زادروز لنین، روز شرمندگی ما
ا. م. شیری
۳۱ حمل ۱۳۹۲
ما از توانائی مقابله کامل با انواع افکار و ایده های منحط ایده آلیستی برخوردار بودیم و هستیم، ولی چون رخوت و سستی، گریز از جمع و تمایل شدید به سکتاریسم و فرقه گرائی بر ما مستولی شده، از دفع تهاجم سراسری ارتجاع بورژوازی به انسان و انسانیت، به کارگران و زحمتکشان، به افکار و اندیشه های پویا و ترقیخواهانه عاجز ماندیم، زادروز لنین را با شرمندگی برگزار می کنیم.
روز ۲۲ آوریل امسال، ۱۴۳ سالگی ولادیمیر ایلیچ لنین، آموزگار پرولتاریای جهان، انقلابی نابغه، فیلسوف، متفکر و نظریه پرداز، بنیانگذار مارکسیسم- لنینیسم، حزب انقلابی بلشویکها، حاکمیت شورائی است که با رهبری انقلاب اکتبر راه کاملا نوینی را در پیش پای بشر گشود.
لنینیسم، تئوری راهنمای عمل توده های کار و زحمت است.
رفقای زحمتکش! «اگر شما متحد نشوید، و قدرت دولتی را بدست نگیرید، هیچکس به شما کمک نخواهد کرد». این است ماهیت لنینیسم! لنین گفت: «ما خیال پرداز نیستیم! ما میدانیم که هر کارگر ساده و هر طباخی اکنون نمیتواند کشور را اداره کند». لنین معتقد بود که «زحمکشان باید اصول و رموز کشورداری را فرابگیرند. این درست نیست که کشور را فقط طبقات باصطلاح بالا، فقط ثروتمندان یا آموزش دیدگان مکتب طبقات بالا میتوانند اداره کنند».
لنین، مرحله امپریالیستی سرمایه داری، این بالاترین و هارترین مرحله سرمایه داری را تئوریزه کرد، به بشریت آموخت.
بر کسی پوشیده نیست که جامعه انسانی به دو بخش کاملا متفاوت و متضاد اقلیت و اکثریت تقسیم شده است. در حالیکه اقلیت، خود را «نخبه» و «طبقه خلاق» مینامد و اکثریت را تحقیر میکند، آنها را خفاش، گاو، بی سر و بی پا میشمارد، لنین اکثریت را «میلیونها، دهها میلیون زحمتکش، گلها، قدرت و آینده جامعه میشناخت.
این مفاهیم انسانی که تا سالهای نود سده گذشته میلادی در بخشی از جهان، بنحوی از انحا، عملا تحقق یافته بود، پس از تخریب و تجزیه اتحاد شوروی و «بلوک شرق» جای خود را به ابتذال و ایده آلهای پست و مصرفگرائی، مبارزه برای فرد و فردگرائی، ابتذال فکری و سقوط اخلاقی داد. شوهای «هنری»، سریالهای تلویزیونی بی معنی، فیلمهای هالیوودی، بازیهای رایانه ای، سرگرمی های صد تا یک ثنار، نوشته ها و رمانهای بی محتوا، فقط و فقط پوچگرائی را در اذهان عمومی حقنه میکنند. علم، صنعت، تولید، هنر، ادبیات، اخلاق بتدریج از جامعه انسانی رخت برمیبندند، خشونت، قتل، کشتارهای جمعی جایگزین، مهرورزی و عشق به انسان، محبت، ادب و احترام شده است، اندیشه نیک، عقلانیت، منطق و فرزانگی خوار شمرده میشود و بنیان جامعه و خانواده با خطر جدی مواجه شده است. حقوق انسانی، در مسئله ازدواج همجنسگرایان خلاصه میشود.
امروز توده های کار و زحمت به چشم خویش می بینند که چگونه «چاقها» چاق تر میشوند و «لاغرها» لاغرتر. فقر، گرسنگی، بیکاری و بی خانمانی اکثریت عظیم جامعه بشری را جدا تهدید می کند. احساس یأس و بی اطمینانی از فردای خود و فرزندان خویش همه آحاد جامعه را در خود غرق کرده است . . .
زاد روز لنین، در عین حال، روز شرمنگی ماست. چرا که ایده های انسانی، انقلابی و رهائی بخش او را علیرغم توان درک دقیق و توضیح علمی مشکلات و معضلات اجتماعی، قدرت سازماندهی و مبارزه، اما صرفا بعلت بی ارادگی و بی عزمی تحقق نبخشیدیم، تقدس مالکیت خصوصی و استثمار انسان بواسطه انسان را به آرشیو تاریخ نسپردیم. بورژوازی، مافیای پول و مواد مخدر توانست با طرح مسائل و موضوعات انحرافی و غیرلازم برای انسان، ما را دچار تفرقه و پراکندگی سازد، به بحث های بی سرانجام مشغول دارد، شور انقلابی را از ما بازستاند.
ما از توانائی مقابله کامل با انواع افکار و ایده های منحط ایده آلیستی برخوردار بودیم و هستیم، ولی چون رخوت و سستی، گریز از جمع و تمایل شدید به سکتاریسم و فرقه گرائی بر ما مستولی شده، از دفع تهاجم سراسری ارتجاع بورژوازی به انسان و انسانیت، به کارگران و زحمتکشان، به افکار و اندیشه های پویا و ترقیخواهانه عاجز ماندیم، زادروز لنین را با شرمندگی برگزار می کنیم.
باشد که با درک مسئولیت انسانی خود، بر مایه های شرمندگی مان فائق آئیم و رهروان گردن افراشته راه لنین باشیم.
توجه!
کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است
کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد
Copyright©2006Esalat