۲۸ می ۲۰۰۷

افغانستان در سطح جهان مقام اول را دارد

)اما متاسفانه در کشت، توليد، قاچاق و ترافيک مواد مخدر(

)راد مرد  -اسکاری)

An Afghan farmer collects raw opium from poppies, in a village outside Balkh province, about 310 miles north of Kabul May 6, 2006.

Picture: REUTERS/Ahmad Masood 

بنا بر گزارش دفتر مواد مخدر سازمان ملل (UNODC)، تعداد مصرف كنندگان انواع موادمخدر در جهان رقمى حدود ۱۸۵ ميليون نفر برآورد شده كه % ۳ جمعيت جهان را شامل مى شود و۷۴٪ آن را سنين ۱۵ تا ۶۴ ساله تشكيل مى دهد.براساس ارزيابى هاى انجام شده، مشتقات شاهدانه بويژه ماريجوانا، عمده ترين ماده مصرفى در جهان است. مواد محرك از نوع (آمفتامين ها، متاآمفتامين ها و اكستسى) با مجموع ۳۰ ميليون مصرف كننده، در رديف دوم قرار دارد.

مواد افيونى شامل هروئين، ترياك و مرفين با ۱۵ ميليون و كوكائين با ۱۳ ميليون مصرف كننده نيز در رديفهاى سوم و چهارم قرار دارند. همين برآوردها نشان مى دهد كه آينده بازار هروئين در جهان به وضعيت توليد در افغانستان متكى است و شواهد بر افزايش قابل توجه كشت خشخاش در افغانستان به عنوان محل توليد سه چهارم ترياك جهان، طى سنوات اخير، دلا لت دا رد. اضافه مى نمايد كه سطح كشت جهانى خشخاش در سال ۲۰۰۳ با % ۶ كاهش، در مقايسه با سال قبل از آن به رقمى معادل ۱۶۹هزار هكتار بالغ گرديده است. در سال ۲۰۰۳ حدود % ۹۰ خشخاش جهان در سه كشور افغانستان، ميانمار و لائوس كشت شده است.

البته بدليل اقدامات انجام شده در راستاى معاش جايگزين براى دهقانان و امحاء مزارع و افزايش آگاهى توليد کنندگان خشخاش، شاهد كاهش كشت در ميانمار و لائوس و متأسفانه افزايش سطح ارا ضى زير كشت در افغانستان به ميزان % ۸ در مقايسه با سال قبل از آن بوده ايم.

با اين وجود از مجموع ۱۶۹هزار هكتار اراضى زير كشت خشخاش در سال ۲۰۰۳ ميلادى، در جهان ۴۷۶۵ تن ترياك توليد شده است. در حال حاضر بيش از ۸۰ هزار هكتار از اراضى افغانستان زير كشت خشخاش است كه با توجه به شرايط آب و هوايى مناسب، از هر هكتار ۴۵ كيلوگرام ترياك برداشت مى شود (اين موضوع در جنوب شرق آسيا معادل ۱۳ كيلوگرم ترياك در هر هكتار مى باشد كه قابل توجه است).

افغانستان با توليد ۳۶۰۰ تن ترياك در سال ،۲۰۰۳ در حقيقت عرضه كننده ترياك جهان بوده است. شواهد نشان مى دهد كه توليد ا فغانستان ب تا مرز ۸۰۰۰ تن در سال خواهد رسيد. بگونه اى كه هيأت اعزامى سازمان ملل به اين كشور در ماههاى مارچ و اپريل ،۲۰۰۴ اين ادعا را مورد تاييد قرار داده است!

ارزيابى هاى سازمان ملل حكايت از آ ن دارد كه مبدأ اصلى حدود % ۹۰ ا ز مواد افيونى موجود در اروپا، افغانستان است و مسير بالكان هنوز به عنوان عمده ترين مسير ترانزيت هروئين از مبدأ افغانستان به مقصد اروپا محسوب مى شود. همچنين اغلب محموله هاى ترانزيتى از مبدأ افغانستان به آسياى ميانه را هروئين تشكيل مى دهد و اين در حاليست كه محموله هاى ترانزيتى از طريق ايران و پاكستان غالباً ترياك و مرفين است. ضمناً گزارشات واصله حكايت از وجود دهها آزمايشگاه خانگى توليد هروئين در شرق و شمال شرق افغانستان و در نزديكى مناطق مرزى دارد.

به گفته نماينده عالى سازمان ملل در افغانستان، با افزايش توليد ترياك در اين كشور و نابود شدن زيربناهاي اقتصادى افغانستان در طى ربع قرن اخير و بدليل بروز جنگهاى مختلف، حدا قل ۱۰ سال وقت لازم است تا صنايع توليد اين ماده مخدر در كشور افغانستان بطور كامل از بين برود. وي اضافه مى نمايد كه ارتباط باندهاى مافيايى، تروريسم بين المللى و وجود دستهاى پنهان، پيچيدگى موضوع را چندين برابر كرده و حجم گسترده تجارت و گردش مالى ۱۵۰۰ ميليارد دالر در سال و فعاليت بيش از ۱۰ ميليون نفر در رابطه با قاچاق موادمخدر، مؤيد اين موضوع مى باشد. بايد گفت كه درآ مد نا شى از توليد مواد مخدر در افغانستان (ترياك و مشتقات آن) در سال ۱۹۹۹ ميلادى، ۲۵ ميليارد دالر اعلام شده در حاليكه تنها ۱۸۵ ميليون دالر آن به دهقانان افغانى رسيده ! يعنى كمتر از % ۱ و مابقى سود نا شى ا ز اين تجارت مرگ (بالغ بر %۹۹) نصيب سوداگران، دلالان و باندهاى مخوف مافيايى شده است.

بعد از حوادث ۱۱ سپتامبر، سقوط طالبان كشت خشخاش و توليد مواد مخدر شتاب فزاينده اى به خود گرفته و متأسفانه تحرك سريع باندهاى مافيايى، وضعيت نابسامان اقتصادى، بازگشت مهاجرين و مهمتر از همه فقدان حاكميت با ثبات و مقتدر در افغانستان، بر دامنه اين تهديد افزوده است. اداره مبارزه با مواد مخدر دريک اطلاعيه ديگر اعلام کرد ، تولید تریاک در افغانستان در سال ۲۰۰۴ در مقایسه با سال ۲۰۰۳ با ۶۴ درصد افزایش به بیش از چهارهزار تن رسید .

اداره مبارزه با مواد مخدر سازمان ملل همچنین اعلام کرده است که میزان تولید هرویین در افغانستان در سال 2004 ، بیش از 500 تن بوده و این در حالی است که تقاضای جهانی هرویین بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ تن است . با توجه به روند روبه رشد تولید مواد مخدردر افغانستان پیش بینی میشود در سال ۲۰۰۵ عرضه جهانی هرویین ا ز تقاضای آ ن پیشی می گیرد و این وضعیت سوداگران مرگ را به یافتن بازارهای تقاضای جدید ترغیب خواهد کرد که پیامد آن ، تهدید هرچه بیشتر امنیت اجتماعی در سطح بین المللی است.

 بر اساس آمارهای سازمان ملل ، همه ساله بیش از یکصد هزار نفر در جهان بر اثر مصرف هرویین جان می بازند . افزایش تولید و قاچاق مواد مخدر در افغانستان در حالی صورت می گیرد که پس از سقوط طالبان و باحضور نیروهای خارجی و نهادهای بین المللی در این کشور انتظار میرفت تولید این پدیده شوم در افغانستان ریشه کن شود .اما در عمل ته تنها چنین نشد ، بلکه با افزایش عرضه مواد مخدر بویژه هرویین ، حتی بیش از تقاضای جهانی نیز ،روبرو هستیم . ناظران سیاسی ، یکی از دلایل اصلی افزایش مواد مخدر در افغانستان را حضور نیروهای خارجی و عملکرد آنان در این کشور می دانند .

زیرا دولت انگلستان که بعد از دخالت نظامی مشترک آمریکا و انگلیس درافغانستان مسئولیت مبارزه با مواد مخدر را برعهده گرفته است ، تاکنون اقدام جدی برای مبارزه با کشت خشخاش در این کشور انجام نداده است .از آنجا که کشورهای غربی مقصد اصلی جذب قاچاق مواد مخدر در افغانستان هستند ،گفته میشود مافیای موادمخدر در این کشورها با بهره گیری از توان بالای مالی خود درنهادهای قدرت نفوذ کرده و مبارزه جدی با مواد مخدر را با مانع روبرو کرده است .در هر حال ،مبارزه جدی با مواد مخدر در افغانستان نیازمند عزم ملی، همکاریهای فنی و مالی بین المللی است .

آمریکا و برخی دیگر ا ز کشورهای غربی بخاطرنابودي القاعده و طالبان و برقراری دموکراسی به افغانستان لشکرکشی کردند اما در عمل نه تنها برنامه های انها در حد شعار باقی ماند ، بلکه عملکرد ا ين نیروها در افغانستان مشکلات و معضلات جدیدی را تحمیل کرده است . رفتار و عادات نیروهای غربی حاضر در افغانستان با سنتهای ملی و مذهبی افغانستان کاملاً ناسازگار است . برهمین اساس رفتار این نیروها تاثیر بسیار نامطلوبی بر جامعه سنتی بخصوص نسل جوان افغانستان دارد .

علاوه براین ، کشورهای غربی با درپیش گرفتن سیاستهای برنامه ریزی شده در قالب فعالیتNGO ها و موسسات وابسته آنها، فرهنگ و ارزشهای غربی را با هدف کم رنگ کردن اعتقادات و ارزشهای سنتي در افغانستان رواج می دهند. دولت انگليس مبلغ ۷۰ ميليون پوند (۱۱۲ ميليون دالر) را طي يك برنامه ۳ ساله براي ايجاد مرکزمبارزه با موادمخدر اختصاص داده است. با اين پول، ۵۰ كارشناس انگليسي آموزش واحد هاي مبارزه با مواد مخدر افغانستان را آغاز كرده اند.

فارغ التحصيلان اين دور هسته محوري بخش جديد مبارزه با مواد مخدر در پوليس ملي را كه اداره مبارزه با موادمخدر ناميده مي شود تشكيل خواهند داد. دولت انگليس همچنين قصد دارد تا تجهيزات دراختيار پوليس مرزي افغانستان قرار دهد تا به منظور بستن گذرگاههاي قاچاق موادمخدر در طول مرزهاي ايران، پاكستان و تاجيكستان به سرعت به مناطق دوردست برسد. با اين وجود، متاسفانه تاكنون مقدار بسيار اندكي از منابع مالي و كمك هاي وعده داده شده از سوي انگليس پرداخت شده است.

بااندوه زياد، ازيکطرف درکشورهنوزتفنگ وتفنگداروفرمانده وپاتکدارازحاکميت فراوان برخورداراست وازجانب ديگرعدم علاقه مندي براي نابودي اين ماده کشنده ازجانب قدرتمداران به نظرميرسد که اين مشکل خانمانسوزبه اين زودي حل نخواهد شد .

با وجود تلاشهايي كه براي توقف توليد ترياك در افغانستان در دست انجام است بهنظر ميرسد اين مشكل روز به روز وخيمتر ميشود و اين درحالي است كه طالبان بيش از هر گروه ديگري از ادامه توليد و قاچاق مواد مخدر در افغانستان سود ميبرد . فساد، جنايت و اعتياد تنها بخشي از معضلاتي است كه توليد و قاچاق ترياك براي افغانها به ارمغان آورده است .

فهرست مشكلاتي كه مواد مخدر براي افغانستان بهوجود آورده بهمراتب طولانيتر است در حالي كه طالبان بيشترين سهم را از درآمدهاي ناشي از توليد ترياك و قاچاق آن دارد.

افغانستان همين اکنون ۹۰ درصد ترياك دنيا را توليد ميكند و تلاشهاي صورت گرفته براي كاهش توليد اين ماده مخدر تاكنون هيچ ثمري نداشته است .به دنبال شكست سياست امحاء مزارع خشخاش احتمال تغيير استراتژي دولتهاي غربي براي كاهش توليد مواد مخدر در افغانستان بيش از هر زماني در گذشته قوت گرفته است . دولتهاي برلين، پاريس و روم به همراه سران ناتو در حال بررسي ايدهاي هستند كه در صورت تصويب تحولي بنيادين در توليد مواد مخدر در افغانستان بهوجود خواهد آورد .براساس طرحي كه از سوي اروپاييها تدوين شده كشت خشخاش در افغانستان قانوني ميشود و امكان خريد محصول خشخاش كشاورزان افغان از سوي دولت افغانستان يا شركتهاي واسطه فراهم ميآيد.

در اين چارچوب دهقانان قادر خواهند بود محصول خشخاش خود را با همان قيمتي كه قاچاقچيان مواد مخدر خريدار آن هستند بهواسطههاي رسمي بفروشند.

در ادامه، اين خشخاش براي توليد دواهاي مسكن و ساير محصولات در اختيار شركتهاي دواسازي قرار ميگيرد .يكي از فرماندهان ارشد ناتو ميگويد: شيوههاي متعارف براي نابودي مزارع خشخاش و كاهش كشت اين محصول ثمربخش نبوده است .وي ميافزايد: در صورت اجراي درست طرح قانونمند كردن توليد و تجارت خشخاش ميتوان مانع از فروش خشخاش به گروههاي غيرقانوني توليد و قاچاق مواد مخدر شد و از اين طريق توليد مواد مخدر را كاهش داد.

نگاهي گذرا به آمار مربوط به توليد مواد مخدر در افغانستان مؤيد اين ديدگاه است. دايره مبارزه با جنايت و قاچاق مواد مخدر سازمان ملل متحد (UNODC) از رشد ۴۹ درصدي توليد خشخاش در افغانستان طي سال ۲۰۰۶ ميلادي در قياس با سال قبل از آن و توليد حدود ۶۱۰۰ تن خشخاش در اين كشور خبر ميدهد.

بخش اعظم درآمدهاي ناشي از توليد ترياك كه نزديك به سه ميليارد دالر در سال برآورد ميشود به طالبان ميرسد كه توانسته طي ماههاي اخير كنترول اكثر مناطق جنوبي را از دست ناتو و نيروهاي دولتي خارج كند .بدتر آنكه بيثباتي افغانستان مبارزه با توليد ترياك را بيش از هر زماني در گذشته دشوار كرده است.

زلمي افضلي، سخنگوي وزارت مبازه با مواد مخدر گفته بود اگر طي ماههاي آتي در افغانستان آرامش برقرار نشود سال ۲۰۰۷ شاهد رشد قابل توجه توليد ترياك خواهد بود.

به اعتقاد سازمان ملل متحد بسياري از مقامات دولت در توليد و قاچاق مواد مخدر دست دارند. گستره اين مشاركت به حدي است كه حتي برادر حامد كرزي، يكي از مظنونان به دست داشتن در اين تجارت كثيف است .نيروهاي ائتلاف و دولت تا اين مقطع همه تلاش خود را بر نابودي مزارع خشخاشي كه محصول آنها براي توليد ترياك و هروئين مورد استفاده قرار ميگرفت و متقاعد كردن دهقانان فقير به برگزيدن محصولات جايگزين بهجاي خشخاش متمركز كرده بودند.

ايالات متحده از اين برنامه حمايت ميكند اما نتيجه عملي اين برنامه متمايل شدن دهقانان فقير به سوي طالبان بوده است .به اعتقاد آمريكاييها قانونمند كردن كشت ترياك هم مخاطرات خاص خود را دارد . منتقدان اين طرح هشدار ميدهند مادامي كه برخي مقامات دولتي با گروههاي بزرگ قاچاق مواد مخدر همكاري ميكنند قانونمند كردن كشت خشخاش تنها راه را براي اشاعه كشت اين محصول و توليد ترياك و هروئين بيشتر هموار ميكند و در عمل نتيجه ديگري نخواهد داشت.

همچنان وزارت امور خارجه ايالات متحده با انتشار گزارش سالانه خود پيرامون توليد و عرضه مواد مخدر در عرصه جهاني از افزايش توليد ترياك در افغانستان طي سال ۲۰۰۶ ميلادي به سطحي بيسابقه در تاريخ اين كشور پرده برداشت .در اين گزارش تشديد روند قاچاق مواد مخدر از افغانستان به خاورميانه و اروپا و افزايش ۲۵ درصدي توليد ترياك در افغانستان طي سال گذشته ميلادي مورد تأكيد قرار گرفته است.

به اعتقاد واشنگتن بين افزايش بيسابقه توليد و قاچاق مواد مخدر و احياي تحركات طالبان در افغانستان رابطه مستقيمي وجود دارد . ارزش ترياك توليد شده در افغانستان طي سال ۲۰۰۶ ميلادي حدود ۱/۳ ميليارد دالر تخمين زده شده است . در اين گزارش از دولت كرزي، بهدليل ناكامي در جلوگيري از كشت خشخاش، توليد ترياك و قاچاق مواد مخدر در اين كشور انتقاد شده است.

درعين حال ريس کميته مبارزه با مواد مخدرايران ميگويد : در دو سال اخير افغانستان به مركز توليد هرويين فشرده با درصد خلوص بالا تبديل شده است و اين بحراني است كه هماكنون زنگ خطر جدي را براي كشورهاي منطقه و در آيندهاي نه چندان دور براي كشورهاي جهان به صدا در آورده است.

وي در اجلاس بررسي روند كنترول پيشسازههاي مواد مخدر ضمن اشاره به موضوع پيشسازهها و سوءاستفاده از آنها گفت: نميتوان از موضوع اصلي افزايش غيرقابل تحمل كشت خشخاش(توليد مواد مخدر) در افغانستان به راحتي گذشت .وي گفت: به عبارت روشنتر رشد غيرعادي و غيرقابل تحمل توليد مواد مخدر در افغانستان نميتواند تأثير خود را در افزايش جذب پيشسازهها به همين منطقه بر جاي نگذارد.

موصوف گفت: به دليل وفور ترياك افغانستان، كانونهاي جديدي جهت جذب پيشسازهها در توليد هرويين ايجاد ميشود. يعني ترياك توليد شده در افغانستان به حدي ارتقاء يافته كه لابراتوارهاي زيرزميني ساير كشورها را نيز ميتواند تحت پوشش قرار دهد و اين افزايش توليد به دنبال خود پيشسازههاي مربوطه را از هر نقطه دنيا به كانون توليد هرويين ميكشاند .

در قاچاق و سوءاستفاده از پيشسازهها سه چرخه اصلي محل توليد، مسير عبور و محل مصرف وجود دارد و براي نتيجهگيري مطلوب از اين گونه نشستها ميبايست نگاه فراگير و جامعي به همه ابعاد چرخه مذكور داشت .براي نيل به اهداف كنترولي و تبادل اطلاعات مناسب و به موقع در زمينه قاچاق پيشسازهها ميبايد سيستم توانمند مشاركت اطلاعاتي فراگير براي مبارزه با اين انحراف را ميان كشورهاي توليدكننده و مسير عبور و مصرفكنندگان ايجاد كرد . بحراني كه در حال حاضر كشورهاي منطقه و در آيندهاي نه چندان دور كشورهاي جهان را به چالشي جدي ميكشاند، موضوع توليد هرويين از نوع كريستال است و متأسفانه اين مسئله در سالهاي اخير زنگ خطر جدي را به صدا در آورده است.

افزايش توليد ترياك در افغانستان لاجرم ظرفيت و قابليت تبديل ترياك به هرويين و مرفين را افزايش داده و به تبع آن موجبات گسترش دامنه قاچاق پيشسازهها به مقصد افغانستان از مسيرهاي گوناگون در منطقه را پديدار خواهد كرد .اگر نيروهاي غربي به واقع عزم و اراده جدي سياسي جهت برخورد با توليد و توزيع مواد مخدر در نقطه كانوني آن در افغانستان را داشته باشند ميتوانند در شرايط جديد يعني در مرحله كنوني توليد مواد مخدر با سهولت به مراتب بيشتر به اين كار همت گمارند.

انتوني مارياكوستا، مدير دفتر مبارزه با موادمخدر ملل متحد ، چيز عجيبي در بازار ترياك جهاني در جريان است كه شايد باعث ايجاد مشكل گردد. ترياك يك متاع است گرچه يك كالاي غير قانوني مي باشد. اما بايد قانون اقتصادي عرضه و تقاضا برآن تطبيق شود. تقاضاي جهاني سالانه براي ترياك به ۴۵۰۰ تن مي رسد. سال گذشته تنها در افغانستان ۶۱۰۰ تن ترياك توليد شد. توليد ترياك تنها در كشور ۳۰ درصد بيشتر از تقاضاي جهاني براي آن مي باشد. از نگاه نظري قيمت هيرويين بايد سقوط كند، اما در عمل اين كار صورت نگرفته است. راز اين كار در كجا نهفته است؟

آيا ترياك، قانون عرضه و تقاضا را ناديده مي گيرد؟ اما در گذشته ها چنين چيزي نبود. در سال ۲۰۰۱ قيمت ترياك وقتي چند برابر قيمت سال ۲۰۰۰ شد كه طالبان توليد ترياك را در مناطق تحت كنترول شان ممنوع ساختند. پس چرا با افزايش توليد در سال گذشته قيمت ترياك در بازار سقوط نکرد؟

تخمين هاي اوليه نشان مي دهد كه كشت خشخاش امسال نيز افزايش خواهد يافت و اين كار مي تواند انگيزه خوبي براي فروش ترياك ايجاد کند. اما قيمت ها از ثبات برخوردار اند. قيمت ترياك در محل هاي توليد در حال كاهش است، اما كاهش آن چشمگير نمي باشد. هر كيلو ترياك در سال ۲۰۰۶ به ۱۲۵ دالر به فروش مي رسيد در حاليكه يك سال قبل برآن قيمت هر كيلو ترياك ۱۵۰ دالر بود. قيمت ها در مناطق مختلف ازهم متفاوت است، زيرا اين كشور از نگاه تجارت نيز ناهمگون است. اما به صورت كل كاهش در قيمت ترياك، با درنظرداشت ۵۰ درصد افزايش در سال ۲۰۰۶ بسيار اندك است.
قيمت هيرويين در بازار هاي غربي نيز ثابت است، در حاليكه هيرويين خالص تر مي شود. اين نشانه اي است بر موجوديت مقدار قابل ملاحظه موادمخدر.

آيا دهقان ها ترياك را ذخيره مي كنند؟ اين كار محتمل نيست. برخلاف كوكائين، ترياک عمر طولاني دارد و مي تواند به حيث يك متاع و يك پشتوانه دارايي ذخيره شود.

اما چرا دهقان هايي كه به سختي امرار معاش مي كنند بالاي ذخيره يك مليارد دالري نشسته و ازآن استفاده مي كنند در حاليكه عقل سليم حكم مي كند كه قيمت هاي مي تواند به آساني سقوط كند؟
يك نظر اين است كه ممكن بازار هاي ديگري براي فروش ايجاد شده باشد كه ما از آن اطلاع نداريم و شايد اين بازار ها درآسيا باشند. اگر بازار هاي جديد
۱۵۰۰ تن ترياک را جذب مي كردند، واقعات دستگيري قاچاقبران موادمخدر و استفاده بيش از حد آن افزايش مي يافت، تااكنون چنين چيزي به مشاهده نرسيده است. پس ترياك در كجاست؟ به نظر من يك توضيح ناخوشايند وجود دارد كه نشان مي دهد چرا قيمت ترياك پايين نيامده است؛ قاچاقبران بزرگ به ذخيره نمودن آن پرداخته اند. قاچاقبران موادمخدر رابطه خاصي با گروه هاي شورشي و تروريستي مانند طالبان و القاعده دارند. بي ثباتي به كشت خشخاش فرصت مي دهد. ترياك حمايت را مي تواند بخرد و پول آن را به مصرف خريد سلاح برسد. اين كار محيطي را به وجود مي آورد كه دست اندركاران بزرگ موادمخدر با شورشي ها و القاعده مي توانند آزادانه به كار خود ادامه دهند. ترياك مانند چسپي است كه رابطه ميان گروه ها را تأمين مي كند، اگر قيمت ها پايين بيايد اين گروه ها ازهمه بيشتر متضرر مي شوند. به نظر من قاچاقبران بزرگ به ذخيره نمودن ترياك به حيث يك مانع در برابر كاهش قيمت آن و وسيله اي براي تمويل جنگ در افغانستان و جاهاي ديگر اقدام نموده اند.

به خاطر اينكه نيروهاي ناتو از اين نگران اند كه با پشتيباني از عمليات تخريب كشتزار ها دشمني دهقانان را جلب خواهند کرد، و به دليل اينكه دولت افغانستان با دواپاشي بر مزارع خشخاش مخالف است، دستگيري قاچاقبران بزرگ شايد يگانه راه به صرفه به خاطر ايجاد اخلال در بازار خريد و فروش ترياك باشد. قدم درست ديگر تهيه فهرستي از قاچاقبران عمده موادمخدر افغانستان است. اين جنايتكاران بايد توسط پوليس بين المللي دستگير شده، دارايي هاي شان ضبط شده، گشت و گذار شان ممنوع شود و در حالاتي كه ممكن باشد براي محاكمه به كشور هاي خارجي تحويل داده شوند. كار بيشتري به خاطر محو ترياك و تخريب انبارها و لابراتوار هاي توليد هيرويين صورت بگيرد.

اين کار چندان آسان نيست. اما دستگيري در محل توليد، آسان تر از تلاش براي دستگيري محموله هايي است كه به واحد هاي كوچكي تقسيم شده و در مناطق كوهستاني و دشت ها پراگنده مي شوند. همسايه هاي افغانستان يا در تجارت موادمخدر دست دارند و يا خود از آن متضرر مي شوند و به همين خاطر آنها بايد بخشي از يك راه حل باشند. آنها مي توانند با تبادله اطلاعات و حفاظت از سرحدات خود باعث دستگيري مقدار بيشتر ترياك شوند. در حال حاضر كمتر از يك چهارم هيرويين جهان كشف و ضبط مي شود و در مقايسه با آن نيمي از كوكائين توليد شده در سطح جهان دستگير مي شود. اما اگر توليدات اضافي رديابي شده و نابود شود و اگر فعاليت هاي تطبيق قانون بهبود يابد، دستگيري محموله هاي موادمخدر به تنهايي نمي تواند مشكل توليد ترياك افغانستان را حل نمايد. تلاش بيشتر به خاطر تشويق دهاقين به فاصله گرفتن از توليد ترياك صورت بگيرد واين كار با فراهم آوري بديل وسيله امرار زندگي براي آنها عملي شده مي تواند. از همه مهمتر اينكه كشور هاي مصرف كننده، بايد در جهت سركوب اعتياد در كشور هاي شان اقدامات جدي انجام دهند. اگر تقاضا براي هيرويين كم مي بود، بازار ترياك كساد مي گرديد. استفاده درارايه ي اماروارقام ازمنابع خبري.

 

  

 

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد

Copyright©2006Esalat

 

www.esalat.org