Mon, August 8, 2011 07:29

 

پس از اشغال افغانستان توسط نيروھای استعمارگر سيل مھاجرين افغان به ايران آغاز شد. افغانھا فاقد حقوق در ايران اند. آنھا بايد در شرايط غير انسانی کار کنند. در اردوگاھھا بسر برند، کار آنھا کار سياه است. کودکان بی سرپرست افغان خيابانھای شھرھای ايران را پر کرده اند و از اين وضعيت غير انسانی رژيم جمھوری اسلامی و سرمايه داران ايرانی برای نيات شوم اقتصادی و سياسی خويش سود می جويند. ايجاد تبعيض نسبت به کارگران افغان و سرکوب کردن و پايمالی حقوق آنھا در سراسر ايران امری رايج است. کارگران فاقد ھرگونه حمايت از جانب دستگاھھای حکومتی ھستند که حتی از حمايت کارگران ايرانی نيز دريغ می ورزند. کارگران افغان فاقد ھرگونه امنيت بوده و در شرايط ترس و وحشت زندگی می کنند و به ھر گونه کاری تن در می دھند و اين قانونی است که مھاجران افغان را در سراسر ايران شامل می شود. به عنوان نمونه به گزارش زير توجه کنيد׃

يکی از سايتھای کارگری در مورد کارگران افغان در تاريخ ۳ سرطان  ۸۷ نوشت׃ در شھر شيراز يکی از ھولناک ترين فجايع انسانی در شرف وقوع است. عمال سرمايه در اين شھر به نيروی انتظامی و سرکوبگران دولتی دستور داده اند که تمامی کارگران افغان را که در آلونک ھای نمور اطراف زندگی می کنند از درون اين آلونک ھا به بيرون پرتاب کنند. عمال سرمايه ھمزمان به مردم شھر شيراز اخطار کرده اند که ھيچ کس حق راه دادن اين کارگران به خانه خود را ندارد، ھيچ سکنه شھر حق ندارد ھيچ اتاقی حتی در قبال دريافت اجاره به کارگر افغانی بسپارد. دولتمردان سرمايه در نھايت سنگدلی و قساوت و توحش اعلام کرده اند که تمامی کسانی که به کارگران آواره افغان خانه يا اتوموبيل و وسيله نقليه اجاره دھند به جريمه ھای سنگين و مجازات ھای سخت محکوم خواھند شد. جناياتی که دولت سرمايه داری عليه اين کارگران روا می دارد ھيچ دست کمی از جنايات نازی ھا عليه بشريت، جنايات سرمايه جھانی عليه آوارگان فلسطين يا جنايات نژادپرستان رودزيا عليه سياھان ندارد. کارگران افغان چندين دھه است که توسط سرمايه داران خون آشام ايرانی به سبعانه ترين شکل ممکن استثمار می شوند. طول و عرض و ارتفاع سلسله جبال عظيم سرمايه ھائی که اين کارگران برای سرمايه داران ايرانی توليد کرده اند با ھيچ رقمی قابل بيان نيست. نظام سرمايه داری اينک با اين کارگران چنين می کند. آنچه که عمال سرمايه و دولتمردان عليه کارگران افغان انجام می دھند خوی و سرشت سرمايه است. مسئله بسيار مھم و اساسی در اينجا وظيفه ای است که بر دوش توده ھای کثير کارگر مقيم شھر شيراز و ساير شھرھای اطراف سنگينی می کند. اين کارگران ھستند که بايد بدون ھيچ ھراسی در حفظ جان ھمزنجيران افغان خويش بکوشند. آنان ھستند که بايد آواره گی و بی سرپناھی کودکان افغان را آواره گی و در به دری کودکان خود تلقی کنند. اين وظيفه انسانی و طبقاتی مفروض کل کارگران ايران است که با صدای رسا و قامت استوار به حمايت از کارگران افغان برخيزند.

 

     منبع: توفان، شماره ۱۳۷

    تصویر از ماشین جستجوگر گوگل

 

 

 

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد

Copyright©2006Esalat

 

www.esalat.org