول شش سال حکمروایی امریکاییان و مزدوران محلی انها، هزاران افغان بی گناه توسط بمباران نیروهای خارجی کشته و زخمی شدند، دهات و روستا های افغانستان نابود شدند، زنان شوهرانشان را و مادرها فرزندان شانرا از دست دادند.

در انسوی دیگر خط، مزدوران محلی پاکستانی ها و حلقات مزدور انها، با انجام حملات انتحاری و سربریدن افغانهای بی گناه، جنایات و خون اشامی خود را یکبار دیگر به نمایش گذاشتند.

کرزی که درطول شش سال حکمروایی به پول و ثروث درامده از کشت مواد مخدر، غضب زمین های مردم بی گناه و دولتی، جاسوسی، چور اموال دولتی رسید، بر دوستی و حمایت از جانب بادار اصلی اش جورج بوش همیشه افتخار میکرد و خود را قهرمان(!) افغانستان میخواند و همیشه ضمن تقبیح(!) عملکرد های شوروی در افغانستان بر حمایت بیشتر غرب از خود می افزود.

ولی با روی کار امدن، بارک اوباما رهبر جدید امریکا و توصیف کرزی بعنوان قاچاقبر و رهبر ضعیف توسط وی، به اصطلاح عام کاسه راسته کرزی چپه شد و کرزی که حمایت و وفاداری خود را به بوش و حزب جمهوری خواه ثابت کرده بود، با مخالفت و عدم هماهنگی اوباما روبرو شد. سیاست های انتقاد امیز کرزی از نیروهای امریکایی و نزدیکی بیشتر این کشور به کشورهای منطقه در حقیقت واکنشی بود به اتهامات و بی علاقگی اوباما به تداوم حمایت از نوکر وفادار امریکا!

بتاریخ ۲۰ جنوری سال ۲۰۰۹، اوباما به عنوان رئیس جمهور جدید امریکا سوگند وفاداری یاد می کند و یکروز قبل از ان نامه میدویدوف رئیس جمهور روسیه به کرزی میرسد که وعده کمک و همکاری روسیه را به کرزی میدهد و از وی به عنوان رئیس جمهور خوب توصیف می شود.

درروز ۲۰ جنوری، کرزی ضمن حضور درپارلمان، از روسیه به عنوان دوست و متحد خوب خود یاد می کند و خواهان افزایش کمک های این کشور به افغانستان می شود، و از امریکا و متحدین غربی ان به عنوان محورهای شرارت و کشورهای تشویق کننده تولید مواد مخدر در کشور یاد می کند.

حال کرزی دوباره به یاد دوستی روسیه افتاده و دریافته است که این کشور به عنوان یک دوست و متحد خوب برای افغانستان باقی خواهد ماند.

کرزی به زعم خودش به فریب و نیرنگ های جامعه جهانی پی برده و میخواهد که با جلب حمایت و کمک کشورهای همسایه بتواند پای بیشتر کشورهای همسایه را در افغانستان باز کرده و فعالیت امریکاییها را در کشور محدود بسازد.

کرزی با دادن چراغ سبز برای پاکستان، روسیه، ایران در افغانستان تلاش می ورزد تا امریکا و انگلیس را در کشور تحت فشار سیاسی مستقیم قرار بدهد تا به رهبران و قدرت های خارجی نشان بدهد که وی میتواند که با جلب و حمایت کشورهای همسایه افغانستان تلاش های امریکا و انگلیس را در کشور ناکام بسازد.

ناکامی های کرزی باعث شده است که افغانستان یکبار دیگر به میدان رقابت های قدرت های بزرگ و سازمان های استخباراتی غرب مبدل شود.

کرزی میخواهد که با نزدیکی به روسیه با دادن هشدار به غرب حمایت انان را بدست اورد، ولی کرزی نمیداند که بالاخره سرنوشت مزدوری همین است که امروز وی با آن روبر است.

توجه !