تاراجگران رسمی و دولتی در نظام حکومتی

استاد (صباح)

به نام ِدین طمع بر تاج کردند

تمام شهر را تاراج کردند

هرآنکه میهنش را می پرستید

ز دامان وطن اخراج کردند . . .

تولید هیروئین در فغانستان در مقایسه با سال قبل، سی و چهار فیصد رشد داشته و با وجود تلاش‌ های بین‌المللی برای كاهش تولید مواد ‌مخدر، در مجموع هشت هزار و دو صد تن هیروئین در افغانستان تولید شده است. در این مدت كاشت خشخاش هفده فیصد افزایش یافته و هم‌ اكنون یکصد و نود و سه فیصد از مواد ‌مخدر موجود در بازارهای جهان در افغانستان تولید می ‌شود. تولید تریاك در افغانستان با نا امنی‌ ها و خشونت‌ های جاری رابطه مستقیم دارد.

انتخابات در شرایطی برگزار شد كه تفنگ، پول و فساد اداری بیداد میكرد. در شرایطی كه مردم ضرب ضربات سالهای وحشت تنظیمی و طالبی را بر جسم و جان خود فراموش نكرده اند؛ در شرایطی كه تاریخ و فرهنگ كشورما مورد تاخت و تاز جنایتكارن قرار گرفت كه زخمهای خونین آن تا كنون التیام نیافته؛ در شرایطی كه آوارگان داخلی و مهاجرین اطمینان به زندگی آبرومند ندارند و در شرایطی كه فساد اداری و سازش و مصلحت با صاحبان تفنگ و قدرت در رأس سیاست های دولت قرار دارد، چگونه میتوان از فضای دموكراتیك، آگاه و مردمی صحبتی بمیان آورد؟

كمیسیون های گذشته چه دسته گلی را به آب دادند كه كمیسیون سمع شكایات از این و یا آن آدم تفنگی برازندگی كسب كند؟ شكایت و اعتراض زمانی موجه و مرعی الاجراست كه لوث تفنگ و جنگ سالاری از جامعه رخت بر بسته باشد. از كران تا كران كشور شكایت نه، بلكه شعله های خشم پنهان و آشكار مردم علیه حاكمیت تفنگ و فساد اداری زبانه می كشد، تبارز تظاهرات خشمگین مردم علیه فساد اداری و حاكمیت تفنگ را دیدیم.

وعده و وعیده های دولت، حواریون و ملل متحد دوسیه ی ضخیم و اما بی نام و نشانی است كه كمیسیون مستقل حقوق بشر آنرا ترتیب و تبلیغ كرد. وعده دادند كه جمع آوری اسناد و شواهد دو سال را دربر می گیرد (بزك بزك نمیر كه جو لغمان میرسد!) مجرمین جنگی در تار و پود دولت آنقدر نفوذ دارند كه مرز بین مجرم و قاضی را مخدوش ساخته است.

در بازی اتنخابات علاوه بر حاكمیت تفنگ و تهدید، پول حلال مشكلات بوده كه در رقابت های انتخاباتی نقش بزرگی را بعهده داشت. دسترخوان جنگی، بخشش، خرید كارت، مصارف ترانسپورت و اوراق تبلیغاتی، تقلب های پی در پی و غیره به فرهنگ جنگ سالاران و ایادی آنان تبدیل شده كه از طریق غارت دارائی های عامه (معادن، قاچاق مواد مخدر، غصب شیرپور، جعل اسناد، حیف و میل كمك های بین المللی و . . .) و سرمایه های باد كرده، دعوی اخذ رأی، رییس جمهور، صدراعظم (رییس اجرائیوی)، و وكالت مردم را دارند؟! دور از عقل است ولی واقعیت دارد. فساد اداری (عدم تصفیه جنگسالاران از قدرت، رشوه، قوم و خویش بازی، واسطه، شناخت، تبعیض، تفتین و . . .) از بالا تا پایین، از مركز تا قرأ و قصبات كشور بال گسترده و سایه افكنده است.

در درون حاكمیت مراكزی وجود دارند كه این فساد را اشاعه داده و پشتیبانی می كند. مافیای مواد مخدر مركز قدرت دیگری است كه تروریزم، جنگسالاری و بروكراسی را در جال خود تنیده توده های محروم و مظلوم و بخصوص روشنفكران و اقشار میانه حال تاب مقابله با این هیولا را ندارد.

به همین خاطر است كه در انتخابات بیشترین تقلب و دزدی را آنانی دارند. لودین در یكی از مصاحبه‌ های خود شفتالو گفتند كه «علاوه بر طالبان، جنایتكاران دیگری هم بودند كه شامل پروسه مصالحه ملی گردیدند؟» فرقی نمی كند كه كی خیانت كرده و كی فرمان قتل صادر كرده، مهم این نیست، بل آنست كه ثبات سیاسی با موجودیت و لو جنگسالاران و قاچاقبران با خائنین ملی حفظ شود. این هم سیاستی است ولی در خدمت عده ی محدود و خصم مردم.

این سیاست با منافع ملی و وحدت ملی شدیداً منافات دارد. مصالحه با مجرمین جنگی و قاتلین ملت گذشته از تشدید نفاق بین ملیت ها، كار انتخابات را به رسوائی كشانید و راه ورود كسانی را به دولت باز نمود كه دستان شان بخون مردم رنگین است. روشنفکران، احزاب سیاسی که نه پول دارند و نه سلاح و دموكراتها و استقلال طلبان شامل طیفی می گردند كه نه زر دارند و نه زور. سرمایه معنوی شان را معرفت و شعور سیاسی می سازد كه با تكیه بر آن، حرف دل مردم را می زنند و مدافع آرزوها و خواسته های آنانند. پاسدار نور در برابر ظلمت اند و با بیرق آزادی بی هراس از رگبار تهدید و ارعاب كه سایه شوم تفنگ و پول بر صندوق های رأی سایه افكنده بود حرف های رُک راست خود را گفتند و نوشتند.

بنا بر سندی كه سازمان ملل در رابطه با مواد مخدر نشر نموده، افغانستان علیرغم كاهش قابل توجه در زرع این مواد طی سال جاری، در صدر كشورهای تولید كننده آن قرار دارد.

درین سند آمده كه حدود ٢٠٠ ملیون نفر با ارزش بیشتر از ٣٠٠ ملیارد دالر درین كار و بار دخیل اند و تجارت سالانه آن به ١٣ ملیارد دالر (٩ ملیار دالر بوسیله تاجران كلان و ٤ ملیارد دالر آن بوسیله تاجران كوچك) میرسد. مافیای داخلی و یاران بین المللی شان با استفاده از وضع بی ثبات دولت، حاكمیت ملوك الطوایفی، فساد اداری، فقر و بیكاری مردم، بهترین استفاده ها را برای رایج كردن این مواد كرده است و از این خوان چرب، تروریزم و جنگسالاری نیز سودهای كلانی می برد. بی بنیاد ترین فكر و عمل، محكوم نمودن دهقانان فقیر برای زرع این مواد و چپه كردن مزارع شان بوسیله نیروهای امنیتی است. زیرا اگر شبكه قاچاقچیان از مستی به این كار رو میاورند، دهقانان ما از مجبوریت و فقط بخاطر سیر كردن شكم خود و اولاد شان دست به زرع آن می زنند.

حال دولت و حامیان بین المللی آن محاسبه كنند كه آیا اراده و توانایی مقابله با این اختاپوت ها را دارند و یا اینكه در حد مجادله لفظی با آنان اكتفا كرده و در خفا برای هر كدام از شبكه ها چراغ سبز نشان خواهند داد تا با خاطر آرام به كار شان مشغول باشند. اگر پلان فرضی چنین باشد، روشن است بغیر از مردم ما و كسانی كه در دنیا بنا به هر دلیلی برای تسكین آلام خود به این مواد رو میاورند متضررین اصلی این سناریو بوده، سود اصلی را سلطانهای مواد مخدر و شهزاده های كوچك آنان؛ جنگسالاران و تروریست ها خواهند برد و كشور ما چندین دهه ی دیگر به مركز قاچاق، جنایت و انواع فساد باقی خواهد ماند و مردمش روی خوشبختی را نخواهند دید.

در دولت اگر وزیری بر ضد جنگسالاری و فساد حركت ولو بسیار كوچكی انجام دهد، قابل تحمل نیست و باید كنار برود. و این احتمالاً ناشی از فشار مرموزی است كه جنگسالاران و مافیای مواد مخدر دولت را در محاصره گرفته اند.

دولت هر قدر به طرف سیستم شدن پیش برود به همان پیمانه غرق در فساد بروكراسی میگردد. حال مردم به وعده های دولت ولو اینكه با نیت پاكش توأم باشد و صادقانه آن را بخواهد باور نمی كنند، چون میدانند توان تحقق خواستهایش را ندارد. مردم در عمل دیدند كه دولت بلد است حرفهای دل خوش كن بزند كه اصلاً قادر به انجام آن نیست. وقتی دولت در برابر حادثه ای قرار گرفت عموماً از دید، موضع و خواست مردم به آن برخورد می كند اما فردایش چون تشویش از عواقب آن دارد و یا هم احتمالاً تهدیدی دریافت كرده بلافاصله لاحول كرده خلاف قرار خود عمل می كند و مردم را در حیرت و تعجب فرو می برد.

توجه:

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد