امان ریاضتسامانه ی (سیستم) آموزشی وزارت معارف
ضرورت جدی برای تغییر دارد!
تاریخ ارسال به «اصالت»:
2 november 2015 07:37
بسیاری تا هنوز انتظار کار از حکومت وحدت ملی را در سر می پرورانند و اما کار حکومت تبدیل شده به سوژه‌ی انتقادی و ریشخندی میان مردم افغانستان و حتا جهان؛ با این وضع، بسیاری و بیشتر نخبه گان، تازه های کار در حکومت وحدت ملی را از وزارت معارف انتظار دارند، کاری که حداقل با دو تا واژه‌ی شعارهای انتخاباتی (تحول، اصلاحات) رییسان حکومت سازگاری داشته باشد.
مردم خواستار تحول در سامانه‌ی (سیستم) آموزشی این وزارت اند و اکنون وقتش رسیده تا نخبه گان وزارت معارف گرد هم شوند و به این وضعِ آموزشی نه بگویند.
دانش آموزان، سال‌هاست با کهنه ترین سامانه‌ی آموزشی خو گرفته اند؛ ولی با آن‌هم دوست ندارند که استعداد‌های شان را سقط کنند و آموزش جبری و دور از شوق شان داشته باشند؛ یعنی دوره‌ی آموزشی دبستان (مکتب) در واقع دوره‌ی شناسایی توانایی‌ها و علایق دانش آموزان است؛ دانش آموزی که در اصل علایق هنری دارد و اما بدبختانه خلاف میلش به کرات از سوی معلم ریاضی از سبب نفهمی به هویچ (تهدید) شدیدی مواجه می شود و خیلی ساده نامش می شود «تنبل»؛ از این جاست که دیگر جرأت بروز علایق هنری در وی نمایان نمی شود.
قصه ی می آورم: منِ شاگرد تا کنون هیچ نمی‌دانم که توانایی هایم در چه و کدام راه گره خورده است؛ بنابرین وقتی دانشجوی آموزش خبرنگاری شدم، به ناگزیری رو و رنگم را به خبرنگاری مطابقت دادم و در این راه به پیش رفتم و اما از کجا معلوم شد که شاید هم استعداد و ویژه‌گی های شخصیتی و فکری من متناسب با دانشکده‌ی پزشکی بوده است و ممکن بود که در این راه ساده و موفق‌تر تا پایان می رسیدم. وقتی در هر رشته گام های نخستین را بر می دارم، خیلی خوب و بامزه تا پیش می روم؛ یعنی واضح نمی دانم که بیش تر تیپ و توانایی کدام یک را دارم.
روان شناسی به این معضل نظر به گفتار و کردار فرد پرداخته است و ممکن می داند که آدمان قوی، زورگو و اهل جنگ، به رشته نظامی بیش تر علاقمند باشند و همین طور آدمان نظیف و سفید پوش به پزشکی.
شما می دانید که مدیران کم دل و اندک فهم، حتا انگیزه‌ی برای تغییر نمی داشته باشند تا این که گام های عملی؛ این مدیران همواره در پی تدوام کارِ پیش می برآیند و اما تا آن جا که من می دانم، این مسأله در خصوص مسؤولان وزارت معارف صدق نمی کند.
انتظارها برای اثباتِ تعهد و تخصص نسل نو معارف، از این جا قابل نمایان است.
از همین سبب، نیاز است که استعدادها شناسایی شوند و بی درنگ که این کار روند آموزش‌های پسان را تسهیل می بخشد؛ در کنار آن، آدمان حق انتخاب آگاهانه و مبتنی بر ویژه گی های شخصیتی و فکری شان را متوجه می شوند و بعدش هم جامعه به این می گوید: جرأت برای تغییر تا تداوم.
امان ریاضت،
روزنامه نگار
توجه:
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است
کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد
Copyright©2006Esalat