وطن

مولانا عبدالکبیر (فرخاری)                                                     ونکوور، کانادا



اقتدا به محترمه صالحه (وهاب واصل)

وطـــــن

کاش بینم گرمی رخســارجانـــــانت وطـــــن           گل شگفت ازفرق سرتاپای دامانـــت وطـــن

رزم وپیکارت دهدبرنـسل نـــودرس زمــــان           بازیابی ازهنربـــردرد درمـــانـــت وطـــــن

سالها افتم به خـــاک درگهــت شــام وسحــــر          کی بجاآرم به قـــدرذره احــسانــت وطــــــن

دامن اندیشه راگستــــرده دارم روزوشــــــب           پاک سازم گردوخاک ازبال مژگانت وطـــن

تاستردی ازدوچـــشم بــــی پــــدر در یتیـــــم           کورمی بیند لب شاداب و خنـدانــت وطــــن

میکشد انگشتری فـــرزنــد نیــک اندیش تـــو          چون عروس نازنین برکلک دستانت وطـــن

چون رسددستم به شاخ نخل صلح وروشـــنی          میبرم تا قصرگردون خشت ایوانت وطــــــن

بی ادب دست ستم گرمـــیکشد از آستــیــــــن          میخورد برفرق آن چون گوی چوگانت وطن

گرنگیری دست استبداد سرکش بــــی دریـــغ          میگزد روزی ترا با نیش ثعبــانـــت وطــــن

مشت نادان رادرآغوشت بپروردی بــه نــــاز         ریده اند درکلبه و نان و نمکدانـــت وطـــــن

دشمن دون را مده قدرت که می بینی همــــی          میکشد ازریشه این ناپاک دندانـــت وطــــــن

میهن افسرده ام افسرده تــــر ســــازد تــــــرا          طالب ازچرک نهاد خویش بنیانــت وطـــــن

هرکه چشم بدکشاید طرف کوه و صـخره ات           سنگ گردد درگلویش لقمۀ نانـــت وطــــــن

گفت (فرخاری) به گوش دل به نظم آتشین

میبرد برچرخ کیوان عهدوپیـمانت وطـــــن

Wed, April 14, 2010 06:49

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد