استاد عبدالله وفا نورستانی
تاریخ ارسال به «اصالت»:
Date: Fri, 3 Oct 2014 22:23:45
شاهین
اگر پَر داشتم من، همچنان پــــــــــــرواز میکردم
به روی سینه ات سر مانده و صــــد راز میکردم
زمین و آسـمــــــان را، بهر خاطر خواهی رویت
به صد نیرنگ و خواهش همدم و همراز میکردم
جهـــــــــــان سفله پرور را، گریبانش دَرم یکسر
یکی از نو جهــــــــــانی شاد و خرم ساز میکردم
هزاران گل فــــــــــــــــدای روی زیبایت کنم اما
ترا کی با گل و باغ و چمــــــــــن همباز میکردم
فلک نامرد و دنیــا سرد و عشق و زندگی پُر درد
اگر من زنـــــــــــــده می بودم، ترا آواز میکردم
به بازار محبت خویش را بیچـــــــــــاره تر دیدم
به سان قیس مجنون گه نیــــــــــاز و ناز میکردم
خمیده شاخـــــه عیشم، ز پیچ و تاب و بــد مستی
من آن تیر خورده شاهینم، که سیر آغـاز میکردم
چه میدانی ز احوالم هم از ماضی و از حــــــــالم
اگر عمرم «وفـــا» کرد، روزن دل، باز میکردم
30-09-201
عبدالله «وفـــــا «
ویانا
توجه!
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است
کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد
Copyright©2006Esalat