مطالب نشر شده در «دیدگاه ها» بیانگر دیدگاه «اصالت» نمیباشد.
یکشنبه، ۲۶ اکتوبر ۲۰۰۸
زبیر شیرزاد
ما مکتبی خود را داریم، که سری تعظیم به مردم غیور وطن و انسان زحمتکش آن فرود می آورد!
راه ما راه زحمت کشان است!
ما دیگر راهء نداریم!
دنباله روی راهء ما نیست و شایستهء ما نمی باشد!
انسان آزاد خلق شده و آرزو دارد آزاد زنده گی کند. این ارتجاع و امپریالیزم جهان خوار است، که تفاوت و نفاق را دربین بشریت به وجود آورد و به خاطری منفعت امپریالیستی و ارتجاعی خویش آنها را به جنگ می اندازد. ولی راهء روشنفکران آگاه و مترقی و وطنپرست همین است، که کار کنند، مبارزه کنند، و جامعه مدنی و مترقی به سازند.
مبارزه یک امری داوطلبانه است!
ضرورت مبارزه ناشی از احساس پاک وطندوستی است. مبارزه احساس درد وطن و مردم است، زمانی در وجدان انسانها روحیهء وطن دوستی و مردم دوستی پیدا شود و یا بوجود آید، خواهی نخواهی مبارزه را آغاز می کند و در آنراه داوطلبانه تا به سرحد مرگ به پیش می برد.
بهترین مرگ و زنده گی همانست، که در خدمت وطن، مردم وطن و به خصوص زحمتکشان قرار داشت و زنده گی خویش را وقف آنان ساخت. مرگ زیری لحاف به وطن پرستان نمی زیبد. نباید از مرگ هراس داشت!
رفقای عزیز!
هموطن با شرف!
هوشیار باشید، که منافع علیای وطن و مردم ما در خطر است!
هوشیار باشید، که دشمنان وطن و مردم در جامعه و میان احزاب چپ، دموکرات و ترقی خواه نفوذ کرده و به خاطری منفعت شخصی در معامله قرار گرفته، ولی باید هوشیاری را حفظ نموده و به معامله گران هوشدار داد، که وقت معاملات گذشته است.
اکنون هریک ما صاحب چنان صلاحیت و درایت بوده و هستیم و برای هیچکس، چه پنهان و چه علنی اجازه نمی دهیم، که ما را در یک معامله قرار دهند!
راه ما راهء زحمتکشان می باشد!
چه خوبست که در مبارزه آگاهانه، صادقانه و با معیار وطن دوستی به پیش رویم. چه خوبست که در مبارزهء آگاهانه در بین توده ها زیست و از توده ها آموخت. مبارزین و انقلابیون توانا حتی در سخت ترین شرایط تابع هیچ نوع تعلقات قومی، مذهبی، سمتی، محلی و زبانی نه گردیده اند و از چنین آزمون ها به مثابهء انسان های متحد و یکپارچه تبارز نموده اند.
بیاید به مخربین در احزاب مترقی اجازه ندهید، که منافع علیای زحمتکشان را به خطر اندازند و قربان خواست های پنهانی خود نمایند.
چه بهتر، که به اصول سیاسی و آرمانی پابند بود. چه بهتر و بهتر که همه چیز در میان مبارزین پاک و شفاف باشد. شفافیت امری بزرگی پیروزی در مبارزه حتی در خانواده می باشد. شکست دیروز برعلاوه عوامل داخلی و خارجی، عدم شفافیت و عدم صداقت و پیوستن به تعلقات قومی، زبانی و محلی را برملا نمود. باید از آن عبرت تاریخی گرفت!
چه بهتر است، که در مبارزه مترقی نکات ضعیف و منفی برجسته گردد، در رفع نواقص، ضعف ها و کمبودی ها باید شرافت مندانه، صادقانه و سرسختانه رزمید.
چه بهتر خواهد بود، که پیروزی های خود را کمتر جلوه داد، که این خصلت انقلابیون شایسته و توانا می باشد. خصلت ارتجاع و سیاه دلان، قوم گرایان و سکتاریستان حتی در احزابی مترقی در این نهفته می باشد، که پیروزی های ناچیزی خود را مثل کوه های هندوکش بزرگ جلوه میدهند و نکات منفی خود را در میان آنها پنهان می سازند، آنها می اندیشند، که گویا هوشیار تر از دیگران می باشند، در حالیکه ما همه چیز را میدانیم، ولی اخلاق افغانی ما اجازه آنرا نمیدهد، که این سیاه دلان را افشا و رو سیاه بسازیم.
چه بهتر که رفیقانه و دوستانه انتقاد و پیشنهاد کرد و دیگران از تهی دل حوصلهء شنیدن آنرا داشته باشند، نباید بیک انتقاد و پیشنهاد یک رفیق همرزم خویشرا که همیشه در راهء زحمتکشان رزمیده، آنرا از خود جدا دانسته، که این خصلت مردان نبوده و نمی باشد. ولی با تآسف فراوان که این خصلت در وجودی عدهء به وضاحت به مشاهده رسیده و آنرا می توان بخوبی دید!
چه بهتر است دوست خوب و با صفای کارگران، دهقانان، اهل کسبه، مردم غیور وطن و زعمای شرافت مند بود. سزاوار است به آنعده فرزندان وطن، که در شرایط نهایت خوب زنده گی می کند باز هم منافع خود را قربان منافع علیای وطن و مردم وطن خویش می نماید، باید برای آنهای که با کارگران، دهقانان و روشنفکران وطنپرست شجاعانه می رزمند، سری تعظیم فرود بیآوریم، نه در برابر جنایت کاران تاریخ!؟
راه ما راهء سعادت مردم است!
یقیننآ مبارزه در راهء زحمتکشان کاری دشوار، طولانی و پر خطر می باشد!
چه بهتر است که این راهء طولانی، پر خم و پیچ راه شرافت مندانه طی نمود و آمادهء هر نوع قربانی در این راه بود. چه بهتر است که در این راه صادقانه رزمید و تابع هیچ نوع معامله با راست گرایان نگردیم، تا بعد از مرگ نیز بنام نیک در بین همرزمان جامعه و جهان یاد گردیم. به چنین انقلابیون سزاوار است، که سری تعظیم فرود بیآوریم.
راه ما راهء شهیدان گلگون کفن می باشد!
بیاید آن سوگند شرافت مندانه را که در ایامی تدفین هزاران همرزمان و فرزندان اصیل و با شهامت وطن یاد نموده بودیم، یک باری دیگر تجدید نموده و خود را با معیار وطن دوستی عیار سازیم.
راه ما راهء استقلال و آزادی وطن است!
راه ما راهء آبادی و عمران وطن ویران شدهء ما می باشد!
راه ما راهء دزدان، قاتلین و صاحبان تورید، تولید و صدور مواد مخدر نمی باشد!
باید به تمام توان علیه چنین اشخاصی بی فرهنگ و مریض جامعه مبارزه کرد و در افشای آنها رزمید!
راه ما راهء سعادت مردم وطن است!
باید به مردم گرسنه زمینهء کاریابی را مساعد ساخت، تا آنها صاحبی لقمه نانی گردند. راه ما راهء فرزندان وطنپرست می باشد، که همیشه درد وطن و مردم رنج دیدهء آنرا بدل دارند.
راه ما راهء نجات وطن است!
نجات وطن فقط و فقط در اتحاد نیرو های ملی و مترقی و وطنپرست مساعد میباشد، نه در جبهه راست گرایان.
راه ما راهء صلح و صفاست!
از همه چیز اولتر وطن من و تو به صلح ضرورت دارد. وطن به مصالحه و تفاهم ضرورت دارد، نه به معامله؟
هدف ما تحقق عدالت اجتماعی در جامعه بود و میباشد!
بدون رفاه، دموکراسی و عدالت اجتماعی، زنده گی شرافت مندانه ناممکن می باشد. ملتی که انقلابیونش به فداکاری حاضر گردند، خواهی و نخواهی در این آرمان بزرگ پیروز میشوند و عدالت ، دموکراسی و قانون را حکم فرما می نمایند.
ما به دشمنان عدالت و دموکراسی هرگز سری تعظیم فرود نخواهیم آورد!
راه ما راهء برابری و برادری در جامعهء عذاب دیده و رنج کشیدهء ما می باشد!
ما شرافت مندانه دیروز، امیروز و فردا خواهان حل مسلهء ملی بوده و هستیم، در این راه به هیچ کس اجازه معامله را نداده و نخواهیم داد و علیهء هرنوع تبعیض به هر شکل و اشکالی که باشد مبارزه خواهیم کرد. ما یک ملتی واحد و یک پارچه بوده و باقی خواهیم ماند.
راه ما راهء مبارزه علیهء آپارتاید بوده و می باشد!
راه ما راهء آن انقلابیونی راستین میباشد، که در این راه شرافت مندانه رزمیده اند، و یک قدم هم از اصول عدول نه ورزیده اند. ما به آنهای سری تعظیم فرود می آوریم، که در این راه بیشتر و بهتر از هر کسی دیگری مبارزه نموده اند. در این راه نباید تابع حوادث شد. حتا به آنهای که الفبای مبارزه را خوانده باشد و اکنون از صفوفی مبارزه کنار رفته باشد شایسته نمی باشد، که به قوم گرایان و سکتاریستان به پیوندد و سری تعظیم فرود بیآورند!
بیاید انسان را ارج گذاشت!
راه ما راهء انسانی و دفاع از نصف بدنهء جامعه، یعنی دفاع از حقوق زنان افغان و جهان بوده و می باشد. باید اعتراف کرد، که ما از هر فردی و هر سازمان سیاسی دیگر بیشتر و بهتر پرچمی مبارزه ء دفاع از حقوق زنی ستم دیدهء کشور را برافراشته و بلند نگاه داشته ایم.
زنده باد مبارزین این راهء شرافت مند، چطور می توان به آنهای که به اطفال صغیر وطن (سه ساله، پنج ساله و سیزده سالهء) تجاوز جنسی و جسمی می نمایند سری تعضیم فرود بیآوریم و دنباله رو راهء آنها شویم. هیچ عقلی سلیم اجازه نخواهد داد، که راه جنایت کاران را راهء خود دانسته و آنرا تعقیب نمود؟
ما از حقوق بشر و منشور های سازمان ملل متحد سرسختانه دفاع نموده و می نمایم.
راهء ما دفاع از مردم غیور وطن ماست، دفاع از آنهایکه به هر شکلی از اشکال تحت ستم قرار دارند. ما در راهء نجات آنها مبارزه نموده و می نمایم. در این راهء شرافتمند از حقوق حقهء همه خلقهای جهان به شکلی از اشکال تحت رنج قرار دارند دفاع نموده و خود را در غم و دردی آنها شریک می دانیم.
خلق های جهان حق خود ارادیت دارند!
بگذار جهان مظلوم طبق میل اکثریت شان از طریق دموکراسی از خود قانون و حکومتی داشته باشند!
حکومات وارداتی و سرنیزه دولتهای مستبد ومریض بوده و می باشند و تداوی آنها صرف در اتحاد کارگران، دهقانان و روشنفکران ترقیخواه و نیرو های ملی و مترقی قرار دارد. باید علیه هر نوع تبعیض مبارزه کرد.
راه ما راهء ضدیت با تمام انواع و اشکال قوم گرایی و سکتاریستی بوده و خواهد بود!
قوم گرایان و سکتاریستان دو روی یک سکه می باشند، آنها باید بدانند، که بازار شان سقوط کرده، آنها فاجعه را بار آورده و می آورند و سزاواری سری تعظیم فرود آوردن را ندارند. ملت ما آگاه است، مردم ما باهم برادر بوده و همیشه برادر باقی خواهند ماند. باید سری تعظیم خویش را به آنها فرود آورد، که در راه اتحاد ملیت های قهرمان افغانستان می رزمند.
ولی چند تن انگشت شمار هستند، که آب را به آسیاب دیگران میریزند و طبق دساتیر استخبارات کشور های همسایه و منطقه تخم نفاق را در بین مردم بذر نموده و به مثابهء مزدوران و اجیران و منفور ترین چهره ها عمل می کنند.
ما خواهان افغانستان متحد و سربلند هستیم!
هر فرد وطن برابر و برادر بوده و بدون در نظر داشت رنگ، جلد، پوست، جنسیت و لسان با هم برادر و برابر بوده و منحیث تن واحد میباشند. هر کسی که مردمان اصیل این مرز و بوم را بیگانه و خود را اصیل و دیگران را غیری اصل میدانند، بیاد داشته باشند، که زیری ضربات جبر تاریخ قرار خواهند گرفت.
آنهایکه فرهنگ سچه و اصیل ما را چه هوشیارانه و چه غیری آگاهانه به خطر انداخته و فرهنگ دیگران را واردی کشوری ما می نمایند، باید بدانند، که در این راه پیروز نخواهند شد. در خون و فرهنگ مردم دلیر و با غیرت ما بیگانه ستیزی وجود دارد.
صلح آرمان ماست!
صلح زنده گیست. در صلح فرزندان وطن ما بروحیه عالی تربیه و آموزش می بینند.
ما مخالف هرنوع جنگ و برادر کشی می باشیم!
جنگ جنگ است، به جنگ نفرین می گویم و به صدای رسا اعلان می داریم، که دیگر بس.
تاکی خون مردم بی دفاع ما را می ریزید. لعنت برجنگ و جنگ افروزان!
راه ما راهء تو، راهء وطن، راه توده های ملیونیست!
ای وطن قهرمان اجدادی غیوری من و تو
فرزندان اصیلت می خواهد تا آباد سربلند و شگوفان باشی
ای وطن عزیز، ای مادری مهربان من
تو هم حق داری، پرچمت در اهتزاز باشد
تو هم حق داری، سربلند باشی
تو هم حق داری مستقل و آزاد باشی
تو هم حق داری در قطاری کشور های پیشرفته قرار داشته باشی
تو هم حق داری دوست خوبی همه مردم و ملل جهان باشی
ولی این دشمنانت است که نمی خواهند ترا آزاد و سربلند به بینند.
ای وطن عزیزم!
این آرزوهایت در اتحاد و یک پارچه گی تمام مردم وطنپرست، آگاه، مترقی و ملی سازمانهای دموکرات در یک تشکل فراگیر برآورده می شود. بگذار برای این مردم شرافت مند سری تعظیم فرود بیآوریم!
ای پدر وطن عزیزم!
فرزندانت صلح می خواهند، اطفال وطن کتاب و قلم کار دارند، کودکستان، مکتب و پوهنتون کار دارند. ترانسپورت و خانه کار دارند، برق و مواد سوخت کار دارند. کارگران به فابریکات ضرورت دارند. معادنت به استخراج ضرورت دارد. کارگرت به کار و فابریکه، دهقانت به زمین، قلبه و تراکتور، مامورت بیک اداره در صلح و صفا، معلم والا به شاگرد و مکتب.
ای گل های ارغوان وطنم!
تو به باغبان ضرورت داری!
ای وطنم بیاد داشته باش!
در این راه به رزمیدن ضرورت است!
در این راه باید سر داد و رزمید!
ای مالدار و کوچی وطنم!
تو هم انسان هستی! و از این وطن هستی! تو هم باید اسکان داشته باشی! این دشمنان وطن است، که ترا سرگردان ساخته اند! بیا با کارگران و دهقانان متحد شو و آگاهانه از حقوقت دفاع کن!
فرزند تو هم به سواد ضرورت دارد!
ای معلم شهیر و شرافت مند وطنم!
میدانم، که در چه حالتی بد زنده گی داری، میدانم شکمت نان می خواهد و برای مطالعه به فردا، شبانه به روشنایی ضرورت داری، این از برکتی سعی توست، که یکی را رئیس جمهور و دیگری را وزیر ساخته یی.ولی خودت نه صاحبی لقمه نانی و نه منزلی شده یی. سزاوارست که به تو ای توانایی وطنم هزار بار سری تعظیم فرود بیآوریم.
آنهای که دیروز و تاکنون نیز مکاتب را حریق نموده و می نمایند، هیچ گاهی با آنها همراه نبوده و راهروشان نخواهیم بود! و هرگز سری تعظیم را برایشان فرود نه خواهیم آوریم!
راه ما راهء دوستیت!
ما دیروز، امروز و فردا دوست خوبی تمام بشریت مترقی و سازمانهای مترقی و عدالت خواه بوده و باقی خواهیم ماند.
رهبران میروند، ولی مبارزه ادامه دارد!
این با ماست تا در راه و آرمان رهبران شایستهء خویش رزمید.
راه ما راهء وطنپرستان است!
تفاهم با همه سازمانها و شخصیت های مستقل که منافع شخصی شانرا قربان منافع منافع علیای وطن سازند و به عدالت اجتماعی باور داشته باشند، زن جامعه را به مثابهء نیمی از پیکری از جامعه دانسته و از حقوق آنها دفاع نمایند و راه زحمتکشان را که راهء سعادت، صلح، خوش بختی، ترقی و تعالی وطن است به پذیرند شایسته بوده و می باشد.
ما با دشمنان وطن که در قتل، غارت، تجاوز، چور و چپاول چه در گذشته و چه در حال سهیم بوده اند، هرگز راهروی شان نخواهیم بود و هرگز سری تعظیم به آنها فرود نخواهیم آورد.
فرود آوردن سری تعظیم فقط و فقط برای مردم و زحمتکش افغانستان شایسته میباشد و بس!!!!
بیاید در این راه شرافت مند متحدانه به پیش رویم!!!!
۲۶ اکتوبر ۲۰۰۸