پنجشنبه، ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۱
بهترین طنز قرن
خبر جالبی را تارنمای حزب کمونیست فدراسیون روسیه به نشر سپرده که به نظر من میتوان آنرا به مثابۀ فکاهی قرن پنداشت.
خبر چنین عنوان دارد: محکمۀ اروپایی سمبول اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی را مغایر نظم عامه و غیر اخلاقی خوانده است.
این تصمیم، که در اثر درخواست یک شرکتی با فعالیتهای محدود بنام «Ltd Tech eCoutur» در سال ۲۰۰۶ در مورد «ثبت سمبول ا.ج.س.ش در چوکات شورای اروپایی» ارائه شده بود، اتخاذ گردید. دفتر هم آهنگسازی بازار داخلی «OHIM» که مسوول ثبت تمام سمبولهای تجارتی در چوکات اتحادیۀ اروپاست، راجستر سمبول شوروی با داس و چکش را به عنوان یک مارک تجارتی رد کرد. این شرکت برضد تصمیم دفتر اوهیم در محکمه اقامۀ دعوا کرد. محکمۀ اروپایی این شرکت را در استفاده ازین سمبول با نقش کرۀ زمین در عقب داس و چکش مزین با ستارۀ پنج گوشه یی با دلیل جالبی قدغن کرد: «این سمبول نظم اجتماعی و اخلاقیات را نفی میکند.» محکمه رد این پیشنهاد را بر اساس موضعگیری مقامات قانونگذار کشور هنگری که داس، چکش و ستارۀ پنج گوشه یی را بمثابهً نشانۀ استبداد تعریف کرده، ارائه نمود.
برای کمونیست ها علاقه مندی به این سمبول در کشورهای اروپایی نشانۀ بلند رفتن احترام به پدیدۀ اتحاد شوروی در جهان است و تصمیم محکمۀ اروپایی نمونۀ دیگری از انتقامجویی جیوپولیتیک است، اما برای تاجرها این وسیلۀ ازدیاد منفعت تجارتیست.
و اما دربارۀ تصمیم محکمه قابل یادآوریست که:
اتحادیۀ اروپایی که افرادی از قماش نیکولا سرکوزی رییس جمهور برحال فرانسه، که عکسهای برهنۀ همسرش بعد از ازدواج در تمام دنیا در نشرات چاپ شد، سیلویو برلسکونی نخست وزیر برحال ایتالیا، که در زنباره گی، فعالیتهای مافیایی و رشوه ستانی نام کزه نوه برایش داده اند و به ننگ ملت ایتالیا مبدل گشته، دومینیک ستروسکان رییس سابق صندوق بین المللی پول، که یکماه قبل در شهر نیویورک به اتهام تجاوز بر یک خانم آفریقایی در یک هتل لوکس شهر نیویورک محکمه و متعاقباً رها و پریشب به زبان خود اعتراف کرد که کار خلاف اخلاق ازوی سرزده است، ژاک شیراک رییس جمهور پیشین فرانسه و صدراعظمش دومینیک دو ویلپن که هردو همین اکنون بخاطر سوء استفاده از پولهای امدادی برای انتخابات تحت محکمه قرار دارند، هلموت کوول چانسلر دورۀ سقوط دیوار برلین که به همین اتهام باید محکمه میشد، ولی مقامات برسم تشکر از بلعیدن آلمان شرق اورا به محکمه نکشاندند، و بادار همۀ شان رییس جمهور پیشین ایالات متحدۀ آمریکا یعنی کلینتون که در برابر تمام شهروندان جهان اعتراف کرد که زنباره گی کرده و تحلیفی که با گذاشتن دست بروی انجیل نموده بود و آنرا پایمال کرد و جورج بوش پسر که غیر از جنایات سیاسی – نظامی، خودش و اعضای فامیل وی در استعمال مواد مخدر بارها از جانب پولیس گرفتار شده اند و امثال هم آنرا تشکیل، قبضه و رهبری میکنند، یک چنین برهانی را برای توجیه رد چنین یک پیشنهادی پیشکش مینماید تنها میتواند بزرگترین طنز قرن محسوب گردد.
من در یک نوشته قبلی خویش نیز اشاره به این حقیقت کرده بودم که از وقتی درین «دنیای آزاد» پا گذاشته ام، هر روز شاهد محکمه های فرمایشی مسوولین سیاسی – دولتی، بانکها، موسسات اجتماعی و عام المنفعه، بیمه ها، محاکم، پولیس و حتا کلیساها و کشیش ها و غیره در مورد اختلاس، حیف و میل دارایی های عامه، زنباره گی، فعالیتهای سازمانداده شده یی مافیایی، سوء استفاده از قدرت دولتی و صدها دلیل دیگر استم و با دریغ که همۀ این افراد از محاکم با برائت کامل و پرداخت غرامات از جانب محاکم به این تخلف کارها از پول مالیۀ مردم به زنده گی امن خویش ادامه میدهند و کوچکترین هراسی هم نه از قانون و نه از مردم دارند.
در اتحادیۀ اروپایی که در مکاتب ابتداییه و متوسطه تحت نام موضوع درسی فیلم های پورنوگرافیک برای نوجوانان نمایش داده میشود و حتا مسئله را به رای پرسی مردم میکشانند، در جایی که فحاشی و تن فروشی نه به صفت یک حقیقت تلخ زادۀ فقر بلکه از جانب دولت بمثابۀ کار تلقی میگردد و از آن دولتها مالیه میستانند، در سرزمینی که بجای جلوگیری، فروش مواد مخدر موازی با مافیا از جانب دولت نیز صورت میگیرد، در جایی که بخاطر تأمین مخارج تحصیلی و درسی، نوجوانان به فحاشی و خودفروشی و ژیگولوگری دست میزنند، در کلتوری که صنعت فیلم و موزیک و اعلانهای تجارتی بدون سکس و اروتیزم مفهوم و خریداری ندارد و هزارها پدیدۀ منفی دیگری که نمیتوان همۀ آنها را درین مختصر فهرست کرد، اتخاذ تصمیمی مبنی بر مغایر اخلاق بودن سمبول شوروی با داس و چکش و ستارۀ پنج گوشه آن و تعریف مفهوم آن برضد نظم عامه چیزی دیگری نمیتواند باشد غیر از مزاح تاریخی، اما از جانب دیگر نشانۀ روشنی از کرکتر انتقامجویی سرمایه داریست. بیست سال بعد از سقوط نظام شوروی هنوز هم تبلیغات برضد آن قطع نشده و با تمام قوت آن جاریست. این پدیده دو حقیقت را میرساند، اول اینکه در نظام سرمایه داری در هیچ مرجعی اخلاق باقی نمانده و همه دستخوش تجارت و منفعت گردیده، دوم اینکه خداوندان زور و زر هنوز هم از پدیدۀ شوروی و سوسیالیزم در هراس اند و تا زمانیکه نیرو دارند در ترویج بداخلاقی، ظلم، استبداد و ازبین بردن اساسات اخلاقی جامعه در سرتاسر جهان مساعی مشترک بخرج میدهند. افغاستان، عراق، اتحاد شوروی و تمام کشورهای سابق سوسیالیستی و درین اواخر کشورهای مانند لیبی نمونه های بارز صدور این اخلاقیات «آزاد» بزور اسلحۀ ناتو اند.
هرروزی که میگذرد، سرمایه چهرۀ واقعی خویش را به نمایش میگذارد و ثابت میکند که دیگر برای هیچ پدیدۀ انسانی بدردبخور نیست و تنها به وسیلۀ بازدارندۀ تکامل بشر تبدیل شده است.
از طنز نویسان عزیز کشور دعوت مینمایم تا درین مورد نوشته های شان را بشکل طنز به نشر برسانند که خیلی جالب خواهد بود.
و. خوږمن،
سویس – ۲۲ سپتامبر سال ۲۰۱۱ ترسایی.