استاد فضل

مولانا عبدالکبیر (فرخاری)

ونکوور کانادا

استاد فضل

بر پیشگاه (فضل) گهـــر ریز در سخن           بر جیب خــــــــــــود نسیم برد مشک از ختن

دارد تسلسل هنـــــــرش تکیه بر سپهر           از حــــــــــــــــلقه ی نخست فتد شور در یمن

فرشته ی امید کشد بـــــــــال بر زمین           الگوی خــــــــــــــــــلق نیک برد شمع انجمن

همچون صدف پیـــام گهر میدهد زمان            آبستن است مام مسیح طفل بت شـــــــــــــکن

چینم ز باغ صولت این مرد ارجمنــــد            دستم رسد به میوه ی یک شاخــــــــه ی کشن

از رشحه ی که میچکد از پنجه ی قلـم            خشتی نهــــــــــــــــد به کاخ ادب در بن زمن

دوزد بـــــه نسل آتیه ام جامه ی شرف            با سوزن خیـــــــــــــــــال کند بخیــــه پیرهن

آزرده دل ز گردش این چرخ کج مـدار            فصل بهـــــــــــــــــار و بستر گل مامن زغن

(هرگز نمیرد آنکه دلش زنده به عشق)            ثبت است نام (فضل) تو در دفتر چمــــــــــن

مجنونم از فراق تو استاد نــــــــــامدار            قیس است یار کوچــــــــــــه و فرهاد کوهکن

(جوهر) دهد (فروغ) گهی چشم کند بین           گاهی (ثنا) بپای تفــــــــــــــــــــکر زند رسن

دستار (مستمند) چو دیهیم و تاج جـــــم            ریزد به جام شعــــــــر شراب از خــــــم کهن

در قصر دل نشسته رخ شوخ و تابناک            بر دست من گره زده گیسوی یــــــــــــــاسمن

رز را مگو حــــرام گهی بشکفد گللاب           (ساقی) بیار باده حلال است چــــــــــــون لبن

خوانم به صفحه ی نگهش حرف دل نشین

(فرخاری) حرف ناب نگهدار از لجن

تاریخ ارسال به «اصالت»:

Sat, 7 Jun 2014 12:48:55

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد