تمویل دو طرف جنگ در افغانستان

Mon, June 14, 2010 17:11

تمویل دو طرف جنگ در افغانستان

نشرشده در نشریه کونتر پینچ

برگردان: رحیم آریا

طرفداران جنگ جام های شامپاین شان را به تجلیل از ۱۰۴ مین ماه حضور نظامیان امریکائی در افغانستان بلند کردند. این جنگ طویل ترین جنگ امریکا در تاریخ است (جنگ ویتنام فقط ۱۰۳ ماه طول کشید)

این درحالی است که تلفات نظامیان خارجی در کشور به اوج خود رسیده است و نظامیان خارجی نیز هر روز ده ها نفر از طالبان و مردم غیر نظامی افغان را می کشند. به نظر میرسد که هیچ کس نمیداند که چه تعداد و کی ها در این جنگ کشته می شوند.

امریکا روحیه متفاوت تر را در برابر متحد و دوست دیرینش یعنی انگلیس و ائتلاف تازه به قدرت رسیده لیبرال-دموکرات در پیش گرفته است. در نشست سنگاپور، لیوم فکس وزیر دفاع بریتانیا گفت که او نمیداند که چرا سربازان کشورش در یک کشور قرن سیزدهم حضور دارند. همتای امریکائی لیوم فکس، رابرت گتیس وزیر دفاع امریکا از وزیر دفاع انگلیس به خاطر بی علاقگی این کشور در جنگ افغانستان انتقاد کرد.

در همین حال شانزده صد تن در کابل در جرگه ای برپا شده از سوی کرزی اشتراک کردند تا روی طرح مذاکره با طالبان صبحت نمایند. در همین روز، طالبان با شلیک سه خمپاره به مقر جرگه در کابل، به آن اهدای احترام کردند. دوازده هزار از نیروهای پولیس و ارتش افغانستان امنیت این جرگه را تامین کرده بودند.

طالبان با صدور بیانیه ای این جرگه را طرح نیروهای خارجی قلمداد کردند و حکمتیار نیز با پخش نامه ای این جرگه را ناکام توصیف کرد.

نخستین نتیجه این جرگه، طرح آزادی مظنونان به فعالیت های هراس افگنی در کشور بود که توسط کرزی صادر شد. این موضوع باعث اختلاف کرزی و حنیف اتمر وزیر داخله و امرالله صالح رئیس امنیت ملی شد و کرزی هردوی آن ها را از کار برکنار کرد.

در حالیکه نیروهای ناتو، امریکائی و افغان برای عملیات بزرگ کندهار آماده می شوند، قرار است تا پایان ماه اگست میلادی، شمار نیروهای خارجی در افغانستان به ۱۵۰۰۰۰ تن برسد.

براساس طرح باراک اوباما، رئیس جمهور امریکا، خروج نیروهای امریکائی در ماه جولای سال آینده آغاز می شود، ولی به گفته میشل هوندا، یک تن از نماینده گان کانگرس امریکا، جنرال های امریکائی به هیچ عنوانی خواهان خروج از افغانستان نیستند.

شواهد بهتری از این گفته وجود ندارد که صد میلیون دالر برای توسعه پایگاه نظامی امریکائی در شهر مزار شریف اختصاص یافته است و قرار است تا ۷۰۰ پایگاه دیگر در دیگر بخش های افغانستان نیز تاسیس شوند.

امریکا در چارچوب راهبرد های اش برای امنیت افغانستان، تلاش در امن سازی این کشور دارد ولی به باور روزنامه، این تلاش ها خطرناک و احمقانه استند.

پنج هزار پولیس آموزش دیده افغان توسط مربیان امریکائی آموزش دیده اند (آنان توسط غرب پرداخت می شوند و حقوق شان بیشتر از دیگر سربازان پولیس است یعنی ۱۶۵ دالر در ماه). سه صد نفر از پولیس تازه آموزش دیده پس از جنگ مارجه، به ولایت هلمند و ناحیه مارجه اعزام شدند. براساس گزارش نظامیان امریکائی ( پولیس های آموزش دیده افغان فوق العاده فاسد، آغشته به مواد مخدر و بی تعهد به کشور شان می باشند).

آنان پاسگاه های را در طول راه ایجاد کرده اند تا از مردم پول بگیرند. پولیس از کار کردن در شب و بیرون شدن برای گزمه اجنتاب می کنند. پس از درخواست امریکائی ها از پولیس افغان مبنی بر اخراج پولیس های آغشته به مواد مخدر، تنش میان پولیس افغان و نظامیان امریکائی بیشتر شده است.

بیشترین این پولیس ها تاجک استند و به زبان پشتو نیز آشنائی ندارند و توسط غربی ها تمویل می شوند و این ها بیشتر از امریکائی ها دشمن مردم مارجه در ولایت هلمند استند. این خود نمونه ای است از تلاش های بی سود امریکا برای امن سازی افغانستان.

از سوی دیگر، نظامیان امریکائی از جنگ سالاران و شرکت های خصوصی امنیتی حمایت می کنند که تلاشی است برای متزلزل کردن آینده افغانستان توسط نظامیان امریکائی.

مطیع الله خان یک فرمانده پولیس در ولایت ارزگان، یک شخص فاسد و بی سواد می باشد. اکنون او فرمانده یک ارتش از افراد جنگجو، خشن و بی پروا است که امنیت کاروان های ناتو را تامین می کنند. او اداره ولایت ارزگان را بدست دارد و پروای مقامات محلی را هم ندارد.

مطیع الله از همان امریکائی های پول میگیرد که تلاش دارند اداره متزلزل کابل را تقویت نمایند. مطیع الله هفته یک بار شاهراه-کابل-کندهار را باز نموده و از هر موتر باربری متعلق به نیروهای خارجی ۱۲۰۰ دالر امریکائی دریافت می کند که ماهانه عاید وی ۲.۵ میلیون دالر امریکائی می باشد. وزارت داخله افغانستان برای ۶۰۰ تن از ۱۵۰۰ جنگجوی مطیع الله حقوق می پردازد. این فرد زیر اداره کابل نیست و از دولت هم قوی تر است.

این مردمان به طالبان پول میدهند و در پهلوی آن به کار های غیر قانونی شان نیز ادامه میدهند، درست مانند احمد ولی کرزی برادر ناتنی حامد کرزی که تجارت مواد مخدر را اداره می کند.

در میان زد و بند های سیاسی و مالی، داستان رشید پوپل برادر زاده حامد کرزی بسیار جالب است. رشید پوپل اداره کننده دو شرکت امنیتی خصوصی به نام های (وطن) و (کمپس) می باشد. پس از آن که دانسته شد که رشید پوپل با طالبان معامله دارد و به آنان اجازه داده بود تا یک کاروان را که بسوی کابل می آمد، هدف قرار دهند که در این حمله یک راننده افغان و یک سرباز کشته شدند و موترها هم آتش زده شدند. رشید پوپل مورد بازپرسی مقامات امنیتی افغان و نظامیان امریکائی قرار گرفت ولی حامد کرزی به برادر زاده عزیزش اجازه داد تا دوباره به کارش ادامه بدهد.

یک مقام ناتو در کابل به نشریه گفته است:(ما هر دو طرف جنگ را تمویل می کنیم).

جنرال کارتر، کسی که برای مطیع الله پول می پردازد، میگوید که منافع مالی شرکت های امنیتی افغان شاید باعث آن شود که این جنگ طولانی تر شود.

اینگونه به نظر میرسد که سیاست های اصلی امریکا در افغانستان و پاکستان این ها باشند:

· مهار شورش طالبان در پاکستان توسط نیروهای پاکستانی (بودیجه دفاعی پاکستان درسال آینده ۱۷ درصد افزایش خواهد داشت.)

· نگهداشتن افغانستان در وضعیت جنگی و نابسامان برای توجیه حضور نظامی امریکا در افغانستان

· کنار آوردن هندوستان و پاکستان برای حفظ امنیت منطقه زیر نظر امریکا

به نوشته نشریه، اوباما با سربازان امریکائی و همچنان کشورهای افغانستان و پاکستان بازی راهبردی را انجام میدهد یعنی به این معنا که توسعه طلبی امریکا برای اشغال جهان زیر نام پوشش برای جنگ با هراس افگنی پنهان شده است که برای افکار عمومی در خود امریکا نیز توجیه پذیر می باشد.

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد