یکشنبه، ۲۶ سپتمبر ۲۰۱۰

مسوولیت مقالات، مطالب و نبشته های نشر شده در «دیدگاه ها» به دوش نویسنده گان آنها میباشد

  
سنجر غفاری

*     *     *

 

کابل نفاق را نمی پذیرد

کابل شهر زیبا و پایتخت خانۀ مشترکِ همه افغانها است. ارتفاعات آسمائی و شیر دروازه اش افتخار و سربلندی شهر همه گان میباشد. مرکز علم و دانش، گهواره تمدن بزرگ افغانی، مهد افتخارات ملی، جایگاه اش در قلب هر افغان همانند مرکز مقاومت و جانبازی، تصمیم گیری مشترک علیه دشمنانش میباشد. کابل تفرقه را هرگز نپذیرفته، نفاق را دشمن سعادت ملی پنداشته. نفرین و محکوم میدارد. آغوش کابل دیگر هیچگاهی برای نفاق افگنی و مصیبت ها باز نیست. سالم اندیشی مردمانش آسمان کابل را پاک و پُر نور نگهداشته است. افسوس که امروز کابل در نبود کابلیانش خون می گیرید. روشنی روز های گرم و آفتابی اش را قلب های روشندلان چهار اطراف کابل منور ساخته است. شارگهای عمده و پیوند دهنده، دروازه های باز اش محبت آفرین است. هرباریکه کابل تهدید به نفاق میگردد خون آلود و وحشت زده میشود. فضای کابل توانائی پذیرش و هضم اهداف تحمیلی را ندارد طوفانی و خشمگین شده عکس العمل جدی در مقابل اش از خود نشان میدهد. دستان غیر و ناپاک آلوده گی ها و ناملایمتی ها را به دامان کابل با خود آوردند. کُشتند و غارت و ویرانی نمودند، فاجعه ها آفریدند. مگر کابل و مردمان اش خصلت و اصلیت شان را حفظ نموده. مصیبت ها ی تحمیلی اجانب را صبورانه پشت سر گذشتاندند. متحمل تلفات و خسارات بیش از حد گردیدند. اما دیگر نمیخواهند تا کابل به مرکز امراض سمت پرستی، قوم و قبیله سازی های ضد منافع همگانی مبدل گردد. نباید کابل را به یک ارگانیزم مریض مبدل ساخت تا مکروبش سراسر کشور را آلوده ساخته بدبینی های را بوجود بیاورد که خدای ناخواسته باعث قطع اعضای بدنه اش گردیده به یک زخم ناصور مبدل گردد. قلب پرمحبت کشور ما، پایتخت سعادت ملی و افتخار همگانی خویش را پاکیزه تر از همه باید بسازیم. در داخل و خارج از کشور به تشکیلات سازی بنام سمت منطقه و ولایت هرچه عاجل خاتمه ببخشیم. نباید بنام کلتور و فرهنگ محلی و مردمی نفاق سمتی و منطقوی را رایج بنمایم. بدبختانه بنام این تشکیلات پول و اعانه جمع آوری میگردد. در کابل، اطراف و اکناف خانۀ مشترک ما از این پول بر ضد وحدت همگانی ما سرمایه گذاری صورت میگیرد. اگر به واقعیت های جنگ و نفاق در شهر کابل توجه صورت بگیرد در هر سانتی متر خاک کابل یک انسان و یک افغان، برادر من و تو در خاک و خون غلتیده و عذاب کشیده است، میتوان به کابل شهر مقدس ارواح پاک شهدأ لقب داد. از شهدای صالحین تا به شاه دوشمشیره (ع) و از زیارتگاه شاه شهید(ع) الی شهدای افشار و پنجصد فامیلی و تپه های چهار سمت کابل، تپۀ شهدای نامراد راه وطن، زیارتگاه سخی جان، بابای خودی (ع) زیارت سید مرد آغا، و زیارتگاه مراد و شفاعت همه ابولفضل (ع) و ضامن کابل جان عاشقان و عارفان (ع) را همه روزه اگر مشاهده نماییم هزاران مرد و زن، پیر و جوان برای خواست آرامش و ثبات، ختم نفاق و کدورت ها میروند و دست حاجت را به بارگاه پروردگارشان بلند نموده ناله و گریه شان به آسمانها بلند گردیده میگویند الهی وطن ما، مردم ما و کابل مارا در پناه خویش نگهدار. اگر کابل آرام و مستحکم باشد افغانستان آرام و مستحکم میباشد. بر مبنای این عقیدۀ راسخ واقعیت عینی و مردمی ما ضرور پنداشته میشود تا کابل را از وجود همه نابسامانی های موجوده به خواست مردمش پاکیزه بنمائیم. ریشۀ نفاق و بدبختی هارا از دامان کابل برای همیشه نابود بسازیم. افغانستان را وقتی آرام و عاری از همه ناملایمات موجوده دیده میتوانیم که کابل را بوسیله فرزندان اصیل و عاری از هرگونه امراض موجوده برای خدمت بسپاریم. کابل فرزندانش را میخواهد. در نبود فرزندانش خون می گیرید.

سنجر غفاری