مولانا عبدالکبیر فرخاری
به مناسبتِ هشتم مارچ
زن
نازک است اندام زن در ساخت چون تار پرند
قدرت زن از سکوی علم میتازد به مهر
گر نگیرد درس و دانش از کتاب روزگار
تا نگیرد مغز انسان نور دانش فی المثل
زاده دامان پاکش نکته سنج و (کامبخش)
چشم کور شرق را نبود تمیز خیر و شر
چهار دیوار خرافات است سد راه تو
نزد نادان زن ندارد یک سر مو اعتبار
نیک میآرا زبان و فکرت بیدار خود
چادر عفت به سر کن می درا در انجمن
کار کن بیرون برا بخروش چون بلبل به باغ
چشم بیمارت اگر آید به مرآت خیال
یاور مرد است زن (فرخاری) مادام الحیات
میتواند چرخ گردون را کند از جا بلند
سرمه می ساید به چشم نه فلک فکر فرند
در حصار و پرده اوهام می افتد به بند
کی بداند مرد نادان فرق زن تا گوسفند
در کنارش پرورشگاه ادیب و ارجمند
دست بیداد زمان زنجیر در پایش فگند
تنگنای زندگانی را به روی خود ببند
توتیا در چشم کوران کی بافتد سودمند
سرخی لب بده بر مردمان خود پسند
حرف ملا را نمی یابی بجز مشت چرند
در میان کژدم فقر و ذلالت تا به چند
می فتد در پای دل زلف دراز چون کمند
گر نباشد ناگزیر افتد به چنگال گزند